Το βασικό ερώτημα από τη συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσινγκτον παραμένει. Τι πήρε και τι κέρδισε, αν πήρε και κέρδισε, ο Ερντογάν και τι κατάφερε να αποσπάσει από την Τουρκία σε εμπορικό, οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο ο Τραμπ; Ας αρχίσουμε από το τελευταίο. Οι ΗΠΑ πέτυχαν αυτό στο οποίο αρέσκεται ο Αμερικανός πρόεδρος, να δρομολογήσουν μεγάλα συμβόλαια ύψους πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πώληση περίπου 250 πολιτικών αεροσκαφών Boeing, εικοσαετές συμβόλαιο για αγορά αμερικανικού LNG από την Τουρκία, συμφωνία για τη συνεργασία στην πυρηνική ενέργεια, από ό,τι φαίνεται στους μικρούς αρθρωτούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, άρα έσοδα για τις αντίστοιχες αμερικανικές εταιρείες του κλάδου. Αυτά μεταξύ άλλων.

Σχετικά με το τι πήρε η Τουρκία τα πράγματα είναι ασαφή, γκρίζα και μάλλον όχι ιδιαίτερα ευοίωνα για τη γείτονα. Σημειώνουμε τη δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, ότι οι ΗΠΑ δεν αποδέσμευσαν τους κινητήρες που ζητά η Άγκυρα για την ανάπτυξη του δικού της μαχητικού 5ης γενιάς, του KAAN, και την απειλή από τον ίδιο ότι η Τουρκία θα στραφεί σε εναλλακτικές στο διεθνές σύστημα, υπονοώντας αντιπάλους των Αμερικανών όπως η Κίνα. Επίσης για τα F-35 δεν υπήρξε καμία απτή εξέλιξη, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Υπενθυμίζεται η σχετική τοποθέτηση του Ντόναλντ Τραμπ σε ερώτηση για την αποδέσμευση των F-35 ότι «είναι εύκολο να γίνει, αρκεί (σ.σ. ο Ερντογάν) να κάνει κάποια πράγματα για εμάς».

Όπως σταδιακά αποκαλύπτεται, το είχαμε επισημάνει στο προηγούμενο άρθρο μας, οι Αμερικανοί απαιτούν από τον Ερντογάν την πλήρη αποσύνδεση της Τουρκίας από τη Ρωσία. Ενεργειακή, οικονομική, εμπορική και στρατιωτική. Ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» είναι οι S-400, αλλά δεν είναι ο μόνος, υπάρχει ολόκληρο κοπάδι. Το ρωσικό αντιαεροπορικό / αντιβαλλιστικό σύστημα είναι το πιο ηχηρό ζήτημα, αλλά έχουν τεθεί και άλλα.

Φαίνεται ότι οι Αμερικανοί απαιτούν τη διακοπή των ενεργειακών εισαγωγών από τη Ρωσία, την παύση της διευκόλυνσης εξαγωγής ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου με τον τουρκικό σκιώδη στόλο, ο οποίος αφού τα μεταφορτώνει «βαπτίζονται» διαφορετικής προέλευσης σπάζοντας το εμπάργκο, την έξοδο των Ρώσων ολιγαρχών από τη χώρα, οι οποίοι αποτελούν σημαντική πηγή ενίσχυσης της τουρκικής οικονομίας, την αποδέσμευση από τη συνεργασία με τη Μόσχα στην πυρηνική ενέργεια, να παύσει το φλερτ με τους BRICS. Σημειώνεται ότι το πυρηνικό εργοστάσιο που κατασκευάζουν οι Ρώσοι στο Ακούγιου για λογαριασμό της Τουρκίας είναι στην ουσία ρωσική βάση, αφού οι Τούρκοι δεν έχουν καμία πρόσβαση σε αυτό. Το ελέγχουν και θα το λειτουργούν εξολοκλήρου οι Ρώσοι, οι οποίοι μάλιστα διατηρούν και στρατιωτική δύναμη υποτίθεται για την προστασία του.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι αυτά τα οποία ζητούν οι Αμερικανοί από τους Τούρκους είναι δύσκολο να ικανοποιηθούν, έστω και εν μέρει, δίχως η Άγκυρα να υποστεί πολύπλευρες συνέπειες. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ποια θα είναι η συνέχεια, αλλά μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι δεν θα είναι χωρίς αναταράξεις και δίχως να αποκλείονται ξαφνικές εξελίξεις ή και ανατροπές στο εσωτερικό της Τουρκίας…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή