Η Κεντροαριστερά απέκτησε ηγεσία

Η κυκλοφορία του βιβλίου αποµνηµονευµάτων και οράµατος του πρώην πρωθυπουργού κ. Αλ. Τσίπρα αποτελεί ένα πρωτόγνωρο εκδοτικό γεγονός από πλευράς πωλήσεων από τις πρώτες ηµέρες κυκλοφορίας. Ο πρώτος πρωθυπουργός από την πλευρά της Αριστεράς στη µεταπολεµική ιστορία αφηγείται τη δική του «αλήθεια» για τα όσα κρίσιµα, σηµαντικά και πολύπλοκα συνέβησαν, εξελίχθηκαν, προέκυψαν τη δραµατική, σε συνθήκες δηµοσιονοµικής χρεοκοπίας, πενταετία 2015- 2019. Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα, όπως ήταν προβλεπτό, έφερε µια θύελλα αντιδράσεων, δηλώσεων, αναφορών, συζητήσεων, µονοπωλώντας ουσιαστικά το ενδιαφέρον. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εσωτερική πολιτική στην Ελλάδα.

Η «Ιθάκη» είναι γραµµένη µε γλαφυρό τρόπο. Ευκολοδιάβαστη, σχεδόν µυθιστορηµατική. Όµως τα όσα αναφέρονται σε αυτήν αφορούν µια σύγχρονη περίοδο, εκείνη της κυβέρνησης συνασπισµού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία συνεχίζει να απασχολεί πολύ και να µοιάζει µε ένα «ανοιχτό» κεφάλαιο της πρόσφατης ιστορίας της χώρας. Ο κ. Τσίπρας µε το πόνηµά του διαχωρίζει τους πρώην συντρόφους του σε αυτούς που µπορούν να έχουν «πράσινη κάρτα» για µια κοινή συνέχεια. Και στους άλλους που, αφού αποτέλεσαν «παγίδα» µε τις απόψεις, τις εµµονές τους και τη στάση τους για τον τότε ΣΥΡΙΖΑ, δεν µπορούν πλέον ή απλώς δεν θα θέλουν να συµπορευθούν στο µέλλον µε το νέο κεφάλαιο που ανοίγει για την Κεντροαριστερά και πάλι µε την υπογραφή του Αλ. Τσίπρα.

Μέσα στα πολλά που συζητούνται ή αναλύονται είναι το ότι ο πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναλαµβάνει την πλήρη ευθύνη για την πορεία του κόµµατος και του χώρου, όχι µόνο στα χρόνια της διακυβέρνησης αλλά και στα ύστερα χρόνια, όταν βρέθηκε στην αξιωµατική αντιπολίτευση. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά δεν βούλιαξε στα χρόνια της διακυβέρνησης, αφού οι πολίτες τού έδωσαν περίπου 32% στις εκλογές του 2019, όταν πλειοψήφησε η Νέα ∆ηµοκρατία και η Κεντροδεξιά υπό την ηγεσία Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατεστράφη πολιτικά και χρεοκόπησε εκλογικά στα χρόνια που ακολούθησαν στην αξιωµατική αντιπολί τευση. Στις εκλογές του 2023 βρέθηκε κάτω από το όριο του 20% και όχι σε εκείνες του 2019. Η αποτυχία αυτή στον προνοµιακό χώρο για την Αριστερά, που είναι η αντιπολίτευση, και οι διαδοχικές διασπάσεις που ακολούθησαν είχαν ως αποτέλεσµα τη δοµική αρρυθµία των τελευταίων ετών για το πολιτικό σύστηµα της χώρας. Με ένα κόµµα διακυβέρνησης, τη Νέα ∆ηµοκρατία και ουσιαστικά κανένα κόµµα αξιωµατικής αντιπολίτευσης, αφού όλα κινούνται στο µισό της δηµοφιλίας του πρώτου ή και πολύ παρακάτω.

Για να γίνει αντιληπτή η «αλήθεια» του κ. Τσίπρα, θα πρέπει να λάβουµε υπόψη µας ότι στον κοµµατικό χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, όπου εντάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του, δεν υπάρχουν αρχηγικά κόµµατα όπως η Νέα ∆ηµοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Αλλά κόµµατα συµµετοχικά, όπου, ακόµη και αν θα είχαν κυβερνητική αυτοδυναµία, ουσιαστικά υπόκεινται από τις αρχές, τις αξίες και τη λειτουργικότητά τους σε µια «εσωκοµµατική συγκυβέρνηση». Αυτή την κατάσταση τη γνωρίζει και την έχει πληρώσει ακριβά ο κ. Τσίπρας, «γέννηµα θρέµµα» της Αριστεράς των δικαιωµάτων και των κινηµάτων.

Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα δεν έχει «µνηστήρες». Ούτε καν Πηνελόπη. Ουσιαστικά είναι µια «γέφυρα» ανάµεσα στο χθες και στο αύριο. Απαντάει όµως σε διάφορα ερωτήµατα από την πλευρά τού τότε ηγέτη της κυβέρνησης και ρίχνει φως σε κάποια παρασκήνια όχι µόνον εντός Ελλάδας αλλά και στους διαδρόµους των Βρυξελλών και τις «στοές» της Ευρώπης, εκεί όπου σύρθηκε η Ελλάδα και οι Έλληνες, ταπεινωµένοι µέχρι να βρουν και πάλι φως στην άκρη του τούνελ. Ο κ. Τσίπρας δεν ξεχνά µάλιστα να σηµειώσει µε ευκρίνεια ποιοι στον κόσµο ήταν οι λίγοι σύµµαχοι σε αυτή την αγωνιώδη προσπάθεια. ∆εν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά έχει τη σηµασία να αναφέρεται. Οι Αµερικανοί και οι Γάλλοι. Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα από την πρώτη ηµέρα εκπέµπει κάτι σηµαντικό. Μπορεί να αναφέρεται ως επί το πλείστον σε αυτά που προηγήθηκαν, αλλά ουσιαστικά προαναγγέλλει αυτά που έρχονται. Η Κεντροαριστερά απέκτησε ηγεσία. Η Κεντροδεξιά υπό την ηγεσία Μητσοτάκη αντίπαλο. Το πολιτικό σύστηµα στον δρόµο για τις κάλπες -βαθµηδόν- ισορροπία.