Η παγκόσµια σκηνή διέπεται από µια πρωτοφανή για τις τελευταίες δεκαετίες ρευστότητα. Οι βεβαιότητες, εντός των οποίων µάθαµε να σκεφτόµαστε και να δρούµε, σε µεγάλο βαθµό έχουν κλονιστεί. Τα γεγονότα, που δείχνουν ότι έχουµε εισέλθει σε µια µεταβατική περίοδο αναδιαµόρφωσης της διεθνούς τάξης, είναι πολλά και ηχηρά. Κατ’ αρχάς, οι πόλεµοι, που έχουν γίνει αναπόσπαστο µέρος της καθηµερινής ειδησεογραφίας. Και αν για τη Μέση Ανατολή η συµφωνία, που έχει επιτευχθεί υπό την πίεση της ιδιότυπης διπλωµατίας Τραµπ, ρίχνει κάποιο φως ειρήνευσης στον ορίζοντα, ο πόλεµος στην Ουκρανία φαίνεται να µην έχει σύντοµο τέλος. Ο αναθεωρητισµός ως ρεύµα στις διεθνείς σχέσεις τείνει να υποσκελίσει τους κανόνες του ∆ιεθνούς ∆ικαίου. Την ίδια ώρα, η Ευρώπη είναι αναγκασµένη να προσαρµοστεί σε αυτό το νέο «πολεµικό» περιβάλλον, αλλά και να αντιµετωπίσει τους βαρείς όρους των εµπορικών σχέσεων που επέβαλαν οι ΗΠΑ. Παράλληλα, εντός σηµαντικών κρατών-µελών της Ε.Ε. παρατηρείται πολιτκή αστάθεια, µε άνοδο του ρεύµατος του αντισυστηµισµού, που τροφοδοτείται από οικονοµικές αναταράξεις.

Για την Ελλάδα, η οποία βίωσε µια παρατεταµένη οικονοµική κρίση, την οποία ξεπέρασε µε οδυνηρές θυσίες, το περιβάλλον αυτό είναι αναµφίβολα απειλητικό. Κι αυτό, παρά το ότι τα βήµατα που έχουν γίνει τα έξι χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι όντως εντυπωσιακά. Ο ρυθµός ανάπτυξης της οικονοµίας µας είναι µεγαλύτερος από τον µέσο ευρωπαϊκό, η απόδοση των οµολόγων µας µικρότερη άλλων ευρωπαϊκών κρατών, η ανεργία, από 18%, είναι κάτω από 8%. Πράγµατι, η Ελλάδα σήµερα, όπως αναγνώρισε και ο διοικητής της Μπούντεσµπανκ, είναι παράδειγµα προς µίµηση για την οικονοµική της πρόοδο.

Τα επιτεύγµατά µας όµως έχουν ως προϋπόθεση τη σταθερή και συνετή κυβερνητική πολιτική και την πολιτική σταθερότητα. Τα έξι αυτά χρόνια, µε την ψήφο και τη στήριξη των Ελλήνων πολιτών, µπορέσαµε µαζί να αξιοποιήσουµε τις δυνατότητες αύξησης της παραγωγής µας, επιτάχυνσης του ψηφιακού µας εκσυγχρονισµού, εµπέδωσης ενός κλίµατος εµπιστοσύνης στις διεθνείς αγορές. Η οικονοµική ανάπτυξη κατέστησε δυνατή τη µεγαλύτερη φορολογική µεταρρύθµιση στα χρόνια της µεταπολίτευσης, µε γενναίες φοροελαφρύνσεις για τη µεσαία τάξη. Ταυτόχρονα, επέτρεψε την υλοποίηση ενός εντυπωσιακού εξοπλιστικού προγράµµατος αναβάθµισης των αµυντικών µας ικανοτήτων. Με την αύξηση της ισχύος µας δίνουµε στην πράξη απάντηση στις διαρκείς απειλές της γείτονος. 

Το ερώτηµα, λοιπόν, που τίθεται τώρα, και µοιραία θα τεθεί και όταν έλθει η ώρα των εκλογών το 2027, είναι αν ό,τι έχουµε πετύχει θα τα διακινδυνεύσουµε διολισθαίνοντας σε µια παρατεταµένη πολιτική αστάθεια. Γιατί είναι φανερό ότι εκ µέρους της αντιπολίτευσης δεν αρθρώνεται λόγος στιβαρός, θετικός, αξιόπιστος. Αλλωστε, αυτό αποτυπώνεται στα χαµηλά ποσοστά που λαµβάνει όλη η γκάµα των αντιπολιτευόµενων κοµµάτων στις έρευνες της κοινής γνώµης. Εξίσου, όµως, αληθές είναι ότι στις δηµοσκοπήσεις καταγράφεται και η διαµαρτυρία ή και δυσαρέσκεια σηµαντικού µέρους των πολιτών για λάθη, παραλείψεις ή αστοχίες της κυβέρνησης.

Χρέος µας, λοιπόν, είναι να αφουγκραζόµαστε καθηµερινά την κοινωνία και να εργαζόµαστε µε επιµονή για την επίλυση των προβληµάτων της καθηµερινότητας. ∆ιαχρονικά, οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι οι καλύτεροι δίαυλοι επικοινωνίας των µηνυµάτων της κοινωνίας προς την κυβέρνηση, αλλά και οι κοµιστές της κυβερνητικής πολιτικής προς τους πολίτες. Αυτό το χρέος καθίσταται ακόµη βαρύτερο στις µέρες µας, καθώς σε αυτό το ασταθές διεθνώς περιβάλλον οφείλουµε να διατηρήσουµε ως κόρην οφθαλµού την πολιτική σταθερότητα.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι γενικός γραµµατέας της Κοινοβουλευτικής Οµάδας της Νέας ∆ηµοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης
Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή