Κίνηση της ιστορίας σε απευθείας µετάδοση
Άρθρο γνώμης
Οι Εκκλησίες του Χριστού έστειλαν ένα µήνυµα παρουσίας και παρρησίας στον κόσµο της απληστίας και των συγκρούσεων
Η επίσκεψη του Επισκόπου Ρώµης, του Πάπα Λέοντος, στην Τουρκία, στο θρησκευτικό της σκέλος υπήρξε πράγµατι µια κίνηση της ιστορίας. Η «συνάντηση» των δύο κύριων Εκκλησιών του Χριστού, της Ρωµαιοκαθολικής µε την Ανατολική (Βυζαντινή) Ορθόδοξη, δεν αφορά κάποια κλειστά κονκλάβια, ούτε αποτελεί ύλη για κάποιους «ερµητιστές» στη Μονή Εσφιγµένου στο Άγιον Όρος ή τα στελέχη και τους φανατικούς κάποιων παραδοσιακών παραεκκλησιαστικών οργανώσεων στην Ελλάδα, πολέµιους του οικουµενισµού του Χριστιανισµού. Είναι η συνάντηση της ∆ύσης µε την Ανατολή που αφορά την ανθρωπότητα, την προστασία και την ισχύ της παρουσίας των χριστιανών στη µεγάλη Ανατολή, αλλά κυρίαρχα τη «Ρωµιοσύνη» της Μέσης Ανατολής και εκείνη της Αφρικής, που βρίσκονται υπό διωγµόν από την τζιχάντ και τη σαρία. Επίσης τη δοµή του χριστιανικού κοσµοπολιτισµού, που βρέθηκε στο στόχαστρο της εταιρικής και εχθρικής ως προς τον δικαιωµατισµό της «αλληλεγγύης» τού «αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν».
Οι Εκκλησίες του Χριστού αρχικά στη Βιθυνία και στη συνέχεια στο Φανάρι µίλησαν στα ελληνικά και στα λατινικά µε «ενδιάµεση γλώσσα», που συνδέει το χθες µε το αύριο στην παγκόσµια διαλεκτική, τα αγγλικά, στέλνοντας ένα µήνυµα παρουσίας και παρρησίας στον κόσµο της απληστίας και των συγκρούσεων ότι η Εκκλησία του Χριστού δεν θα παραιτηθεί από το δικαίωµα αλλά και την αποστολή της να µιλήσει και να παρέµβει για τα θέµατα της εποχής. Την προστασία του πλανήτη, το δώρο ή την κιβωτό του Θεού στον Άνθρωπο, και τις τεχνολογίες που από τη µία θα πρέπει να γίνουν κοινό κτήµα, όπως σηµείωσε στην οµιλία του στο τέλος της κυριακάτικης Λειτουργίας ο Πάπας, αλλά και να ελεγχθούν και όχι να κυριαρχήσουν πάνω στον Άνθρωπο, όπως η ηθική του «Πιστεύω» προτάσσει.
Η παρουσία του Πάπα Λέοντος στην Κωνσταντινούπολη και στην έδρα του Πατριαρχείου των Ορθοδόξων ήρθε µε αφορµή -πέραν των 17 αιώνων από την Α΄ Οικουµενική Σύνοδο, που προηγήθηκε του Σχίσµατος των Εκκλησιών, αφετηρίας διχασµού ή διχοτόµησης για 1.000 χρόνια, χωρίς ουσιαστική «κοινωνία» µεταξύ της ∆ύσης του Κυρίου µε την Ανατολή Του- την εορτή του Αποστόλου Ανδρέα. Του θεµέλιου Αποστόλου της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Ο αντίστοιχος Απόστολος για την Εκκλησία της Ρώµης είναι ο αδελφός του, Πέτρος. Ο συµβολισµός κυρίαρχος. Η ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού στον κόσµο κινείται µε πολύ πιο αργούς ρυθµούς από την κοσµική εξουσία. Κινείται σε χιλιετίες και διαπερνά τους αιώνες. Η κοσµική εξουσία αντίθετα κινείται σε δεκαετίες και εξαντλείται ως περίοδος της ιστορίας εντός του αιώνα.
Αυτή η σηµαντική διαφορά στην κίνηση της ιστορίας δίνει και το µήνυµα, γιατί δεν είναι τόσο απλό να φθάσουµε στον κοινό εορτασµό Καθολικών και Ορθοδόξων, αλλά και των υπολοίπων δογµάτων, στον εορτασµό της Ανάστασης. Κάτι που απογοήτευσε πολλούς σήµερα, µε δεδοµένο ότι στη συνάντηση του Πάπα µε τον Οικουµενικό Πατριάρχη δεν υπήρξε µια τέτοια εξαγγελία. Αντίθετα, και από τους δύο προκαθηµένους των δύο Εκκλησιών, στις οµιλίες τους και τις παρεµβάσεις τους, έγινε σαφές ότι η συνάντηση και ο λόγος των δύο Εκκλησιών υπερβαίνει τα έθνη, αφού αφορά όλα τα έθνη. Κάτι που θα πρέπει να γίνει απολύτως αντιληπτό από την πολιτική και κοινωνική εξουσία, στην περιγραφή οποιασδήποτε «µεγάλης ιδέας». Είναι απολύτως αξιοσηµείωτη και σπουδαία η απόφαση και η επιλογή της δηµόσιας τηλεόρασης από την Παρασκευή µέχρι και την Κυριακή (που αναχώρησε ο Πάπας Λέων από την Κωνσταντινούπολη για τον Λίβανο) να αφιερώσει δεκάδες ώρες τηλεοπτικού χρόνου ώστε να γίνει κτήµα και να φθάσει σε απευθείας µετάδοση αυτή η «κίνηση της ιστορίας» στον κάθε Έλληνα πολίτη. Όσοι κατά καιρούς έχουν κάνει πολεµική στη δηµόσια τηλεόραση και στη χρησιµότητά της, ήρθε η ώρα να κάνουν τον απολογισµό και την αυτοκριτική τους.
Όχι µόνο γιατί η δηµόσια τηλεόραση έκανε αυτό που τα ιδιωτικά µέσα δεν δύνανται, λόγω εµπορικών υποχρεώσεων και αναγκών, αλλά και γιατί στα αλλεπάλληλα πάνελ και τις µεταδόσεις της έδωσε όλο το βάθος, τη σηµασία αλλά και τους συµβολισµούς της «συγκυρίας» µε πρόσωπα που και γνωρίζουν τα θέµατα και µπορούν να µοιρασθούν το βάθος και τη σηµασία τους στην εξέλιξη.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
Οι Εκκλησίες του Χριστού αρχικά στη Βιθυνία και στη συνέχεια στο Φανάρι µίλησαν στα ελληνικά και στα λατινικά µε «ενδιάµεση γλώσσα», που συνδέει το χθες µε το αύριο στην παγκόσµια διαλεκτική, τα αγγλικά, στέλνοντας ένα µήνυµα παρουσίας και παρρησίας στον κόσµο της απληστίας και των συγκρούσεων ότι η Εκκλησία του Χριστού δεν θα παραιτηθεί από το δικαίωµα αλλά και την αποστολή της να µιλήσει και να παρέµβει για τα θέµατα της εποχής. Την προστασία του πλανήτη, το δώρο ή την κιβωτό του Θεού στον Άνθρωπο, και τις τεχνολογίες που από τη µία θα πρέπει να γίνουν κοινό κτήµα, όπως σηµείωσε στην οµιλία του στο τέλος της κυριακάτικης Λειτουργίας ο Πάπας, αλλά και να ελεγχθούν και όχι να κυριαρχήσουν πάνω στον Άνθρωπο, όπως η ηθική του «Πιστεύω» προτάσσει.
Η παρουσία του Πάπα Λέοντος στην Κωνσταντινούπολη και στην έδρα του Πατριαρχείου των Ορθοδόξων ήρθε µε αφορµή -πέραν των 17 αιώνων από την Α΄ Οικουµενική Σύνοδο, που προηγήθηκε του Σχίσµατος των Εκκλησιών, αφετηρίας διχασµού ή διχοτόµησης για 1.000 χρόνια, χωρίς ουσιαστική «κοινωνία» µεταξύ της ∆ύσης του Κυρίου µε την Ανατολή Του- την εορτή του Αποστόλου Ανδρέα. Του θεµέλιου Αποστόλου της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Ο αντίστοιχος Απόστολος για την Εκκλησία της Ρώµης είναι ο αδελφός του, Πέτρος. Ο συµβολισµός κυρίαρχος. Η ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού στον κόσµο κινείται µε πολύ πιο αργούς ρυθµούς από την κοσµική εξουσία. Κινείται σε χιλιετίες και διαπερνά τους αιώνες. Η κοσµική εξουσία αντίθετα κινείται σε δεκαετίες και εξαντλείται ως περίοδος της ιστορίας εντός του αιώνα.
Αυτή η σηµαντική διαφορά στην κίνηση της ιστορίας δίνει και το µήνυµα, γιατί δεν είναι τόσο απλό να φθάσουµε στον κοινό εορτασµό Καθολικών και Ορθοδόξων, αλλά και των υπολοίπων δογµάτων, στον εορτασµό της Ανάστασης. Κάτι που απογοήτευσε πολλούς σήµερα, µε δεδοµένο ότι στη συνάντηση του Πάπα µε τον Οικουµενικό Πατριάρχη δεν υπήρξε µια τέτοια εξαγγελία. Αντίθετα, και από τους δύο προκαθηµένους των δύο Εκκλησιών, στις οµιλίες τους και τις παρεµβάσεις τους, έγινε σαφές ότι η συνάντηση και ο λόγος των δύο Εκκλησιών υπερβαίνει τα έθνη, αφού αφορά όλα τα έθνη. Κάτι που θα πρέπει να γίνει απολύτως αντιληπτό από την πολιτική και κοινωνική εξουσία, στην περιγραφή οποιασδήποτε «µεγάλης ιδέας». Είναι απολύτως αξιοσηµείωτη και σπουδαία η απόφαση και η επιλογή της δηµόσιας τηλεόρασης από την Παρασκευή µέχρι και την Κυριακή (που αναχώρησε ο Πάπας Λέων από την Κωνσταντινούπολη για τον Λίβανο) να αφιερώσει δεκάδες ώρες τηλεοπτικού χρόνου ώστε να γίνει κτήµα και να φθάσει σε απευθείας µετάδοση αυτή η «κίνηση της ιστορίας» στον κάθε Έλληνα πολίτη. Όσοι κατά καιρούς έχουν κάνει πολεµική στη δηµόσια τηλεόραση και στη χρησιµότητά της, ήρθε η ώρα να κάνουν τον απολογισµό και την αυτοκριτική τους.
Όχι µόνο γιατί η δηµόσια τηλεόραση έκανε αυτό που τα ιδιωτικά µέσα δεν δύνανται, λόγω εµπορικών υποχρεώσεων και αναγκών, αλλά και γιατί στα αλλεπάλληλα πάνελ και τις µεταδόσεις της έδωσε όλο το βάθος, τη σηµασία αλλά και τους συµβολισµούς της «συγκυρίας» µε πρόσωπα που και γνωρίζουν τα θέµατα και µπορούν να µοιρασθούν το βάθος και τη σηµασία τους στην εξέλιξη.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
En