Ας δοθούν οι απαντήσεις στη Νέα Υόρκη...
Άρθρο γνώμης
Ηρθε η ώρα να δοθούν κάποιες απαντήσεις στους Τούρκους και να τεθούν όρια στη συµπεριφορά τους ως προς το ύφος των αντιδράσεών τους
Στα µέσα Σεπτεµβρίου ο υπουργός Αµυνας, Ν. ∆ένδιας, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, βρέθηκε στο Καστελλόριζο, στο πλαίσιο επετειακών εκδηλώσεων, από όπου σχολίασε τη «γαλάζια πατρίδα» των Τούρκων και το γεγονός ότι οι αυθαίρετες θεωρήσεις τους αποτελούν πλέον διδακτέα ύλη στα σχολεία τους. Κάτι σαν τον «όρκο του έθνους», δηλαδή, του προηγούµενου αιώνα.
Ο υπουργός κ. ∆ένδιας µίλησε για τα δικαιώµατα των ελληνικών νησιών και του Καστελλόριζου ως προς τις θαλάσσιες ζώνες που δικαιούνται, όπως και η ηπειρωτική ζώνη της χώρας, σύµφωνα µε το ∆ιεθνές ∆ίκαιο της Θάλασσας που ισχύει και δεν αναγνωρίζει η Τουρκία. Μεταξύ άλλων, ο υπουργός Αµυνας της χώρας υπογράµµισε και κάποια νοµικά σηµεία που λαµβάνονται υπόψη στις όποιες συζητήσεις ενδέχεται να εξελιχθούν µε την Τουρκία.
Για παράδειγµα, τόνισε ότι: «Το Αρθρο 121, παράγραφος 2, της Σύµβασης προβλέπει ότι τα νησιά δικαιούνται αιγιαλίτιδα ζώνη, συνορεύουσα ζώνη, Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη και υφαλοκρηπίδα. Και δεν γίνεται οποιαδήποτε διαφοροποίηση για το µέγεθος των νησιών». «Οποιαδήποτε άποψη αντίθετη από τα σαφή παραπάνω αναφερθέντα δεν µπορεί να γίνει αποδεκτή. Και η Ελλάδα επιβάλλεται από το ισχύον Σύνταγµά της να υπερασπιστεί τα δικαιώµατα της πατρίδας µας, όπως αυτά καθορίζονται από το ∆ίκαιο της Θάλασσας. Αν η Ελλάδα ανεχτεί οιαδήποτε αυθαιρεσία, θα δηµιουργηθεί τότε ένα νοµικό παράδοξο, θέτοντας τους κανόνες του ∆ιεθνούς ∆ικαίου της Θάλασσας υπό αµφισβήτηση», υπογράµµισε. Αυτό το σηµείο της οµιλίας του έχει µάλιστα ξέχωρο ενδιαφέρον στη συνολική θεώρηση πραγµάτων που θα πρέπει να λάβει υπόψη της η ελληνική εξωτερική πολιτική και η όποια διαπραγµατευτική οµάδα αναλάβει το βαρύ έργο να συζητήσει µε τους Τούρκους «Η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Κύπρος», σηµείωσε, «συµπίπτουν στις θέσεις τους για έναν απλό λόγο, διότι σέβονται τους κανόνες του ∆ιεθνούς ∆ικαίου και του ∆ιεθνούς ∆ικαίου της Θάλασσας».
Εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος που επέλεξε η Αγκυρα, και ειδικά η ηγεσία Ερντογάν, να απαντήσει σε αυτές τις καθόλου παράξενες και µάλλον προβλεπτές προσεγγίσεις της Ελλάδας σε σχέση µε την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και των δικαιωµάτων που έχει η νήσος Καστελλόριζο, ενταγµένη στο σύµπλεγµα των ∆ωδεκανήσων. ∆εν σχολίασε, για παράδειγµα, αντίστοιχα το υπουργείο Αµυνας της Τουρκίας. Ούτε το υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά ο εκπρόσωπος του κόµµατος του Ερντογάν, του ΑΚΡ, διά του εκπροσώπου Τύπου, Οµέρ Τσελί, προχώρησε σε δηλώσεις σε ασυνήθιστα τραχύ ύφος και µε µάλλον παραπολιτική σκοπιµότητα. Αφού σηµείωσε το µάλλον τυπικό «τα λόγια του δεν µπορούν να φτάσουν σε εµάς χωρίς να πνιγούν στο Αιγαίο», θυµίζοντας προφανώς το casus belli, είπε µε ένταση: «Ο προβοκάτορας ∆ένδιας έκανε δηλώσεις που ξεπερνούν τα όριά του», για να καταλήξει σε εντελώς απαράδεκτη πολιτική και όχι πλέον διπλωµατική εκτροπή, υποστηρίζοντας: «Το λόµπι του χάους θέλει να σαµποτάρει τις προσπάθειες για διάλογο. Ο ∆ένδιας στοχοποιεί τις δηλώσεις Μητσοτάκη» … «λέει πράγµατα στον δικό του πρωθυπουργό µέσω της Τουρκίας και αυτό είναι πρόβληµα της ελληνικής κυβέρνησης».
Τίθεται το ερώτηµα από πού αντλούν οι Τούρκοι το θράσος να σχολιάζουν µε αυτόν τον τρόπο µια εύλογη τοποθέτηση για την πάγια ελληνοτουρκική διαφορά, σε αυτό το ύφος. Από πού αντλούν την άνεση να κάνουν σχόλια παραπολιτικής στήλης σε επίσηµες, έστω κοµµατικές και όχι κυβερνητικές, δηλώσεις τους; Ποιος τους έχει δώσει αυτό το περιθώριο; Φυσικά, η απάντηση σε αυτά τα ερωτήµατα µπορεί να είναι η απλούστερη. Προφανώς κανείς. Το πήραν µόνοι τους, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Ναι, αλλά δεν έχουµε πολλές προηγούµενες περιπτώσεις, ακόµα και σε συνθήκες κλιµακούµενης έντασης, που οι Τούρκοι επιλέγουν τέτοιου τύπου φρασεολογίες και προσεγγίσεις. Από σήµερα ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της Γ.Σ. του ΟΗΕ. Εκεί, µεταξύ άλλων, είναι προγραµµατισµένο να συναντηθεί και µε τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ερντογάν, ενώ θα υπάρξουν συζητήσεις και στο επίπεδο των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών. Προφανώς ήρθε η ώρα να δοθούν κάποιες απαντήσεις στους Τούρκους και να τεθούν όρια στη συµπεριφορά τους ως προς το ύφος των αντιδράσεών τους. Κάποια πράγµατα ούτε µπορούν να αγνοούνται ούτε να µένουν ασχολίαστα, γιατί τότε… κακοφορµίζουν.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 21/9
Ο υπουργός κ. ∆ένδιας µίλησε για τα δικαιώµατα των ελληνικών νησιών και του Καστελλόριζου ως προς τις θαλάσσιες ζώνες που δικαιούνται, όπως και η ηπειρωτική ζώνη της χώρας, σύµφωνα µε το ∆ιεθνές ∆ίκαιο της Θάλασσας που ισχύει και δεν αναγνωρίζει η Τουρκία. Μεταξύ άλλων, ο υπουργός Αµυνας της χώρας υπογράµµισε και κάποια νοµικά σηµεία που λαµβάνονται υπόψη στις όποιες συζητήσεις ενδέχεται να εξελιχθούν µε την Τουρκία.
Για παράδειγµα, τόνισε ότι: «Το Αρθρο 121, παράγραφος 2, της Σύµβασης προβλέπει ότι τα νησιά δικαιούνται αιγιαλίτιδα ζώνη, συνορεύουσα ζώνη, Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη και υφαλοκρηπίδα. Και δεν γίνεται οποιαδήποτε διαφοροποίηση για το µέγεθος των νησιών». «Οποιαδήποτε άποψη αντίθετη από τα σαφή παραπάνω αναφερθέντα δεν µπορεί να γίνει αποδεκτή. Και η Ελλάδα επιβάλλεται από το ισχύον Σύνταγµά της να υπερασπιστεί τα δικαιώµατα της πατρίδας µας, όπως αυτά καθορίζονται από το ∆ίκαιο της Θάλασσας. Αν η Ελλάδα ανεχτεί οιαδήποτε αυθαιρεσία, θα δηµιουργηθεί τότε ένα νοµικό παράδοξο, θέτοντας τους κανόνες του ∆ιεθνούς ∆ικαίου της Θάλασσας υπό αµφισβήτηση», υπογράµµισε. Αυτό το σηµείο της οµιλίας του έχει µάλιστα ξέχωρο ενδιαφέρον στη συνολική θεώρηση πραγµάτων που θα πρέπει να λάβει υπόψη της η ελληνική εξωτερική πολιτική και η όποια διαπραγµατευτική οµάδα αναλάβει το βαρύ έργο να συζητήσει µε τους Τούρκους «Η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Κύπρος», σηµείωσε, «συµπίπτουν στις θέσεις τους για έναν απλό λόγο, διότι σέβονται τους κανόνες του ∆ιεθνούς ∆ικαίου και του ∆ιεθνούς ∆ικαίου της Θάλασσας».
Εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος που επέλεξε η Αγκυρα, και ειδικά η ηγεσία Ερντογάν, να απαντήσει σε αυτές τις καθόλου παράξενες και µάλλον προβλεπτές προσεγγίσεις της Ελλάδας σε σχέση µε την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και των δικαιωµάτων που έχει η νήσος Καστελλόριζο, ενταγµένη στο σύµπλεγµα των ∆ωδεκανήσων. ∆εν σχολίασε, για παράδειγµα, αντίστοιχα το υπουργείο Αµυνας της Τουρκίας. Ούτε το υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά ο εκπρόσωπος του κόµµατος του Ερντογάν, του ΑΚΡ, διά του εκπροσώπου Τύπου, Οµέρ Τσελί, προχώρησε σε δηλώσεις σε ασυνήθιστα τραχύ ύφος και µε µάλλον παραπολιτική σκοπιµότητα. Αφού σηµείωσε το µάλλον τυπικό «τα λόγια του δεν µπορούν να φτάσουν σε εµάς χωρίς να πνιγούν στο Αιγαίο», θυµίζοντας προφανώς το casus belli, είπε µε ένταση: «Ο προβοκάτορας ∆ένδιας έκανε δηλώσεις που ξεπερνούν τα όριά του», για να καταλήξει σε εντελώς απαράδεκτη πολιτική και όχι πλέον διπλωµατική εκτροπή, υποστηρίζοντας: «Το λόµπι του χάους θέλει να σαµποτάρει τις προσπάθειες για διάλογο. Ο ∆ένδιας στοχοποιεί τις δηλώσεις Μητσοτάκη» … «λέει πράγµατα στον δικό του πρωθυπουργό µέσω της Τουρκίας και αυτό είναι πρόβληµα της ελληνικής κυβέρνησης».
Τίθεται το ερώτηµα από πού αντλούν οι Τούρκοι το θράσος να σχολιάζουν µε αυτόν τον τρόπο µια εύλογη τοποθέτηση για την πάγια ελληνοτουρκική διαφορά, σε αυτό το ύφος. Από πού αντλούν την άνεση να κάνουν σχόλια παραπολιτικής στήλης σε επίσηµες, έστω κοµµατικές και όχι κυβερνητικές, δηλώσεις τους; Ποιος τους έχει δώσει αυτό το περιθώριο; Φυσικά, η απάντηση σε αυτά τα ερωτήµατα µπορεί να είναι η απλούστερη. Προφανώς κανείς. Το πήραν µόνοι τους, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Ναι, αλλά δεν έχουµε πολλές προηγούµενες περιπτώσεις, ακόµα και σε συνθήκες κλιµακούµενης έντασης, που οι Τούρκοι επιλέγουν τέτοιου τύπου φρασεολογίες και προσεγγίσεις. Από σήµερα ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της Γ.Σ. του ΟΗΕ. Εκεί, µεταξύ άλλων, είναι προγραµµατισµένο να συναντηθεί και µε τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ερντογάν, ενώ θα υπάρξουν συζητήσεις και στο επίπεδο των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών. Προφανώς ήρθε η ώρα να δοθούν κάποιες απαντήσεις στους Τούρκους και να τεθούν όρια στη συµπεριφορά τους ως προς το ύφος των αντιδράσεών τους. Κάποια πράγµατα ούτε µπορούν να αγνοούνται ούτε να µένουν ασχολίαστα, γιατί τότε… κακοφορµίζουν.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 21/9
