Η θανατηφόρα επιχείρηση της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς, με μεθοδολογία και εκπαίδευση ISIS, εκτός της φρικώδους εξωστρέφειας που έδωσε η ίδια μέσω των κοινωνικών δικτύων, είχε στον σχεδιασμό της να καθορίσει και την επόμενη μέρα σε βάρος του Ισραήλ.

Ο στρατιωτικός διοικητής της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, που εξέλιξε επιτελικά την επιχείρηση, ήταν ειδικός στις ομηρίες. Δεν ήταν λοιπόν καθόλου τυχαία ή επί του πεδίου η συγκέντρωση 200-240 ομήρων Ισραηλινών, στην πλειονότητά τους αμάχων, με πολλές γυναίκες και παιδιά, που πήραν μαζί τους επιστρέφοντας στο δίκτυο των τούνελ στη Γάζα. Μάλιστα από την αρχή η Χαμάς είχε ενημερώσει, για να δημιουργήσει εύλογη ασάφεια, ότι δεν έλεγχε σε κεντρικό επίπεδο τις τύχες των ομήρων στο σύνολο, αφού κάποιοι από αυτούς έχουν απαχθεί από ανεξάρτητες ομάδες που τους είχαν υπό κράτηση σε άγνωστα σημεία και εκτός Γάζας.

Έτσι, από τις 8 Οκτωβρίου η κυβέρνηση του Ισραήλ και ο πρωθυπουργός Νετανιάχου θα έπρεπε με τη στρατιωτική διοίκηση και τις υπηρεσίες πληροφοριών, αφού ξεπερνούσαν το αρχικό σοκ και το ισχυρό πλήγμα που είχε δεχθεί η χώρα ως προς το επίπεδο ασφαλείας, να προετοιμασθούν για έναν πολύ δύσκολο πόλεμο σε πυκνό αστικό ιστό στη Γάζα, απέναντι στη Χαμάς και τα τούνελ της, αλλά ταυτόχρονα να διαχειρισθούν και το ζήτημα της απελευθέρωσης των ομήρων, προφανώς με ανταλλαγή Παλαιστίνιων κρατουμένων στις φυλακές του Ισραήλ, υπό την πίεση των οικογενειών των ομήρων που αγωνιούσαν.

Σημειωτέον ότι η πολιτική και κοινωνική συνοχή στο Ισραήλ ήταν σοβαρά διαταραγμένη, με το κυβερνητικό σχήμα υπό τον Νετανιάχου να βάλλεται πανταχόθεν, ειδικά για τις διαρθρωτικές αλλαγές που ήθελε να επιφέρει στην εκλογή των δικαστών, όχι μόνο στο εσωτερικό του Ισραήλ αλλά και σε σχέση με τις ισχυρές παροικίες των Εβραίων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Κρίσιμο ζήτημα σε αυτό το επίπεδο η κοινότητα των επονομαζόμενων υπερ-ορθόδοξων Εβραίων, με την περίφημη συναγωγή του Μπρούκλιν, που πρωτοστατούν ως έποικοι στις συγκρούσεις με τους Παλαιστίνιους για παράδειγμα στη Δυτική Όχθη.

Ο στόχος της Χαμάς εξαρχής είναι πλέον φανερό ότι ήταν αφενός να αναθερμάνει τη συζήτηση περί παλαιστινιακού κράτους, αφετέρου να εκθέσει για βιαιότητες το Ισραήλ, περίπου ως ισοδύναμο τετελεσμένο με όσα έκανε στις 7 Οκτωβρίου, με τις αναγκαστικά εκ των συνθηκών αιματηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις με θύματα και αμάχους στη Γάζα και στη βάση των εύλογων μεσολαβήσεων για την ανταλλαγή των ομήρων να πετύχει εκεχειρία ώστε να έχει όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες σε στελέχη, οπλισμό και το δίκτυο των τούνελ. Ο στόχος του Ισραήλ αλλά και όλων των δυνάμεων, δυτικών, αραβικών ή ισλαμικών που επιθυμούν ένα βιώσιμο κράτος Παλαιστινίων την επόμενη μέρα, δεν μπορεί να είναι άλλος από τον πλήρη αφοπλισμό της Χαμάς. Αλλά αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα στην τελική του φάση.

Αντίθετα, με τη σοβαρή μεσολάβηση του Κατάρ και της Αιγύπτου και τον ειδικό ρόλο των ΗΠΑ, ενώ η Χαμάς έχει πληγεί δομικά αλλά όχι οριστικά, φθάσαμε στην εκεχειρία πέντε ημερών για την απελευθέρωση 50 ομήρων -γυναικών και παιδιών- έναντι 150 φυλακισμένων Παλαιστινίων δικασμένων για τρομοκρατία, με την Τουρκία και ΜΚΟ να κινητοποιούν μια αρμάδα 1.000 σκαφών, επιχειρώντας μια ισλαμική υπό ανθρωπιστικό μανδύα «Δουνκέρκη» στη Γάζα, ενώ ο Ιρανός ΥΠΕΞ βρίσκεται στην έδρα της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Η εκεχειρία προβλέπεται περίπλοκη, η επανέναρξη των επιχειρήσεων επίσης. Όσο για την επόμενη μέρα δείχνει ότι υπάρχουν ισχυροί κύκλοι στη Δύση που μετά τον Αμπάς και τον Νετανιάχου έχουν άποψη για τους διαδόχους τους.

Για τους Παλαιστίνιους, για παράδειγμα, κρατούμενο στις φυλακές για εμπλοκή του στο λαθρεμπόριο υλικών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 23/11