Άλλοι υποστηρίζουν ότι όλα οφείλονται στην κλιµατική αλλαγή και την αρνητική επίδραση που προκαλεί η εξέλιξη των ανθρώπων στο περιβάλλον. Άλλοι µιλούν συνεχώς για τις ευθύνες τής εκάστοτε κυβέρνησης και το απορρυθµισµένο κράτος. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει µια πραγµατικότητα. Η Μεσόγειος είναι µια ζώνη όπως και άλλες σε διάφορες πλευρές του πλανήτη που δοκιµάζεται το καλοκαίρι και βαθµηδόν και το φθινόπωρο από µεγάλες πυρκαγιές. Αυτό δεν µπορεί να αλλάξει και δεν αφορά µόνο τοπικά και εθνικά την Ελλάδα. Η απειλή για ανθρώπινες ζωές τεράστια. Η καταστροφή περιουσιών και δασών συντριπτική. Το κόστος της οικονοµικής στήριξης στους πυρόπληκτους σηµαντικό και µάλιστα απρόβλεπτο κάθε χρόνο στον υπολογισµό του. Οι δοµές και τα µέσα που απαιτούνται για την ανάσχεση των πύρινων µετώπων επίσης δραµατικές ως προς το κόστος τους. Οι πυρκαγιές στη βάση εξελίσσονται επειδή υπάρχουν ξηρασία, υψηλές θερµοκρασίες και σφοδροί άνεµοι. Αυτό δεν θα αλλάξει. Έχουµε πυρκαγιές από εµπρησµούς. Αυτό µπορεί να αλλάξει. Μάλιστα η ενίσχυση των ανακριτικών υπηρεσιών της Πυροσβεστικής και η χρήση νέων τεχνολογιών βοηθούν στον εντοπισµό και στη σύλληψη των εµπρηστών.

Εδώ τίθεται ένα ερώτηµα. Γιατί τα προσωπικά τους στοιχεία παραµένουν επιµελώς καλυµµένα; Από τη στιγµή που αποδίδονται κατηγορίες στη βάση ισχυρών ενδείξεων τουλάχιστον, που οδηγούν στη σύλληψή τους και στην ακροαµατική διαδικασία, γιατί οι πολίτες δεν µπορούν να πληροφορηθούν τι τους οδήγησε στην αποτρόπαια πράξη τους, ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους, η ψυχολογία τους, όπως τουλάχιστον την περιγράφουν οι ίδιοι ή οι ειδικοί; Ανάµεσα στους εµπρηστές υπάρχουν και δολιοφθορείς που λειτουργούν για λογαριασµό ξένων µυστικών υπηρεσιών ενάντια στην εθνική ασφάλεια της χώρας. Εδώ τα πράγµατα γίνονται ακόµη πιο σύνθετα. Στις ανακοινώσεις και τις διαρροές προς τα µέσα ενηµέρωσης εµπλέκονται και οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας ή η αντικατασκοπεία. Στο παρόν κεφάλαιο η αποσιώπηση των προσωπικών στοιχείων αλλά και των διαδροµών πίσω από τους εµπρηστές, στην προκειµένη περίπτωση φορείς δολιοφθοράς, δεν µπορεί να συµβαίνει. ∆εν µπορούν να υπάρχουν διακριτικές δίκες, αποφάσεις για τις ποινές και θολή ατµόσφαιρα για να µην επηρεαστεί η δηµόσια διπλωµατία. Την πραγµατικότητα και την αλήθεια δικαιούνται οι πολίτες να γνωρίζουν. Οι περισσότερες πυρκαγιές που παίρνουν όγκο, έκταση και ένταση δεν προέρχονται από εµπρησµούς.

Η κατάσταση των δασών και οι αντιπυρικές ζώνες, η υπογειοποίηση των καλωδίων της ∆ΕΗ, οι οδηγίες που δίδονται για την αποφυγή ενεργειών που µπορεί υπό τις συγκεκριµένες καιρικές συνθήκες να προκαλούν πυρκαγιά είναι τα κύρια ζητούµενα για την προστασία από τα πύρινα µέτωπα. Η αναβάθµιση των δοµών, το «112», η ενίσχυση των χερσαίων και εναέριων µέσων πυρόσβεσης, οι δοµές υποστήριξης από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικά τις Περιφέρειες, η ευρωπαϊκή συνδροµή, η συνεχής εκπαίδευση και οι εµπειρίες που έχουν τα στελέχη και τα µέλη της Πυροσβεστικής, ο όγκος των εθελοντών και το επίπεδο ετοιµότητάς τους, το επιτελικό κράτος της πυρόσβεσης εν γένει δίνουν λύσεις και περιορίζουν την καταστροφή. Σε αυτό το τελευταίο κοστοβόρο και όχι απλό πεδίο ανάσχεσης έχει δώσει ειδικό βάρος η διακυβέρνηση Μητσοτάκη, στην επταετία που έχει την ευθύνη της διοίκησης της χώρας. Τι κρύβουν τελικά πίσω τους τα πύρινα µέτωπα; Πέρα από µυστικά, αλήθειες και ψέµατα, κρύβουν έκπληξη, τρόµο, απώλεια, οδύνη, οργή, µελαγχολία. ∆εν επιτρέπονται λοιπόν ψευδαισθήσεις. Χρειάζεται η απόκτηση εµπειρίας και η εξαγωγή συµπερασµάτων για το τι πήγε καλά και τι δεν πήγε καλά φέτος. Η προετοιµασία για την επόµενη χρονιά. Είναι περιττός ο µονόδροµος του «πετροβολητού» στην εκάστοτε κυβέρνηση. Τον εκάστοτε υπουργό. Ο πόλεµος µε τη φωτιά δεν θα έχει τέλος. Ας προετοιµασθούµε ακόµη καλύτερα για την ανάσχεση , το δυνατόν, των επόµενων πύρινων µετώπων και των καταστροφών που θα φέρουν.