Η παρακµή της πολιτικής και η εποχή 2026-2035

Οι πολιτικοί, ασχέτως κόµµατος και ιδεολογικών προσεγγίσεων παρακολουθούν µε δικαιολογηµένη ανησυχία τις έρευνες για τις τάσεις στην κοινή γνώµη και ανακαλύπτουν, όλο και σε µεγαλύτερο βαθµό και ποιοτικό βάθος, ότι η πολιτική και οι πολιτικοί, πολύ περισσότερο οι εκλογές και ο κοινοβουλευτισµός, δεν απασχολούν τις νεότερες γενιές. Βαθµηδόν µάλιστα αντί οι µέσες παραγωγικές ηλικίες να επηρεάζουν τις νεότερες στην κατεύθυνση της συµµετοχής στην πολιτική ζωή, οι νεότερες επηρεάζουν τους µεγαλύτερους στην απαξία της πολιτικής. Είναι ενδιαφέρον ότι η αδιαφορία ή απαξία δεν αφορά ένα κόµµα, για παράδειγµα το κυβερνητικό, υπέρ κάποιου της αντιπολίτευσης. Οι γυρισµένες πλάτες των νέων αφορούν όλα τα κόµµατα, τις ιδεολογίες και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Παράλληλα το πολιτικό και κοµµατικό σύστηµα της Ελλάδας δείχνει ότι νοσεί. Τόσο σε ιδέες όσο και πρόσωπα. Οι µέσες ηλικιακά γενιές 30-45 ετών δεν έχουν παρουσιάσει σηµαντικές πολιτικές προσωπικότητες µε οπτικές και κοινωνικές εµπειρίες που να αφορούν το µέλλον και όχι το παρελθόν. Αντίθετα, ο παλαιοκοµµατισµός και οι «αγκυλώσεις» µισού αιώνα και βάλε καθοδηγεί την πολιτική, τόσο στο πεδίο του κυβερνητισµού όσο και των προβληµατισµών, για τις στρατηγικές του µέλλοντος. ∆εν θα πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαίο ή επιτηδευµένο το γεγονός ότι ασχολούµαστε στην παρούσα φάση µε την επιστροφή στο προσκήνιο και την ενέργεια πρώην πρωθυπουργών, όλου του φάσµατος, παρά µε νέους πολιτικούς που κάνουν τη διαφορά και υπόσχονται ως τάξη πραγµάτων ένα νέο µέλλον.

Και µπορεί κάποιοι να πουν ως αντίλογο ότι υπάρχουν ακόµη και υπουργοί στη σηµερινή, για παράδειγµα, διακυβέρνηση Μητσοτάκη, που µε τις κινήσεις και τις επιλογές τους αναφέ ρονται πολύ περισσότερο σε ένα ψηφιακό µέλλον, µε τη χρήση εργαλείων τεχνητής νοηµοσύνης για παράδειγµα και υπό την έννοια αυτή ένα νέο κράτος. Κατ’ αναλογία στα κόµµατα της αντιπολίτευσης ∆εξιάς και Αριστερής κινούνται ιδέες και πρόσωπα µε ανησυχίες γι’ αυτό που χαρακτηρίζεται πλέον και επισήµως ως επερχόµενη νέα βιοµηχανική επανάσταση. Όλα αυτά θα έπαιζαν κάποιον ρόλο, ενδεχοµένως σηµαντικό, αν βρίσκονταν στο επίκεντρο του πολιτικού προσκηνίου και του δηµόσιου διαλόγου στην καθηµερινότητα. ∆εν συµβαίνει όµως κάτι τέτοιο. Αλλά προκύπτουν συγκυριακά κάποιες αφορ µές για συζητήσεις που αφορούν την πορεία στην επόµενη δεκαετία, που µας θυµίζουν τις προτεραιότητες που µας επιβάλει η πορεία της ιστορίας. Για παράδειγµα, ένα συνέδριο όπως φέτος το Athens Innovation Summit και η παρουσία του νοµπελίστα µε ελληνική-κυπριακή καταγωγή, επικεφαλής της Google Deep Mind, Ντέµη Χασάµπη, που επιχειρεί απαντήσεις σε ερωτήµατα για το παρόν και το µέλλον της ανθρωπότητας αλλά και της Ελλάδας.

Αυτό που παρατηρείται στη χώρα µας αφορά πολιτικά και διαρθρωτικά και όλη την Ευρώπη τηρουµένων των αναλογιών. Ο κοινοβουλευτισµός και τα πολιτικά συστήµατα στις ∆ηµοκρατίες της ηπείρου παρουσιάζουν δοµικές εµπλοκές στη λειτουργία, το όραµα και την αξιοπιστία τους. Οι νεότερες γενιές όταν δεν εξεγείρονται αδιαφορούν πλήρως για την πολιτική και αποστρέφονται τους πολιτικούς καριέρας. Ο κόσµος των νεότερων αλλά και των µέσων ηλικιών κινείται γύρω από την οθόνη του κινητού τους. Τα µίντια µε την κλασική δοµή είναι κάτι ξένο προς αυτούς αφού ο φορµαλισµός των κοινωνικών δικτύων έχει πετύχει τον κοµφορµισµό του ατοµικού ναρκισσισµού σε ένα σύµπαν που δεν χωράει κάνεις και τίποτα πέραν των ορίων του «εγώ».

Ο σηµερινός πρωθυπουργός στην Ελλάδα κ. Μητσοτάκης, µέσης ηλικίας και µε εµπειρία δεκαετιών πια στην πολιτική, είναι επαρκώς εκσυγχρονιστής και µελετηµένος για να ενδιαφέρεται και να φέρνει στο προσκήνιο τις ανησυχίες της επερχόµενης εποχής όπου στον παρόντα ψηφιακό κόσµο θα προστίθενται τα εργαλεία της τεχνητής νοηµοσύνης και της ροµποτικής. Αυτό φάνηκε και στις συζητήσεις που είχε µε τον κ. Χασάµπη και άλλους «γκουρού» των τεχνολογιών. Αλλά η συζήτηση πρέπει να διευρυνθεί, όχι µε κοµµατικά κριτήρια, αλλά να αφορά συνολικά την περίοδο των εξελίξεων 2026- 2035 όταν όλα τα επερχόµενα θα συµβούν. Η Ελλάδα τεχνικά µηχανικά, αλλά και φιλοσοφικά θα πρέπει να εξελιχθεί σε κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι είναι σήµερα. ∆εν είναι κάτι απλό..