Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ θα εξελιχθεί από την επόμενη εβδομάδα και μέχρι τον Ιούνιο στα σύνορα με τη Ρωσία. Με αφορμή μία άσκηση («Steadfast Defender») που οργανώνεται με σενάρια πολέμου με τη δύναμη του Βορρά, 90.000 στρατιώτες, 50 πολεμικά πλοία, μεταξύ αυτών και αεροπλανοφόρα, 80 πολεμικά αεροπλάνα και 1.100 άρματα και οχήματα μάχης των κρατών του ΝΑΤΟ θα απλωθούν στην περιοχή από τα σύνορα των χωρών της Βαλτικής μέχρι τη Ρουμανία, κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας, καλύπτοντας την Ουκρανία και τη Γερμανία. Οι βάσεις της δυτικής συμμαχίας που βρίσκονται επί των γερμανικών εδαφών θα αναλάβουν μάλιστα την επιμελητεία της ογκώδους άσκησης. Σε όλη την περίοδο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και συγκεκριμένα το 1988, όταν ακόμα υπήρχε Σοβιετική Ένωση και στρατιωτικό Σύμφωνο της Βαρσοβίας, κάτι ανάλογο δεν έχει συμβεί. Η μόνη προηγούμενη επίδειξη δύναμης του ΝΑΤΟ στην περιοχή ήταν το 2018, με αφορμή ανάλογη στρατιωτική άσκηση, με τη συμμετοχή όμως στην περίπτωση εκείνη δύναμης 50.000 στρατιωτών.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ την εξαγγελία της άσκησης υπήρξαν σενάρια επέκτασης του πολέμου στην Ουκρανία από την πλευρά της Ρωσίας, που έχουν εκπονήσει υπηρεσίες πληροφοριών τριών χωρών. Της Γερμανίας, της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Καμία πληροφορία ή κίνηση από την πλευρά της Μόσχας δεν επιβεβαιώνει ότι θα προχωρήσει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός Ουκρανίας, ενώ και οι ίδιες οι δυτικές υπηρεσίες που συγκρότησαν τα εν λόγω σενάρια πολέμου δεν υποστηρίζουν ότι βρισκόμαστε στις παραμονές διευρυμένων συγκρούσεων μεταξύ δυτικών δυνάμεων, ειδικά χωρών του ΝΑΤΟ, και της Ρωσίας. Η εν λόγω συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με τη Ρωσία φέρνει και πάλι στο προσκήνιο τη στρατηγική του «σιδηρού παραπετάσματος», που εξελίχθηκε μετά το τέλος του Β΄ ΠΠ και καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, στον καμβά μιας θεώρησης πραγμάτων του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ουσιαστικά οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που συγκεντρώνονται στην παρούσα φάση για τη διεξαγωγή μιας πολύμηνης στρατιωτικής άσκησης αποτελούν «πρελούδιο» ενός νέου «τείχους» στα σύνορα της Ρωσίας με τη Δύση στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα το νέο αυτό «σιδηρούν παραπέτασμα» συσχετίζεται με την ένταξη νέων χωρών στο ΝΑΤΟ, όπως των ουδέτερων στον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο σκανδιναβικών της Φινλανδίας και της Σουηδίας, με τη δεύτερη να αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξής της με τη συναίνεση της Τουρκίας και της Ουγγαρίας, αλλά και της Γεωργίας, της Μολδαβίας και ενδεχομένως της δυτικής Ουκρανίας.

ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ αυτή ένας νέος διπολισμός θα εξελιχθεί στην Ευρώπη, με την Ουκρανία μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων να διχοτομείται σε Ανατολική και Δυτική, όπως στον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο συνέβη στο Βερολίνο. Οι συνθήκες στο παρόν σε σχέση με το μεταπολεμικό παρελθόν διαφέρουν στο ότι η Κίνα, που στον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο ήταν απομονωμένη και ανενεργή στο διεθνές power game, στην παρούσα φάση προχωρά σε πολυεπίπεδη σύγκλιση και συνεργασία με τη Ρωσία, συγκροτώντας μια νέα Ευρασία, βόρεια και ανατολικά της δυτικής συμμαχίας στην Ευρώπη. Επίσης στις παρούσες συνθήκες η βόρεια θαλάσσια ζώνη της Αρκτικής είναι λιγότερο απαγορευτικά παγωμένη, άρα περισσότερο προσβάσιμη. Η πρωτοφανής συγκέντρωση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία εντείνει και επιβεβαιώνει μια στάση αναμονής για όλο το 2024, όταν και θα εξελιχθεί σειρά εκλογών στην Ευρώπη και φυσικά στις ΗΠΑ, προκειμένου το 2025 με πιο σταθερά και ορατά δεδομένα να υπάρξουν οι νέοι συσχετισμοί δυνάμεων και ζωνών επιρροής.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»