Πλούσιοι και φτωχοί: Ένα στρεβλό μοντέλο
χρηματιστηριακός καπιταλισμός από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αμφισβητείται πλέον ως μοντέλο και από τις ίδιες τις ελίτ, που αν δεν βρουν κάποια μέθοδο διόρθωσης των ανισοτήτων, όλα θα οδηγηθούν σε μια μεγάλη καταστροφή για τη Δύση
ΕΛΑΧΙΣΤΑ 24ωρα πριν από την αυλαία του φετινού παγκόσμιου συνεδρίου στο Νταβός (WEF) μια έρευνα βασισμένη σε στοιχεία του «Forbes», προφανώς όχι τυχαία, φέρνει μεγάλη αναστάτωση με τα στοιχεία της.
Την υπογράφει μία διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση, η Oxfam, με προφανή στόχο, σύμφωνα και με τις προσεγγίσεις της διευθύνουσας συμβούλου της οργάνωσης, να ευαισθητοποιήσει τις εργασίες της συνάντησης των περίπου 800 επικεφαλής επιχειρήσεων και άνω των 65 ηγετών κρατών, πέραν όλων των άλλων, στα θέματα φορολογίας των πλουσίων. Κάτι όμως που δεν έρχεται σε εμφανή αντίθεση και με τους στόχους της φετινής συνάντησης που, σύμφωνα με τη διευθύνουσα σύμβουλο του Νταβός, Σαάντια Ζαχίντι, θα προωθήσει «καμπάνια για νέα προσέγγιση στην ανάπτυξη που θα βοηθήσει αυτούς που λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις να την εξισορροπήσουν με κοινωνικές, περιβαλλοντικές και άλλες προτεραιότητες».
Τα στοιχεία της έκθεσης της Oxfam που σοκάρουν αναφέρουν επιγραμματικά ότι πέντε από τους πιο πλούσιους στον κόσμο, τέσσερις Αμερικανοί και ένας Γάλλος, οι Μασκ, Μπέζος, Έλισον, Μπάφετ και Μπερνάρ Αρνό, διπλασίασαν τις περιουσίες τους από τον Μάρτιο 2020 μέχρι τον Νοέμβριο 2023, εν μέσω δηλαδή και της πανδημίας, από 405 δισ. δολάρια σωρευτικά σε 869 δισ. δολάρια. Την ίδια περίοδο η περιουσία 5 δισ. ανθρώπων στον κόσμο μειώθηκε. Η γενική αναφορά της έρευνας περιλαμβάνει επίσης από τους πιο πλούσιους στον κόσμο και τους Γκέιτς, Α. Ορτάγκα (Inditex), Κάρλος Σλιμ (Μεξικό), Μαρκ Ζάκερμπεργκ, Μπλούμπεργκ. Σημειώνεται εξάλλου ότι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν περιουσία ίση με την περιουσία 3,5 δισ. ανθρώπων (το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού). Ακόμα, 147 παγκόσμιες εταιρείες έχουν κέρδη ίσα με το ΑΕΠ των χωρών της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής σωρευτικά. Ενώ την τελευταία δεκαετία το πλουσιότερο 1% της ανθρωπότητας έχει αποκτήσει περισσότερο από τον μισό του νέου παγκόσμιου πλούτου.
Μάλιστα χρησιμοποιείται και μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση σχετικά. Από το 2020 για κάθε δολάριο νέου παγκόσμιου πλούτου που αποκτά κάποιος στο χαμηλότερο 90% της ανθρωπότητας, ένας από τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου έχει κερδίσει 1.700.000 δολάρια. Ως κύριο ζήτημα που τίθεται είναι η φοροαποφυγή που πετυχαίνουν οι σούπερ πλούσιοι με τα θηριώδη λόμπι τους και στη βάση αυτή αναφέρεται ότι 188 από τις 201 κορυφαίες επιχειρήσεις του κόσμου έχουν παρουσία σε φορολογικούς παραδείσους. Μάλιστα για αυτούς που πίστεψαν κάποτε ότι το τέλος της αποικιοκρατίας ήταν η λύση, υπάρχει ένα καθοριστικό στοιχείο πλήρους διάψευσης αυτών των προσδοκιών. Το 30% του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, επιφέροντας απώλειες της τάξης των 14 δισ. δολαρίων τον χρόνο σε χαμένες φοροεισπράξεις που θα μπορούσαν να λύσουν κοινωνικά ζητήματα επιβίωσης κα ανάπτυξης στις χώρες αυτές. Δεν είναι μόνον η έρευνα της Oxfam με τέτοια στοιχεία. Ανάλογες εκθέσεις υπάρχουν από το ΔΝΤ ή την Παγκόσμια Τράπεζα για τα θέματα ανισότητας. Του Bloomberg επίσης, όπου για παράδειγμα σημειώνεται ότι η συνολική αξία της περιουσίας των 500 ανθρώπων που έχει συμπεριλάβει στον δείκτη των δισεκατομμυριούχων ξεπερνά το ετήσιο ΑΕΠ όλων των χωρών του πλανήτη πλην των ΗΠΑ και Κίνας. Επίσης, σε έκθεση των Αμερικανών για τη φορολογική δικαιοσύνη σημειώνεται ότι από το ξέσπασμα της πανδημίας οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 70%, ξεπερνώντας τα 5 τρισ. δολάρια.
Ο χρηματιστηριακός καπιταλισμός από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αμφισβητείται πλέον ως μοντέλο και από τις ίδιες τις ελίτ, που αν δεν βρουν κάποια μέθοδο διόρθωσης των ανισοτήτων, όλα θα οδηγηθούν σε μια μεγάλη καταστροφή για τη Δύση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό να βρίσκεται στο φετινό Νταβός.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/1
Την υπογράφει μία διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση, η Oxfam, με προφανή στόχο, σύμφωνα και με τις προσεγγίσεις της διευθύνουσας συμβούλου της οργάνωσης, να ευαισθητοποιήσει τις εργασίες της συνάντησης των περίπου 800 επικεφαλής επιχειρήσεων και άνω των 65 ηγετών κρατών, πέραν όλων των άλλων, στα θέματα φορολογίας των πλουσίων. Κάτι όμως που δεν έρχεται σε εμφανή αντίθεση και με τους στόχους της φετινής συνάντησης που, σύμφωνα με τη διευθύνουσα σύμβουλο του Νταβός, Σαάντια Ζαχίντι, θα προωθήσει «καμπάνια για νέα προσέγγιση στην ανάπτυξη που θα βοηθήσει αυτούς που λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις να την εξισορροπήσουν με κοινωνικές, περιβαλλοντικές και άλλες προτεραιότητες».
Τα στοιχεία της έκθεσης της Oxfam που σοκάρουν αναφέρουν επιγραμματικά ότι πέντε από τους πιο πλούσιους στον κόσμο, τέσσερις Αμερικανοί και ένας Γάλλος, οι Μασκ, Μπέζος, Έλισον, Μπάφετ και Μπερνάρ Αρνό, διπλασίασαν τις περιουσίες τους από τον Μάρτιο 2020 μέχρι τον Νοέμβριο 2023, εν μέσω δηλαδή και της πανδημίας, από 405 δισ. δολάρια σωρευτικά σε 869 δισ. δολάρια. Την ίδια περίοδο η περιουσία 5 δισ. ανθρώπων στον κόσμο μειώθηκε. Η γενική αναφορά της έρευνας περιλαμβάνει επίσης από τους πιο πλούσιους στον κόσμο και τους Γκέιτς, Α. Ορτάγκα (Inditex), Κάρλος Σλιμ (Μεξικό), Μαρκ Ζάκερμπεργκ, Μπλούμπεργκ. Σημειώνεται εξάλλου ότι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν περιουσία ίση με την περιουσία 3,5 δισ. ανθρώπων (το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού). Ακόμα, 147 παγκόσμιες εταιρείες έχουν κέρδη ίσα με το ΑΕΠ των χωρών της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής σωρευτικά. Ενώ την τελευταία δεκαετία το πλουσιότερο 1% της ανθρωπότητας έχει αποκτήσει περισσότερο από τον μισό του νέου παγκόσμιου πλούτου.
Μάλιστα χρησιμοποιείται και μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση σχετικά. Από το 2020 για κάθε δολάριο νέου παγκόσμιου πλούτου που αποκτά κάποιος στο χαμηλότερο 90% της ανθρωπότητας, ένας από τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου έχει κερδίσει 1.700.000 δολάρια. Ως κύριο ζήτημα που τίθεται είναι η φοροαποφυγή που πετυχαίνουν οι σούπερ πλούσιοι με τα θηριώδη λόμπι τους και στη βάση αυτή αναφέρεται ότι 188 από τις 201 κορυφαίες επιχειρήσεις του κόσμου έχουν παρουσία σε φορολογικούς παραδείσους. Μάλιστα για αυτούς που πίστεψαν κάποτε ότι το τέλος της αποικιοκρατίας ήταν η λύση, υπάρχει ένα καθοριστικό στοιχείο πλήρους διάψευσης αυτών των προσδοκιών. Το 30% του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, επιφέροντας απώλειες της τάξης των 14 δισ. δολαρίων τον χρόνο σε χαμένες φοροεισπράξεις που θα μπορούσαν να λύσουν κοινωνικά ζητήματα επιβίωσης κα ανάπτυξης στις χώρες αυτές. Δεν είναι μόνον η έρευνα της Oxfam με τέτοια στοιχεία. Ανάλογες εκθέσεις υπάρχουν από το ΔΝΤ ή την Παγκόσμια Τράπεζα για τα θέματα ανισότητας. Του Bloomberg επίσης, όπου για παράδειγμα σημειώνεται ότι η συνολική αξία της περιουσίας των 500 ανθρώπων που έχει συμπεριλάβει στον δείκτη των δισεκατομμυριούχων ξεπερνά το ετήσιο ΑΕΠ όλων των χωρών του πλανήτη πλην των ΗΠΑ και Κίνας. Επίσης, σε έκθεση των Αμερικανών για τη φορολογική δικαιοσύνη σημειώνεται ότι από το ξέσπασμα της πανδημίας οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 70%, ξεπερνώντας τα 5 τρισ. δολάρια.
Ο χρηματιστηριακός καπιταλισμός από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αμφισβητείται πλέον ως μοντέλο και από τις ίδιες τις ελίτ, που αν δεν βρουν κάποια μέθοδο διόρθωσης των ανισοτήτων, όλα θα οδηγηθούν σε μια μεγάλη καταστροφή για τη Δύση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό να βρίσκεται στο φετινό Νταβός.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/1
