Η Ελλάδα ζει καιρό τώρα στον αστερισµό των δηµοσκοπήσεων. Κανείς δεν µπορεί να προσδιορίσει γιατί. Βρισκόµαστε σε µη εκλογικούς χρόνους. Το πολιτικό τοπίο δείχνει, επί τους παρόντος, ιδιαίτερα οµιχλώδες. Υπάρχουν αναµονές κοµµάτων ή τουλάχιστον εκλογικών σχηµάτων: µε βεβαιότητα αυτό µε πρωτοβουλία του κ. Τσίπρα, και ενδεχοµένως ένα δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας από τον κ. Σαµαρά, ενώ η φιλολογία, η σεναριολογία και εν πολλοίς η εικοτολογία για εµπλοκή Καρυστιανού στην ενεργό πολιτική δεν λέει να κοπάσει, παρά τις δικές της διαψεύσεις. Πέραν των νέων κοµµάτων είναι επίσης απροσδιόριστη η συσπείρωση µε την οποία θα φθάσουν τα κόµµατα, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, στην προεκλογική περίοδο κάπου εκεί στο τέλος του 2026. Οι δηµοσκοπήσεις µπορεί να δείχνουν ανασφάλεια των πολιτικών κοµµάτων και ειδικά των ηγεσιών και ενώ η Νέα ∆ηµοκρατία έχει εντυπωσιακό προβάδισµα από το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης που συγκυριακά είναι το ΠΑΣΟΚ, οι δηµοσκοπήσεις δεν σταµατούν να επαναλαµβάνονται µε έναν µάλλον ανιαρό τρόπο. Οι µετρήσεις της κοινής γνώµης είναι µια επαγγελµατική δραστηριότητα. Πέραν αυτού, όµως, στην παρούσα περίοδο στην Ελλάδα χρησιµεύουν σε όσους επιχειρούν µια αποδόµηση του κλίµατος πολιτικής σταθερότητας για τη χώρα και κυβερνητικής ευστάθειας και αξιοπιστίας για την κυβέρνηση. Οι δηµοσκόποι για να δηµιουργήσουν εντυπώσεις και να έχουν µια προνοµιακή θέση στην επικαιρότητα της καθηµερινότητας ακολουθούν τη συνταγή των µετεωρολόγων: Προσπαθούν να εντυπωσιάσουν. Και µε δεδοµένο ότι τα ποσοστά και οι προβλέψεις ακριβώς επειδή δεν έχουν κάτι καινούργιο, αναζητείται διέξοδος στα ερωτήµατα. Ενδεχοµένως τελικά και µε µια δόση χιούµορ.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της τελευταίας µέτρησης της εταιρείας Interview, που αν δεν είχε ένα πρωτοφανές ερώτηµα, θα ήταν µία ακόµη δηµοσκόπηση της σειράς. Η διαφοροποίηση ήρθε όταν ζήτησε γνώµη στο δίληµµα «Μητσοτάκης ή χάος». Το δίληµµα υφίσταται στην πολιτική ανάλυση ή τη µελέτη της µετεκλογικής προοπτικής της χώρας. Αλλά όταν αυτό γίνεται ερώτηµα σε δηµοσκόπηση, µάλλον χιουµοριστική διάθεση δείχνει. Η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτηµα σε δηµοσκόπηση είναι προβλεπόµενη: Χάος!

Είναι µια ευκαιρία εκτόνωσης της στιγµής. Χωρίς κόστος, χωρίς βαρύτητα, µε ένα χαµόγελο, δεδοµένα, στο πρόσωπο του ερωτώµενου. ∆εν παίζει ρόλο ποιον θα βάλεις απέναντι στο χάος από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας, ακόµη και επίσηµο χαρακτήρα δηµοψηφίσµατος αν δώσεις σε ένα τέτοιο ερώτηµα, η απάντηση που θα λάβεις θα είναι -ενδεχοµένως ύστερα από έναν µεγαλύτερο προβληµατισµό- η ίδια: Χάος!

Και αυτό είναι λογικό. Θα πρέπει να αναλογισθούµε αν θελήσουµε να µιλήσουµε πιο σοβαρά ότι η Νέα ∆ηµοκρατία διατηρεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ο κ. Μητσοτάκης διαχειρίζεται την ηγεσία της Εκτελεστικής Εξουσίας µε την εµπιστοσύνη του 40% των πολιτών που συµµετείχαν στις τελευταίες ή τις προτελευταίες εκλογές. Το 2023 µάλιστα χρειάστηκαν δύο εκλογικές διαδικασίες για να προκύψει αυτοδυναµία στο Κοινοβούλιο και κυβέρνηση για τη χώρα. Αυτό σηµαίνει ότι ένα 60% των εκλογέων δεν έδωσε θετική ψήφο, αλλά αρνητική. Όταν, λοιπόν, µετρήσουµε το δίληµµα «Μητσοτάκης ή χάος» σε µια δηµοσκόπηση είναι φυσικό ο πρωθυπουργός να ηττηθεί από το χάος. Ακόµη και σε ένα δηµοψήφισµα µε το χιουµοριστικό και κυνικό ταυτόχρονα αυτό ερώτηµα είναι ζήτηµα αν ο πρωθυπουργός συγκέντρωνε πλειοψηφία της τάξης του 45%. Όχι ο σηµερινός πρωθυπουργός, αλλά ο εκάστοτε πρωθυπουργός.

Είναι εντυπωσιακό ότι την επόµενη ηµέρα αυτής της δηµοσκόπησης πολύ συγκροτηµένοι άνθρωποι, των µίντια αλλά και της πολιτικής ανάλυσης, σχολίαζαν σοβαρά και µε πάθος αυτό το αποτέλεσµα. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι -σύµφωνα µε τον πολύ σηµαντικό φιλόσοφο Φρ. Νίτσε- όταν κοιτάς επίµονα την άβυσσο, αυτή µπορεί και να σε καταπιεί. Τα υπόλοιπα είναι για να περνά ευχάριστα η µέρα. ∆εν είναι πολιτική, αλλά χιούµορ…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή