Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, στην προτελευταία ∆ΕΘ της υφιστάµενης κυβερνητικής του θητείας, µε την κεντρική οµιλία του δεν θέλησε να κάνει ανάλυση στην οικονοµική κατάσταση γενικά, στις ανατροπές στο διεθνές περιβάλλον και στο τι συµβαίνει στην εξωτερική πολιτική της χώρας, δεν θέλησε να προβεί σε σχόλια για την αντιπολίτευση ούτε για τις εσωκοµµατικές διεργασίες στη Νέα ∆ηµοκρατία και το πολιτικό παρασκήνιο. Ο κ. Μητσοτάκης είχε αποφασίσει µαζί µε τα επιτελεία του στρατηγικής στη φετινή οµιλία του στη Θεσσαλονίκη να περιγράψει µια ευρεία µείωση των άµεσων φόρων, στη βάση του διαθέσιµου για επιστροφή στους πολίτες δηµοσιονοµικού πλεονάσµατος του περίπου 1,5-1,6 δισ. ευρώ.

Η συνεργασία και η προετοιµασία του συγκεκριµένου πλαισίου φορολογίας, σύµφωνα µε δηµοσιογραφικές πληροφορίες, αποτέλεσε µια επίπονη προσπάθεια από τον Απρίλιο. Συζητήθηκαν διάφορα σενάρια, από αποκατάσταση του 13ου µισθού και σύνταξης µέχρι σειρά επιδοµάτων και διορθώσεων από την εποχή των µνηµονίων και της δηµοσιονοµικής επιτήρησης. Η απόφαση που ελήφθη ήταν το ποσό του δηµοσιονοµικού πλεονάσµατος αυτού να διοχετευθεί σε µια συγκεκριµένη κατεύθυνση και µόνον και να πάρει τον τίτλο της «µεταρρύθµισης». Έτσι την αποκάλεσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δίνοντάς της µάλιστα έναν χαρακτήρα ιστορικότητας, ως της πλέον σηµαντικής στον κύκλο της Μεταπολίτευσης, που µετρά σε διάρκεια µισό αιώνα. ∆εν είναι φυσικά κάτι τέτοιο, αλλά µια σηµαντική µείωση των άµεσων φόρων.

Ουσιαστικά περιγράφεται ως µια πτώση των φόρων κατά 2% σε όλες τις κατηγορίες εκτός από τον κατώτερο φόρο του 9%. Ταυτόχρονα όµως οι αποφάσεις έχουν «µυστικά περάσµατα» και αποχρώσες ενδείξεις για έναν γενικότερο δεξιό προσανατολισµό ως προς τις προτεραιότητες που τίθενται. Υπάρχει αφορολόγητο για τους νέους µέχρι 25 ετών και επιλεκτική φορολογία για τις ηλικίες µέχρι 30 ετών. ∆ίδεται καθεστώς φορολογικών ελαφρύνσεων για τους τρίτεκνους, οι οποίοι ενθαρρύνονται να γίνουν πολύτεκνοι. ∆ηµιουργείται µια πιο ευνοϊκή φορολογία για τη µέση τάξη, η οποία ορίζεται ουσιαστικά στο πεδίο των ετήσιων εισοδηµάτων των 40.000-60.000 ευρώ. Με δεδοµένο ότι οι ανακοινώσεις αφορούν ατοµικά και όχι οικογενειακά εισοδήµατα, δίδεται το µήνυµα ότι στην Ελλάδα, επτά χρόνια µετά την έξοδο από τα µνηµόνια της χρεοκοπίας και της επιτήρησης, δικαιούσαι να αποκτήσεις εισοδήµατα που να µην τα µοιράζεσαι µισά µισά (44%) µε το κράτος. Υιοθετούνται ειδικές ρυθµίσεις για τα χωριά µέχρι 1.500 κατοίκων στην ιδιοκτησία στη βάση του ΕΝΦΙΑ και έµµεσοι φόροι πιο λογικοί, µε µείωση της τάξης του 30% στον ΦΠΑ για τα νησιά µε µέχρι 20.000 κατοίκους, που αποτελούν την οριογραµµή της εθνικής επικράτειας. Για τους συνταξιούχους, λύεται εντός της υφιστάµενης κυβερνητικής θητείας το πλέον επαίσχυντο µέτρο που επιβλήθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς την εποχή των µνηµονίων: η «προσωπική διαφορά», που τους απέκλειε ακόµη και από τις µικρές αυξήσεις στις συντάξεις που νοµοθετούνται.

Ο πρωθυπουργός και το οικονοµικό επιτελείο δεν προέκριναν καµία διορθωτική επέµβαση στους έµµεσους φόρους, είτε πρόκειται για τον ΦΠΑ είτε για τον επαίσχυντο Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιµα και την ενέργεια. ∆εν πρωτοτύπησαν µε ενίσχυση φορολογίας στους εισοδηµατίες µεριδιούχους των µεγάλων επιχειρήσεων, δεν ασχολήθηκαν καν µε τις διαφορές των επιτοκίων µεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων στις τράπεζες που συνεχίζουν να τρέχουν µε spreads της τάξης του 4,5%, λες και τα µνηµόνια είναι ακόµη εδώ. Ο κ. Μητσοτάκης προέκρινε µείωση φορολογίας στους ιδιοκτήτες ακινήτων µε εισοδήµατα από αυτά πάνω από 12.000 ευρώ, προφανώς και από βραχυχρόνια µίσθωση, επιθυµώντας να τους δηµιουργήσει κίνητρο απέναντι στη φοροδιαφυγή, και έδωσε προνόµιο στον τοµέα της πολεµικής βιοµηχανίας στην κατασκευή οχηµάτων, µε συγκεκριµένους προφανώς αποδέκτες. Ιδιαίτερη σηµασία και δεξιά στροφή υφίσταται µέσα από τις ανακοινώσεις του προς τις Ένοπλες ∆υνάµεις και τον κοινωνικό ρόλο τους. Πέραν της αύξησης αποδοχών στους ενστόλους συνολικά έµεινε στη συµβολή του υπουργείου Αµύνης, µε τρία στρατόπεδα, στην ενίσχυση της κοινωνικής κατοικίας που χρειάζεται επειγόντως η χώρα.

Ο κ. Μητσοτάκης παρουσιάστηκε ρεαλιστής και συγκεκριµένος στην οµιλία του. Θύµισε ότι είναι εδώ διασφαλίζοντας µια κανονικότητα σε µια ασταθή Ευρώπη και άνοιξε «παράθυρο» στη στρατηγική του για τη διεκδίκηση τρίτης θητείας, της τελευταίας, κατά δήλωσή του, ζητώντας διαβούλευση µε την αντιπολίτευση για κρίσιµα θέµατα εθνικού µακροχρόνιου ορίζοντα, πέραν του 2027 δηλαδή, το εθνικό απολυτήριο, την ένταξη των πολεοδοµιών στην κεντρική Κτηµατολόγιο ΑΕ, τον τοµέα Υγείας και τον ενεργειακό χάρτη της χώρας. ∆εν ήταν τοξικός και πολλά θα κριθούν και από το ποια θα είναι η αντιπολίτευση στο επόµενο Κοινοβούλιο. Όµως γι’ αυτό δεν θα ρωτήσουµε τον κ. Μητσοτάκη, αλλά τον κ. Τσίπρα...


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή