Η σημαία ψηλά πάρχει µια γενικότερη αντίληψη ότι η «βαριά ατζέντα» θεµάτων όπως αυτά της εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, είναι δυσνόητη ή βαρετή -«δεν πουλάει»- στους πολίτες που δεν αποτελούν εξειδικευµένο κοινό σχετικά. Πολύ περισσότερο όταν η εξωτερική πολιτική ανακατεύεται εκ των συνθηκών και της συγκυρίας µε ενεργειακά στρατηγικά ζητήµατα και χειρισµούς είτε από την πλευρά της Ελλάδας είτε άλλων κεντρικών ή περιφερειακών παικτών. Μια άλλη άγνωστη ατζέντα θεµάτων είναι τα ευρωπαϊκά στη βάση και την εξέλιξή τους. Ο τρόπος που ενηµερώνει η κυβέρνηση σχετικά είναι αποσπασµατικός και πολύ περιορισµένος. Υφίστανται τοµείς ολόκληροι του κυβερνητικού έργου και των κινήσεων της χώρας που είναι απολύτως αδιαφανείς από πλευράς δηµοσιότητας. Η οικονοµική διπλωµατία για παράδειγµα.

Γιατί συµβαίνουν όλα αυτά; Επειδή η κυβερνητική ενηµέρωση κινείται σε έναν πολύ στενό κύκλο θεµάτων ή κρίσεων που προκύπτουν τελικά σε πρώτο επίπεδο από την παρακολούθηση των social media και σε ένα επίσης κυρίαρχο επίπεδο από τον τρόπο αξιολόγησης των θεµάτων από τα µίντια, ηλεκτρονικά ή έντυπα.

Ας δούµε σηµαντικές εξελίξεις του πρώτου δεκαηµέρου του Νοεµβρίου. Σηµαντικοί αξιωµατούχοι της αµερικανικής κυβέρνησης, µεταξύ αυτών ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του Εθνικού Συµβουλίου Μείζονος Ενεργειακής Κυριαρχίας των ΗΠΑ (Μπέργκαµ και Ράιτ αντίστοιχα), φθάνουν στην Αθήνα. Θα συζητηθούν σε συνέδριο η διατλαντική συνεργασία µε την Ευρώπη, η παροχή αµερικανικού LNG ως πηγή ενέργειας που θα αντικαταστήσει τις ρωσικές προµήθειες που έχουν τεθεί σε εµπάργκο στη βάση κυρώσεων, ενώ νέες κυρώσεις αφορούν δύο κύριες ενεργειακές εταιρείες στη Μόσχα. Πώς θα γίνουν κοινωνοί των πληροφοριών αυτών οι Έλληνες πολίτες; Οι εξελίξεις συνδέονται άµεσα µε τη διεθνή πολιτική της χώρας, τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που έχει ή δηµιουργούνται. Αλλάζουν τα δεδοµένα για την Τουρκία που στρατηγικά βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αφού ο Turkstream δεν µπορεί πλέον να τροφοδοτεί την Ευρώπη. Είναι ένα σαφώς δύσκολο θέµα από πλευράς τεχνικής στην ενηµέρωση, αλλά δεν µπορεί να µείνει µόνον στις ειδικές στήλες ή αναλύσεις στον Τύπο. Θα πρέπει να απασχολήσει γενικώς. ∆εν µπορεί να γίνονται σηµαντικές συναντήσεις και συζητήσεις Ελλήνων υπουργών και να αποκτά αντίληψη ο µέσος πολίτης εκ των υστέρων και τυχαία.

Υπάρχουν ζητήµατα, όπως το σιδηροδροµικό δυστύχηµα στα Τέµπη ή το τι συνέβη µε τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ που µένουν µονίµως στην κορυφή της επικαιρότητας. Ναι, αλλά σε τόσο µακρά χρονικά διαστήµατα υπάρχουν σηµαντικές και πυκνές εξελίξεις σε διεθνές ή ευρωπαϊκό επίπεδο που δηµιουργούν σηµαντικές επιπτώσεις, θετικές ή αρνητικές για την πραγµατικότητα της Ελλάδας. Πώς οι δεύτερες αυτές εξελίξεις, οι οποίες αφορούν ακόµη και τον κινητήρα των αυτοκινήτων που χρησιµοποιούµε, τις τεχνολογίες, την ενεργειακή µετάβαση που έχει άµεση σχέση κόστους για νοικοκυριά και επιχειρήσεις ή και τις προσπάθειες οι οποίες εξελίσσονται από το υπουργείο Άµυνας και τα επιτελεία των Ενόπλων ∆υνάµεων για να µπούµε στην παραγωγή drones ή αν θα αποκτήσουµε εργαλεία ανάσχεσης του κυβερνοπολέµου που ενδεχοµένως δεχόµαστε, θα γίνουν απτές από τον πολίτη;

Το πρόβληµα άρτιας ευκαιρίας ενηµέρωσης των πολιτών αρχίζει από τον συγκεντρωτισµό του επονοµαζόµενου press room. Στο πεδίο αυτό ο εκάστοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος -στην παρούσα φάση ο κ. Μαρινάκης- ενηµερώνει ή απαντά στα ερωτήµατα των πολιτικών συντακτών σε µια γενική, κεντρική ενηµέρωση για όλων των ειδών θέµατα. ∆εν υπάρχουν τακτικές ενηµερώσεις πλέον διαπιστευµένων, ειδικευµένων, συντακτών από τους εκπροσώπους Τύπου και τους επικεφαλής στα υπουργεία ή τους Οργανισµούς. Όπως είναι λογικό η ατζέντα της ενηµέρωσης και της θεµατολογίας περιορίζεται θεαµατικά. Οι εντυπώσεις που κυριαρχούν σε κοινωνικά δίκτυα αλλά και οργανωµένα µίντια επικρατούν µιας ευρείας και ψύχραιµης ενηµέρωσης για τη δράση και τις πολιτικές. Όλα κλείνουν σε έναν κύκλο, αφού και τα κόµµατα της αντιπολίτευσης αντιδρούν στην ίδια περιορισµένη θεµατολογία. Τελικά, ακόµη και σε θέµατα καθηµερινότητας, όπως η ακρίβεια, βλέπουµε το δένδρο και χάνουµε το δάσος. Αυτό είναι ευθύνη της πληµµελούς δοµής ενηµέρωσης από την πλευρά της κυβέρνησης.