H τροπολογία για το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη λειτουργεί ως καταλύτης για την ανάδειξη μίας εικόνας του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα η οποία είναι τρομακτική. Η καπηλεία της τραγωδίας των Τεμπών και η πολιτική εκμετάλλευση των συγγενών είναι κάτι που εξελίσσεται εδώ και καιρό, επιβεβαιώνοντας τον πτωματοφαγικό τρόπο πολιτεύεσθαι συγκεκριμένων προσώπων και χώρων. Τώρα, με την τροπολογία, έρχεται στο προσκήνιο η επόμενη φάση της πολιτικής κατρακύλας, η οποία ξύνει τον πάτο του υπονόμου. Με όχημα την τραγωδία και ομήρους τους συγγενείς, η σύμπραξη του περιθωρίου, που πλέον διευρύνεται, διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να τηρήσει τον νόμο γιατί έτσι γουστάρει. Η θεσμική εκτροπή αποτελεί ούτως ή άλλως δομικό στοιχείο της συγκρότησης αυτών των μορφωμάτων και τώρα επιχειρούν να διασπείρουν την τοξικότητα σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Επιδιώκουν μετάσταση της αποκτήνωσης ώστε οποιαδήποτε πολιτική και κοινωνική συνεννόηση να καθίσταται αδύνατη. Θα μπορούσε να είναι μέρος από το γνωστό σοβιετικό εγχειρίδιο αποδόμησης κρατών και οι ίδιοι μέρος αυτών που περιγράφονται στο ίδιο εγχειρίδιο ως ενεργούμενα. Η αποϊεροποίηση των συμβόλων και η αλλοίωση κάθε εθνικού σημείου αναφοράς είναι προϋπόθεση της κατεδάφισης που αποπειρώνται, για αυτό και αποτελούν τον πρώτο στόχο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει χειριστεί όλη την υπόθεση, από το βράδυ του δυστυχήματος μέχρι τις διαρκείς προεκτάσεις του που συνεχίζονται στις μέρες μας, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Δημιουργώντας την εντύπωση ότι κάτι προσπαθεί να κρύψει και κάνοντας τα πράγματα να φαίνονται πιο ύποπτα με κάθε επόμενη προσπάθεια να διορθώσει τα προηγούμενα λάθη ή επιλήψιμες κινήσεις.

Υπάρχουν δύο διακριτά πράγματα. Οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες προσώπων, της κυβέρνησης συνολικά, για τους χειρισμούς και παραλείψεις που οδήγησαν στο δυστύχημα και ό,τι άλλο προκύψει στη δίκη, ούτε παραγράφονται αλλά ούτε και μπορούν να αποτελούν όχημα για μία ακόμα υβριδική επιχείρηση κατά της χώρας. Εξάλλου η διαφαινόμενη πρόθεση ορισμένων να αμαυρώσουν και την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου κλιμακώνοντας την εκμετάλλευση των συγγενών και κάνοντας πειρατεία στην εθνική εορτή για να δηλητηριάσουν την ατμόσφαιρα δεν αφήνει αμφιβολία.

Επιχειρούν να παίξουν ως πρώτη είδηση τυχόν έκτροπα και όχι οι εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης, ενισχύοντας την εκτίμηση ότι πρόκειται για μηχανισμούς υπονόμευσης με πρόσχημα μία ψευδεπίγραφη ευαισθησία, λες και διαθέτουν μεγαλύτερη από τον μέσο Έλληνα. Το δυσκολότερο μέτωπο που θα έχει να αντιμετωπίσει το ελληνικό έθνος το επόμενο διάστημα θα είναι η πέμπτη φάλαγγα στο εσωτερικό. Οι πάσης φύσεως υπονομευτές εκμεταλλεύονται τη φοβία της κυβέρνησης που, έχοντας με δική της ευθύνη ανοικτά μέτωπα, δεν τολμά να κάνει το αυτονόητο. Μπορεί να το κάνει και να το πιστωθεί, αλλά τελικά δεν θα το κάνει και θα χρεωθεί το κόστος της ατολμίας της. Και μαζί θα το πληρώσει όλη η χώρα.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή