Mπορεί τα κόµµατα της αντιπολίτευσης να αγωνιούν για τη συγκρότηση, τη διάρθρωση και τη δυναµική που µπορεί να αποκτήσουν µέχρι τις επόµενες εκλογές. Όπως επίσης διάφορες περιθωριακές οµάδες προσώπων να επιχειρούν να εκµεταλλευτούν πολιτικά και κοινωνικά το σιδηροδροµικό δυστύχηµα στα Τέµπη. Ή ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του να κάνουν υπολογισµούς για τη δοµή του εκλογικού φορέα που προτίθενται να οργανώσουν µετά την περιοδεία περί της «Ιθάκης». Αλλά η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν έχουν ιδιαίτερους λόγους να ασχολούνται µέχρι τις παραµονές των επόµενων εκλογών µε όλες αυτές τις εσωτερικές διεργασίες. Ούτε καν αν το κόµµα της συγκυριακής αξιωµατικής αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, θα φθάσει στις εθνικές κοινοβουλευτικές εκλογές µε την παρούσα ηγεσία ή µια άλλη.

Αυτό που έχει εξέχουσα σηµασία για κύρια συµφέροντα της Ελλάδας και την κατάσταση πραγµάτων της χώρας είναι το κρίσιµο διάστηµα των επόµενων περίπου 15 µηνών. Στον χρονικό κύκλο αυτόν, που δεν είναι καθόλου εκλογικός γιατί δεν πρέπει να είναι εκλογικός, σηµασία έχει τι θα κάνει η κυβέρνηση. Ποια η συνοχή, ο δυναµισµός και η αποτελεσµατικότητά της. Τα πεδία που καλείται να κινηθεί είναι εξαιρετικά σηµαντικά. Τα περισσότερα από αυτά σχετίζονται και εν πολλοίς εξαρτώνται από τη στρατηγική αµερικανική συµµαχία που εξελίσσεται σε διµερές επίπεδο. Όπως θα γίνει φανερό και τα επόµενα εικοσιτετράωρα µε έντονο τρόπο, η συµµαχία αυτή µπορεί να έχει ως αποτέλεσµα την ενεργειακή και γεωπολιτική αναβάθµιση της Ελλάδας, τον περαιτέρω εξοπλιστικό αλλά και στρατιωτικό εκσυγχρονισµό, την ανάπτυξη της πολεµικής βιοµηχανίας, τη διάρθρωση του τοµέα τεχνολογιών και καινοτοµίας, την περαιτέρω επιβεβαίωση του ναυτιλιακού και ναυπηγικού χαρακτήρα της χώρας, τον δοµικό εκσυγχρονισµό στον πρωτογενή τοµέα τόσο στην ανάπτυξη της παραγωγής όσο και στη µεταποίηση και την εξέλιξη της επιχειρηµατικότητας στο πεδίο των εταιρειών από την οικογενειακού τύπου διάρθρωση στην πολυµετοχική και συνεταιριστική.

Ο πρωθυπουργός δεν µπορεί να κινηθεί µε την παρούσα σύνθεση, που δείχνει αρκετά αναποτελεσµατική σε αρκετούς τοµείς, µέχρι τις εκλογές

Η Ελλάδα των εκλογών του 2027 εν ολίγοις µπορεί και πρέπει να είναι -το σηµαντικό είναι η συγκυρία- διαφορετική ακόµη και από τη σηµερινή. Φυσικά η κυβέρνηση έχει να αντιµετωπίσει πολλά ζητήµατα εσωτερικού ενδιαφέροντος στη βάση της αύξησης των εισοδηµάτων και της µείωσης των φόρων. Επίσης στην ανάσχεση του κόστους ζωής, στα δοµικά έργα που θα πρέπει να εξελιχθούν ή να ολοκληρωθούν, στα ζητήµατα στέγης, στην περαιτέρω ψηφιοποίηση του κράτους και ούτω καθεξής.

Αυτό που παρατηρείται στην παρούσα φάση είναι ότι υπάρχουν τοµείς του κυβερνητικού έργου που εντυπωσιάζουν µε την εξέλιξη και τον δυναµισµό τους. Και άλλοι που δείχνουν απολύτως απορρυθµισµένοι. Το µοντέλο της διακυβέρνησης που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην πρωθυπουργία ο κ. Μητσοτάκης είναι στη βάση του απολύτως συγκεντρωτικό. Αλλά ακόµη και έτσι χρειάζεται -είναι πλέον φανερό- µια διόρθωση στο κυβερνητικό σχήµα. Σε κάθε περίπτωση στα πεδία του κυβερνητικού έργου και πρωτοβουλιών που χωλαίνουν. Επίσης σε αυτό που ορίζεται ως «πυρήνας» της διακυβέρνησης και του συντονισµού του κυβερνητικού έργου, που είναι το στρατηγείο του Μεγάρου Μαξίµου, µε δεδοµένο ότι και αυτό παρουσιάζει σηµαντικές αρρυθµίες. Ο πρωθυπουργός δεν µπορεί να κινηθεί µε το παρόν σχήµα, που δείχνει αρκετά αναποτελεσµατικό σε αρκετούς τοµείς, µέχρι τις εκλογές. Ούτε όµως και να σπαταλήσει χρόνο µε πολλές σκέψεις για το ενδεχόµενο ενός τακτικού ανασχηµατισµού, που µπορεί να µην είναι δοµικός, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί εξαιρετικά βελτιωτικός. Η Ελλάδα µετρά τον χρόνο στη βάση των εγχώριων εθνικών εκλογών αλλά και σε σχέση µε τις ενδιάµεσες αλλά και τις επόµενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Το «στοίχηµα» είναι υψηλό και ο πρωθυπουργός που θα πρέπει να το κερδίσει για λογαριασµό των Ελλήνων είναι ο κ. Μητσοτάκης στην παρούσα θητεία του.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή