H επιχείρηση των Ουκρανών υπό τον τίτλο «Ιστός της αράχνης» εντός του ρωσικού εδάφους, ελάχιστα 24ωρα πριν από τον δεύτερο γύρο των διερευνητικών διαβουλεύσεων µε τη Μόσχα στην Κωνσταντινούπολη, ήταν εντυπωσιακή. Από τις πρώτες ώρες το Κίεβο τόνισε τον χρόνο της προετοιµασίας της, που κυµάνθηκε στους 18 µήνες, αλλά και την ύπαρξη ενός µοναδικού δρώντος στην εκτέλεσή της: των στρατιωτικών µυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας. Μένοντας στον παράτολµο σχεδιασµό της οργανωµένης αυτής δολιοφθοράς ενάντια στα στρατηγικά αεροσκάφη της Ρωσίας, όχι στον αέρα, αλλά επί του εδάφους, σε τέσσερα αεροδρόµια βαθιά στην επικράτειά της µέχρι και τη Σιβηρία, θα µπορούσαµε να θυµηθούµε σαµποτάζ τέτοιου µεγέθους από τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο, µε την υπογραφή των Αγγλων. Μπορεί η δυτική και η ουκρανική προπαγάνδα να έδωσε έµφαση από την αρχή στη χρήση των drones, που αλλάζουν δραµατικά τη µορφή του πολέµου, αλλά η όλη επιχείριση έχει πολύ µεγαλύτερο βάθος στο επίπεδο της κατασκοπείας - αντικατασκοπείας κλασικού τύπου από όσο προβάλλεται.

Η αξία δεν βρίσκεται στα µη επανδρωµένα αεροσκάφη που αξιοποιήθηκαν για να πλήξουν τα αεροσκάφη στους στρατιωτικούς και καλά φυλασσόµενους χώρους στάθµευσής τους, αλλά στο πώς έφθασαν τα drones τόσο βαθιά µέσα στη ρωσική επικράτεια, πώς οι νταλίκες διέφυγαν τους ελέγχους, ποιοι ήταν οι οδηγοί, οι τεχνικοί που έντυσαν τα φορτηγά µε τις ξύλινες προσθήκες τους, οι χειριστές των drones, ακόµα και οι κινηµατογραφιστές της όλης επιχείρησης. Από την πλευρά της Μόσχας ακούσθηκε κάτι, αορίστως, για συλλήψεις. Τίποτα συγκεκριµένο επί της ουσίας. Το πλήγµα για το Κρεµλίνο και τις υπηρεσίες εσωτερικής ασφαλείας και αντικατασκοπείας, αλλά και για το προφίλ ηγεσίας του ίδιου του Βλ. Πούτιν και του κύκλου του, που βασίζεται σε µια µακρά πορεία και µε βαθύ αποτύπωµα στις µυστικές υπηρεσίες τόσο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέµου όσο και για δεκαετίες µετά το τέλος αυτού, είναι συντριπτικό. Η Μόσχα τα τελευταία χρόνια φέρεται εν πολλοίς εµπλεκόµενη σε επιχειρήσεις κυβερνοπολέµου και επιρροής της κοινής γνώµης σε δυτικές χώρες µέσω παραπληροφόρησης, αλλά το πλήγµα που δέχθηκε σε τέσσερα πολεµικά της αεροδρόµια είναι άλλου επιπέδου. Σχεδόν άλλης εποχής. Σε ελάχιστα 24ωρα µάλιστα µετά την επιχείρηση «Ιστός της αράχνης» υπήρξε επιτυχηµένη δολιοφθορά στη γέφυρα που συνδέει την Κριµαία µε την Ανατολική Ουκρανία, που, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που συµβαίνει, δηµιούργησε ακόµα πιο επώδυνες εντυπώσεις για την αξιοπιστία των στρατιωτικών µονάδων της Ρωσίας, αλλά και των µυστικών υπηρεσιών τους, ως προς το να αποτρέψουν τέτοιου προβλεπόµενου είδους πλήγµατα.

Στην επικοινωνιακή διαχείριση ή προπαγάνδα πολεµικού τύπου µετά την επιτυχία της επιχείρησης «Ιστός της αράχνης» κυριάρχησαν τα βρετανικά µίντια και αναλυτές, που αναµετέδωσαν και ανέλυσαν την επιχείρηση και τα µηνύµατά της. Αυτό δεν συνέβη από κάποιους διαδικτυακούς ιστότοπους µε οµιχλώδεις ιδιοκτησίες, αλλά από τα πλέον επίσηµα µίντια της «Γηραιάς Αλβιώνος», που γνωρίζει από πολέµους, όπως το BBC. Το κύριο µήνυµα που δόθηκε ήταν προς τον Ντόναλντ Τραµπ και τον Λευκό Οίκο, αλλά και στο σύνολο των δυτικών κυβερνήσεων, ειδικά των ευρωπαϊκών, ότι η Ουκρανία δεν έχει ηττηθεί και δικαιούται στήριξης, προκειµένου να συνεχισθεί ο πόλεµος ενάντια στη Ρωσία, χωρίς όρια και χρονοδιάγραµµα. Οι αναλύσεις επικεντρώθηκαν στη γεωπολιτική και τη διεθνή διπλωµατία, περιορίζοντας εντός του χρήσιµου πλαισίου τις λεπτοµέρειες της επιχείρησης δολιοφθοράς. Ενώ µάλιστα µε την πρώτη µατιά ο «Ιστός της αράχνης» θα είχε ως στόχο να ναρκοθετήσει τη διαβούλευση στην Κωσταντινούπολη, ο τελικός προορισµός αυτής της πρωτόγνωρης επιχείρησης δολιοφθοράς έδειξε πολύ πιο ευρέα όρια. Πρώτον, να ναρκοθετήσει τη στρατηγική Τραµπ για ειρηνευτική συµφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας στα σηµερινά δεδοµένα των πολεµικών µε τώπων. ∆εύτερον, να επηρεάσει δραστικά τη µορφή και την κατεύθυνση της στρατηγικής του επανεξοπλισµού της Ευρώπης, αλλά και τη φιλοσοφία του πολέµου.

Οι διαφορετικές εκτιµήσεις στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών για την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί ανάµεσα στους στρατιωτικούς εξοπλισµούς κλασικού τύπου και εκείνους των νέων µορφών πολέµου στη βάση των drones δεσπόζουν στην παρούσα φάση. Τρίτον, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις και οι ενστάσεις του στρατιωτικού κατεστηµένου της Ουάσινγκτον και εν πολλοίς του ΝΑΤΟ, για παράδειγµα των στρατηγών Πετρέους και ειδικά του Χότζες, ο οποίος αξιοποίησε δραστικά τον «Ιστό της αράχνης». Ουσιαστικά, ο ανώτατος στρατιωτικός, που αναγνωρίζεται ως «γκουρού» σε θέµατα στρατηγικής, ζήτησε την ακύρωση του σχεδιασµού του Λευκού Οίκου για τον «χρυσό θόλο», που θα καλύψει τις ΗΠΑ από τυχόν επιθέσεις µε βαλλιστικούς πυραύλους, µε κόστος 175 δισ. δολάρια, υποστηρίζοντας ότι µετά τη συγκεκριµένη επιχείρηση η πραγµατική απειλή δεν είναι τα πυραυλικά στρατηγικά συστήµατα, αλλά τα drones, και εκεί θα πρέπει να κατευθυνθούν οι πόροι του αµερικανικού Προϋπολογισµού. Η επιχείρηση «Ιστός της αράχνης», που προσοµοιάζει σε σηµασία και γενικές επιπτώσεις µε τη δολιοφθορά στον αγωγό Nord Stream 2, που συνέδεε τη Γερµανία µε τη Ρωσία, µοιάζει απίθανο να σχεδιάσθηκε και να εκτελέστηκε από τις µυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας και µόνον και δείχνει ότι ο Πούτιν έχει οµάδα αντιπάλων στον περίγυρό του ή στις υπηρεσίες του που επιθυµούν µια επόµενη ηµέρα µε αυτόν στην τιµητική αποστρατεία, ενώ κύριος στόχος παραµένει ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κ. Τραµπ, µε διακύβευµα να «χαλιναγωγηθεί».

Το ότι η συγκεκριµένη επιχείρηση χαρακτηρίσθηκε «Περλ Χάρµπορ» δεν θα πρέπει να συσχετισθεί µόνο µε τον πόλεµο της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και µε τη συνέχεια της εµπλοκής των ΗΠΑ, έχοντας όµως παραδώσει τα «κλειδιά» του Ατλαντισµού στους Βρετανούς στην Ευρασία. 

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά