Για εµάς σηµαίνει πάρα πολλά πράγµατα αυτή η συµφωνία, και το επιχειρηµατικό κοµµάτι αυτής της συµφωνίας είναι σηµαντικό µεν, αλλά δεν είναι το πρωτεύον. Σήµερα είναι µια ιστορική ηµέρα για την Ελλάδα, κυρίως. Συνεπώς, το ότι σήµερα υλοποιείται η επιθυµία και της αµερικανικής και της ελληνικής κυβέρνησης για να δηµιουργηθεί ένα ενεργειακό hub στην Ελλάδα, ώστε να εξυπηρετεί στην πραγµατικότητα αµερικανικά και ελληνικά συµφέροντα στην Ευρώπη, είναι από τα πιο σηµαντικά γεγονότα γεωπολιτικής φύσεως στην Ελλάδα, και συνεπώς είµαι πολύ υπερήφανος που συµµετέχουµε και ως AKTOR και προσωπικά. Τα επιχειρηµατικά οφέλη που δίνει αυτή η συµφωνία θα µας δοθεί ο χρόνος και η άνεση να τα πούµε µετά. Για εµένα είναι εθνικής εµβέλειας η συµφωνία, γι’ αυτό και ευχαρίστησα τον πρωθυπουργό που µας έδωσε την ευκαιρία να συµµετάσχουµε. Είναι πιο σηµαντικό αυτό από τα οφέλη που θα έχει ενδεχοµένως η δική µας εταιρεία. Σήµερα ας χαρούµε αυτό που συµβαίνει για την Ελλάδα».

Αυτή είναι η επιτοµή της πρώτης δήλωσης του διευθύνοντος συµβούλου, Αλ. Εξάρχου, της νέας κοινοπραξίας Atlantic - See LNG Trade (ΑΚΤΟR - ∆ΕΠΑ) µετά την υπογραφή της συµφωνίας µε την αµερικανική Venture Global για την προµήθεια LNG µε προορισµό µέσω Ελλάδας την Ανατολική Ευρώπη. Ήδη χθες υπογράφηκαν MOUs µε τη Ρουµανία και την Ουκρανία που αφορούν τη δόµηση του κοινού µέλλοντος στην ενεργειακή µετάβαση από την εποχή των ρωσικών πόρων στη νέα ατλαντική εποχή για την Ευρώπη. Σε µα πρώτη φάση µπορεί να τεθεί στη βάση των δηλώσεων του κ. Εξάρχου ένα ερώτηµα.

Μπορεί να υπάρξει οικονοµικός πατριωτισµός; Η απάντηση είναι ναι. Το κεφάλαιο και τα επιχειρηµατικά κέρδη µπορούν να έχουν πατρίδα. Αυτό το αποδεικνύει η ιστορία του νέου κράτους των Ελλήνων, που µπορεί να προέκυψε από επανάσταση, αλλά οικοδοµήθηκε στη βάση ιδιωτικών κεφαλαίων και δωρεών, που προέκυπταν από διεθνή δραστηριότητα της εποχής εκτός της ελληνικής επικράτειας και εισέρρεαν για να στηρίξουν τη νέα κρατική οντότητα. Στα ύστερα χρόνια, η εγχώρια οικονοµική ολιγαρχία σε πλήρη εµπλοκή µε κυβερνητικούς παράγοντες κατασπατάλησαν και οικειοποιήθηκαν τον κρατικό προϋπολογισµό προς ανοίκειο πλουτισµό τους, οδηγώντας τελικά τη χώρα σε χρεοκοπία.

Το κεφάλαιο όµως έχει πατρίδα επίσης στις ΗΠΑ της εποχής Τραµπ, όπου οι µεγάλες επιχειρήσεις βρίσκονται σε εναρµόνιση µε τη θεσµική διακυβέρνηση. Πολλοί και διαφορετικοί το τελευταίο χρονικό διάστηµα στην Ελλάδα, µε άσχετες πολλές φορές προτεραιότητες µεταξύ τους, έκαναν ό,τι µπορούσαν για να δηµιουργήσουν πολιτική και κυβερνητική απορρύθµιση. Να αποτρέψουν ουσιαστικά αυτό το άλµα τοποθέτησης της Ελλάδας προς την ατλαντική Ευρώπη που ήδη εξελίσσεται και µάλιστα µε ραγδαίους ρυθµούς. ∆εν το πέτυχαν.

Αφενός γιατί ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης άντεξε. Αφετέρου υπουργοί όπως ο κ. Παπασταύρου κινήθηκαν διακριτικά µεν, αλλά µε µεγάλη ταχύτητα, γνώση και επιµονή. Τα όσα συνέβησαν µέσα σε λίγα 24ωρα µε επίκεντρο τη διάσκεψη στο Ζάππειο δεν είναι καθόλου συνηθισµένα και καθόλου τυχαία. ∆είχνουν βάθος προετοιµασίας, σαφήνεια στόχων, οργάνωση και αµερικανικού τύπου µάνατζµεντ. Άλλωστε η παρουσία της µεγάλης αποστολής των Αµερικανών, µε τέσσερις υπουργούς της κυβέρνησης Τραµπ παρόντες στην Αθήνα, δεν αφήνουν περιθώρια για σχόλια ελαφρότητας. Επίσης η άφιξη της νέας πρέσβη των ΗΠΑ, Κίµπερλι Γκιλφόιλ -που για πολλούς στην πλατεία Κολωνακίου και τα βόρεια προάστια φάνταζε πολύ υποδεέστερη ως επιλογή της Ουάσινγκτον έναντι του Αµερικανού πρέσβη στην Άγκυρα- δεν θα µπορούσε να είναι πιο θριαµβική.

Μια σειρά από συµφωνίες και επιλογές καθορίζουν τη νέα εποχή για την Ελλάδα στη σχέση της µε τις ΗΠΑ, αλλά και το Ισραήλ. Πέραν της βασικής µε την προµήθεια και τη διακίνηση του αµερικανικού LNG, υπογράφηκε η συµφωνία ExxonMobil - Energean - Helleniq Energy για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις στο Ιόνιο. Υπήρξε υπογραφή συµφωνίας Ελλάδας - ΗΠΑ για στενή συνεργασία στον τοµέα αιχµής της τεχνητής νοηµοσύνης (Χέλµπεργκ - Θεοχάρη). Επανήλθε στο προσκήνιο ο αγωγός East Med, µε δραστική εµπλοκή των ΗΠΑ πλέον στη βάση της συνεργασίας «3+1» (Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ). Η Ελλάδα αλλάζει επίπεδο. Θωρακίζεται η εθνική της ασφάλεια. ∆ηµιουργούνται βάσιµες στρατηγικές και οικονοµικές ευκαιρίες. Αλλάζουν τόσο πολλά στον συσχετισµό συµφερόντων στο εσωτερικό, που θα µπορούσαµε να µιλήσουµε για «νέα τάξη πραγµάτων» υπό διαµόρφωση.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή