Με αφορµή τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το βράδυ της Τετάρτης υπήρξε εκδήλωση µε τη συµµετοχή 30 ηγετών, µεταξύ αυτών ο Έλληνας πρωθυπουργός, για την Ανάκαµψη και την Ανοικοδόµηση της Ουκρανίας. Φυσικά, στη συνάντηση-διάσκεψη παρέστη και ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίµιρ Ζελένσκι.

Σε αυτή αποφασίστηκε, και στην κοινή διακήρυξη αναφέρεται, παροχή 50 δισ. δολαρίων προς την Ουκρανία από τα κέρδη των «παγωµένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας, στο πλαίσιο των δυτικών κυρώσεων. Το ενδιαφέρον και το σηµαντικό βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή τη φορά, εκτός των 375.000.000 δολαρίων που ενέκριναν οι ΗΠΑ ως άµεση στρατιωτική βοήθεια, τα ποσά στήριξης αναφέρονται στην επόµενη ηµέρα του πολέµου και την αφετηρία της µακράς πορείας της κατεστραµµένης πλέον Ουκρανίας προς την Ευρώπη.

Σε αντίθεση µε τις κραυγές και τους ψιθύρους των εκτιµήσεων των τελευταίων µηνών και ειδικά µετά τον επιχειρούµενο στρατιωτικό αιφνιδιασµό των ενόπλων δυνάµεων της Ουκρανίας µε την εισβολή στα ρωσικά εδάφη και συγκεκριµένα στις περιοχές του Κουρσκ, η ώρα της εκεχειρίας, όπως εγκαίρως προβλέψαµε από τις στήλες της «Α», πλησιάζει. Φυσικά, σε κάθε τέτοια δραµατική πάντα συγκυρία ιστορικά, στο τέλος των πολεµικών επιχειρήσεων και πριν αρχίσουν οι ειρηνευτικές διαπραγµατεύσεις η κλιµάκωση της έντασης αλλά και η προπαγάνδα από την πλευρά των εµπολέµων κλιµακώνονται.

Είναι όµως γεγονός ότι το χρονοδιάγραµµα των στρατιωτικών επιχειρήσεων θα πρέπει να θεωρείται δεδοµένο. Και αυτό επηρεάζεται µε άµεσο τρόπο από τις αµερικανικές εκλογές στις αρχές Νοεµβρίου. Ο Ζελένσκι από την πλευρά του πήγε στις ΗΠΑ µε ένα «σχέδιο για τη νίκη» ζητώντας εγγυήσεις, όπλα και κονδύλια που θα επιτρέψουν στη ∆υτική Ουκρανία µε πρωτεύουσα το Κίεβο να κάτσει µε αξιοπρέπεια και µε διαπραγµατευτικό βάθος στις συνοµιλίες για την ειρήνη µε τους Ρώσους. Η προδιαγραφή που παίρνει σε κάθε περίπτωση η ∆υτική Ουκρανία είναι ευρωπαϊκή, ενώ θα υπάρξει ισχυρό power game για τις στρατιωτικές εγγυήσεις. Χωρίς να αγνοείται κάποιο ξαφνικό γεγονός που µπορεί να λειτουργήσει ως «προβοκάτσια» για να ανατρέψει το χρονοδιάγραµµα, ο ανταγωνισµός των δυτικών δυνάµεων για το κόστος της ανοικοδόµησης της Ουκρανίας αλλά και τον πολιτικο-οικονοµικό έλεγχο της χώρας έχει εξελιχθεί στο παρασκήνιο.

Αν πάµε στην κλασική σχολή καταµερισµού ευθυνών και υποχρεώσεων, οι Ευρωπαίοι θα «πληρώσουν» από το κοινό ταµείο µεγάλη µερίδα κόστους αγοράζοντας δικαιώµατα επιρροής και επενδύσεων και οι Αµερικανοί θα έχουν τον «over all» έλεγχο της χώρας. Αυτά τα γνωρίζει ο Ζελένσκι, ο οποίος έχει να φροντίσει τον εαυτό του και την επόµενη ηµέρα όχι µόνον για τους κατεστραµµένους και µε πολλούς νεκρούς στις οικογένειές τους συµπατριώτες του, αλλά και τα δοµηµένα διαπλεκόµενα ουκρανικά συµφέροντα που έχουν αποµακρυνθεί από τον πόλεµο ως «εµιγκρέ» και θα επιστρέψουν τώρα ως τοπικοί ολιγάρχες µε τους πακτωλούς «µαύρου χρήµατος» που διατηρούν στους διεθνείς φορολογικούς παραδείσους.

Ναι, αλλά την επόµενη ηµέρα δεν θα κάνουν αυτοί κουµάντο όπως την προηγούµενη, αλλά οι ισχυρές δυτικές δυνάµεις και οι υπηρεσίες ασφαλείας τους. Κάποιος πρέπει να πει στον Ζελένσκι τις λεπτοµέρειες, που δεν είναι µόνον η «απειλή» νέας άφιξης Τραµπ στον Λευκό Οίκο.

Σε σχέση µε την Ελλάδα, θα πρέπει να εµπιστευόµαστε τις ικανότητες του πρωθυπουργού µας ως προς την κατανοµή της επόµενης ηµέρας. Η Ελλάδα µέσω της δυτικής τοποθέτησής της στο πόλεµο της Ουκρανίας αποφάσισε τη «µοίρα» της αυτή και όχι άλλοι. Αποφεύγοντας την «ουδετερότητα» διέφυγε τους γεωπολιτικούς ανταγωνισµούς επιρροής επί αυτής, που λαµβάνουν τη µορφή εµφυλίων και αναταραχών στο εσωτερικό της, ιστορικά. Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης έχουµε λόγους να πιστεύουµε ότι έχει φροντίσει για την προώθηση των ελληνικών κατασκευαστικών και µεγάλων επιχειρήσεων που έχουν τη δυνατότητα να συµµετάσχουν στην ανοικοδόµηση, ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές µαζί µε τους Αµερικανούς, και συµµάχους τους Εβραίους ή και Άραβες, θα πρέπει να βρεθούν στην ισχυρή θέση για την απόκτηση των δικαιωµάτων διαχείρισης στο λιµάνι της Οδησσού στη Μαύρη Θάλασσα. Η ώρα της «µοιρασιάς» και των οικονοµικών συµφωνιών έφθασε, µη χάσουµε λοιπόν την ευκαιρία…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή