Έφτασε η ώρα που ο Ντόναλντ Τραµπ και το επιτελείο του θα πρέπει να πάρουν τελικές αποφάσεις ως προς το κατά πόσον θα λήξει ο πόλεµος στην Ουκρανία ή όχι. Τουλάχιστον η Ουάσινγκτον θα πρέπει να πάψει να διασύρεται µέσα στους διπλωµατικούς «υπονόµους» και τα γεωπολιτικά «στενοσόκακα» της Ευρώπης, που είναι φανερό ότι χρησιµοποιεί το Ουκρανικό για να διασύρει από πλευράς κύρους και δυνατότητας γεωπολιτικής ηγεσίας τον Λευκό Οίκο. Αυτό που προκύπτει για µία ακόµη φορά µετά τη χθεσινή συνάντηση του προέδρου της Γαλλίας βρίσκεται σε πλήρη πολιτική απονοµιµοποίηση στην ίδια του τη χώρα και του προέδρου της Ουκρανίας Β. Ζελένσκι, ο οποίος επίσης βρίσκεται σε πλήρη κρίση αξιοπιστίας µετά τα διαδοχικά οικονοµικά σκάνδαλα που σκάνε στην «αυλή» του.

Διαβάστε: "Πυρετός" διεργασιών για το Ουκρανικό: Η συνάντηση Πούτιν - Γουίτκοφ, οι επαφές Ζελένσκι στην Ευρώπη και το μήνυμα της Μόσχας

Οι δύο ηγέτες, αφού συζήτησαν µεταξύ τους σε πνεύµα ανεµελιάς και επιπολαιότητας σε σχέση µε την πραγµατικότητα στα πεδία του πολέµου αλλά και στην κατάσταση που βρίσκονται πλέον η Ουκρανία και οι κάτοικοί της, κατέληξαν σε µία από τα ίδια: Ότι η Ρωσία θα πρέπει µετά τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, που έχει από την πλευρά της, να φύγει από τα εδάφη της Ανατολικής Ουκρανίας όπου κατοικούν Ρώσοι και να τα επιστρέψει στο Κίεβο. «Η Ρωσία δεν πρέπει να λάβει καµία ανταµοιβή για τον πόλεµό της», διακηρύσσει ο Ζελένσκι.

«Μόνο η Ουκρανία µπορεί να αποφασίσει για τα εδάφη της», συµπληρώνει από την πλευρά του ο Εµανουέλ Μακρόν. Μάλιστα ο Γάλλος πρόεδρος ζητά να βρεθούν στο τραπέζι των διαπραγµατεύσεων οι Ευρωπαίοι σύµµαχοι της Ουκρανίας και όλοι οι εκπρόσωποι της περιώνυµης «συµµαχίας των προθύµων». Ο λόγος και για τις εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά εδώ ο Μακρόν κάνει και µια διπλωµατική καντρίλια ως Γάλλος, υποστηρίζοντας την εκτίµηση ότι «θα υπάρξει καλύτερη εικόνα για τη βούληση της Ρωσίας να προχωρήσει (σ.σ. στη συµφωνία ειρήνης) µετά τις συνοµιλίες ΗΠΑ - Ρωσίας. Αλήθεια, ποιες συνοµιλίες; Αυτές που ήδη ναρκοθετεί µε κάθε τρόπο η Ευρώπη;

Εκτός αν αφεθούµε στην εκτός λογικής παρόρµηση ότι η Ρωσία θα επιστρέψει το σύνολο των εδαφών στο Κίεβο και ο Πούτιν, αφού υπογράψει µια ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης, θα παραδοθεί στο ∆ιεθνές ∆ικαστήριο µαζί µε τους επιτελείς του για να δικασθεί για εγκλήµατα πολέµου σε µια νέα Νυρεµβέργη. Σε µια υστερικού χαρακτήρα έκρηξη «βοναπαρτισµού», ο Γάλλος πρόεδρος ζει τον «µύθο» του χωρίς να ακουµπά ούτε στις φτέρνες στο έδαφος.

Από την άλλη πλευρά ο µοιραίος πλέον Ουκρανός πρόεδρος δηλώνει ως «υπερβολικές» τις εκτιµήσεις για την προέλαση των ρωσικών ενόπλων δυνάµεων στα ουκρανικά εδάφη, λέγοντας µε ενθουσιασµό προς τον Τραµπ -προφανώς επηρµένος από τις αίολες «ευρωπαϊκές εγγυήσεις»- µε τον οποίο οσονούπω θα συνοµιλήσει εκ νέου: «∆εν µπορείτε να δώσετε χάρη στον Πούτιν για τα εγκλήµατα πολέµου». Όλο αυτό το θέατρο σκιών και αυταπάτης θα έµοιαζε εκτός λογικής αν δεν βάζαµε στο τραπέζι της συζήτησης τους κρυφούς πόθους σειράς ευρωπαϊκών ηγεσιών. Και αυτοί εναπόκεινται στο ευτελές κίνητρο του να οδηγήσουν τον Αµερικανό πρόεδρο στις «ενδιάµεσες εκλογές» τον χρόνο που έρχεται σε συνθήκες µειωµένου κύρους και υποτίµησης ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτηµα οι πολιτικοί αντίπαλοί του από το στρατόπεδο των ∆ηµοκρατικών. Όµως η ∆ύση θα πρέπει να υπάρξει ισχυρή και την επόµενη ηµέρα του πολέµου στην Ουκρανία και να βρει στον διάλογο Ουάσινγκτον – Μόσχας τον τρόπο που θα θέτει τη σηµαντική Ρωσία ως «ενδιάµεση δύναµη «στον Βορρά, ανάµεσα στη ∆ύση και την Κίνα (Brics). Οι losers της Ευρώπης που υπηρέτησαν και υπηρετούν και σήµερα την παγκόσµια ηγεµονία του Πεκίνου, έναντι αδράς αµοιβής κάποιων εκ των εταιρειών τους, θα πρέπει να αποτύχουν στα σχέδιά τους και η Ουκρανία, µε Ζελένσκι αλλά καλύτερα χωρίς αυτόν, να προσυπογράψει την επόµενη ηµέρα της ανάµεσα στους Ουκρανούς που θέλουν να µείνουν στη δυτική πλευρά και τους άλλους που νιώθουν ασφαλείς στη ρωσική πλευρά.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή