Στην Ελλάδα, σε µεγάλες υποθέσεις διευρυµένης διαφθοράς παρατηρείται το εξής φαινόµενο. Συνήθως κατηγορούνται υπουργοί και στελέχη των κυβερνήσεων για πολιτικές και τυχόν ποινικές ευθύνες. Οι υποθέσεις αποκτούν µεγάλη δηµοσιότητα, και τα στοιχεία τους και οι αποκαλύψεις τους καθίστανται πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, τοξικότητας και καταγγελιών σε υψηλούς τόνους από τις εκάστοτε αντιπολιτεύσεις προς τις κυβερνήσεις. Εξαιτίας του νόµου περί ευθύνης υπουργών, είτε αυτού που ισχύει µέχρι σήµερα είτε άλλων ανάλογων στο παρελθόν, οι υποθέσεις πηγαίνουν στο Κοινοβούλιο µε τη διαδικασία της συγκρότησης κατά περίπτωση εξεταστικών ή προανακριτικών επιτροπών.

Διαβάστε: ΟΠΕΚΕΠΕ: Επί εννέα ώρες κατέθετε η Τυχεροπούλου - Έβγαλε στη... σέντρα Μπαμπασίδη, "Φραπέ" - Τι είπε για τον Αυγενάκη, τα δεσμευμένα ΑΦΜ και το κλειδωμένο ερμάριο

Στο πλαίσιο της υψηλής αντιπαράθεσης αυτής, χάνονται κάπου στη µετάφραση οι ευθύνες των µη πολιτικών προσώπων. Στη βάση των πρακτικών και των µεθοδεύσεων των δικηγόρων υπεράσπισης όσων κατηγορούνται ή καλύτερα εξετάζονται για την ποινική εµπλοκή τους σε αυτές τις υποθέσεις, αυτοί διαφεύγουν όταν πέσει ο κουρνιαχτός για τους πολιτικούς, που συνήθως δεν πάνε σε ειδικό δικαστήριο, αφού για να είναι µέλη των κυβερνήσεων ή των κοµµάτων πλειοψηφίας στο Κοινοβούλιο προστατεύονται από τις σκοπιµότητες τού να µην υπάρξει σκάνδαλο σε βάρος της κυβέρνησης, άρα και της πλειοψηφίας στο εκάστοτε Κοινοβούλιο. Αν δούµε µεγάλες υποθέσεις στον χρόνο, οι στρατιωτικοί στις προµήθειες εξοπλισµών διέφυγαν της δίκης και καταδίκης για τις πράξεις τους. Μέχρι τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, που προκρίνει στρατιωτικές προµήθειες απευθείας µέσω διακρατικών συµφωνιών και όχι στη βάση διαγωνισµών, οι επιτελείς -επίορκοι αξιωµατικοί και άλλοι κρατικοί αξιωµατούχοι- συνέχιζαν να κάνουν τη βρώµικη δουλειά τους.

Στην υπόθεση Siemens, η εµπλοκή πολιτικών χρησιµοποιήθηκε ως διέξοδος για πολλά διευθυντικά στελέχη επιχειρηµατικών οµίλων, κρατικούς αξιωµατούχους και µεσάζοντες, µε όλα να καταλήγουν σε έναν διακυβερνητικό µάλλον συµβιβασµό µεταξύ Ελλάδας και Γερµανίας που ουσιωδώς κάλυψε την όλη υπόθεση διαφθοράς. Στη µεγάλη υπόθεση της Novartis, η λάθος αντίληψη της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες επίορκους γιατρούς, στελέχη φαρµακευτικών επιχειρήσεων, µεσάζοντες κάθε τύπου να διαφύγουν των ευθυνών τους και να µη δικαστούν, πολύ περισσότερο να καταδικαστούν για τις πράξεις τους και την απληστία τους.

Το ίδιο θα µπορούσε να συµβεί και στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αν όλα περιορίζονταν στον κοµµατικό «πετροπόλεµο» στην Εξεταστική της Βουλής σχετικά. Πολλή φασαρία, για παράδειγµα, για τον Βορίδη ή τον Αυγενάκη, που δεν δείχνει να καταλήγει κάπου ποινικά, πέραν των πολιτικών εντυπώσεων που δηµιουργούνται. Μια µέρα όλα θα κατέληγαν στη λήθη, και αυτοί που θα είχαν πάρει τις παράνοµες επιδοτήσεις, θα είχαν κάνει απάτες και εκβιασµούς, θα διέφευγαν ανάµεσα στις «µυλόπετρες» της πόλωσης και των µικροκοµµατικών συµφερόντων των κοµµάτων. Κανείς δεν θα ασχολούνταν µε αυτούς και οι δικηγόροι τους έναντι αδράς αµοιβής θα κανόνιζαν τα διαδικαστικά. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό δεν συµβαίνει µε την εξέλιξη των ερευνών για τις παράνοµες επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ. Προφανώς η εµπλοκή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, τα στελέχη της οποίας δεν εµπίπτουν στην ελληνική κανονικότητα της «ήπιας συγκάλυψης» των τρίτων, των µη πολιτικών προσώπων δηλαδή, επικέντρωσε την προσοχή σε αυτούς τους τάχα αγρότες ή διεφθαρµένους αγρότες που εµπλέκονται στο παίγνιο της πρόσκτησης ποσών που δεν δικαιούνται.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν δουλεύει µόνη της, αλλά έχει την πλήρη δράση των ελληνικών διωκτικών Αρχών στο πλευρό της. Είτε πρόκειται για το επονοµαζόµενο ελληνικό FBI είτε για την Αστυνοµία, την ΑΑ∆Ε και άλλες ανεξάρτητες Αρχές όπως αυτή για το «µαύρο» χρήµα, και την εγχώρια ∆ικαιοσύνη φυσικά, άρχισαν να εντοπίζονται οι άλλοι, οι µη πολιτικοί που εµπλέκονται στην κατάχρηση. Η «συµµορία της Κάρλας» µε τις εκτάσεις που καταστράφηκαν από τη θεοµηνία «Ντάνιελ» µε «βραχιολάκια» στον α νακριτή. Απάτες κανονικές στο φως µε εµπλοκή των Κέντρων Υποδοχής ∆ικαιολογητικών. Αγρότες ή κτηνοτρόφοι µε χλιδάτη ζωή, παχυλούς τραπεζικούς λογαριασµούς, σωρεία πολυτελών αυτοκινήτων, υπό έρευνα. Για πρώτη φορά βλέπουµε να εξελίσσεται µια έρευνα µε επάρκεια πέρα από τα πολιτικά πρόσωπα. Είναι µια καλή αρχή για µια επόµενη Ελλάδα...

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή