Χωρίς Βεργή που πάμε;
Μια πρόσθετη αδικία του εκλογικού συστήματος είναι ότι οι οπαδοί του Τραμπ είναι εκτός Βουλής μολονότι πέτυχαν να εξασφαλίσουν 3 ψήφους
Έχω εύλογη απορία.
Για ποιο λόγο εντυπωσιαστήκαμε που μπήκαν στη Βουλή οκτώ κόμματα και δεν απογοητευτήκαμε που έμειναν εκτός Κοινοβουλίου άλλα 36! Διότι 44 ήταν όσα συμμετείχαν στις εκλογές αυτές της περασμένης Κυριακής. Προφανώς οι κανόνες της πλέριας δημοκρατίας είναι άδικοι. Αν -λέμε ανείχε καταργηθεί το όριο του 3% ώστε να μπαίνει στη Βουλή κάθε πικραμένος και οι ψηφοφόροι ήταν πολύ πιο φειδωλοί προς τα μεγάλα κόμματα και πολύ πιο γαλαντόμοι στα άλλα, τότε θα είχαν μπει όλοι στη Βουλή. Κάτι το οποίο, πέραν του ψυχαγωγικού περιεχομένου που θα εξασφαλιζόταν για το φιλοθεάμον κοινό από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, θα πρόσφερε και μια νέα χωροταξική αναπροσαρμογή με 44 κόμματα εντός Βουλής. Διότι το κτίριο του σημερινού Κοινοβουλίου θα μπορούσε να αναδειχθεί ιστορικά ως προς τη φυσιογνωμία του μετατρεπόμενο σε Μουσείο Πολιτικής Ιστορίας.
Κι αυτό δεδομένου ότι, παρά τα πολλά δωμάτια που είχαν φροντίσει οι Βαυαροί να εξασφαλίσουν στους πρώτους εστεμμένους, δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν εντούτοις τα μέλη -εκλεγμένα μάλιστα βάσει του δικού μου συστήματος- των 44 κομμάτων. Από την άλλη πλευρά, η «χρήσιμη συνέπεια» της εισόδου τόσων κομμάτων στη Βουλή είναι ότι μόνο στο ΟΑΚΑ θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι κοινοβουλευτικές εργασίες. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπ’ όψιν ότι αθλητικοί παράγοντες παραπονιούνται ότι το εν λόγω -πρώην καμάρι μας- αθλητικό κέντρο είναι περίπου εγκαταλελειμμένο, είναι βέβαιο ότι η κοινοβουλευτική δράση τόσων κομμάτων θα το αναζωογονούσε. Μια άλλη αδικία του συστήματος είναι ότι μένει εκτός Βουλής το Κίνημα ΕΥ, το οποίο είναι βέβαιο ότι στο ΟΑΚΑ θα εξασφάλιζε μερικά στρώματα CΟCΟ-Mat για τους καταπονημένους, αφού είναι σίγουρο ότι με τόσα κόμματα οι συνεδριάσεις μπορεί να διαρκούσαν και δύο εβδομάδες.
Μια πρόσθετη αδικία του εκλογικού συστήματος είναι ότι οι οπαδοί του Τραμπ είναι εκτός Βουλής μολονότι πέτυχαν να εξασφαλίσουν 3 ψήφους, μάλλον οικογενειακής προέλευσης. Οδύρομαι, όμως, για τη μη είσοδο στη Βουλή του κόμματος του διαχρονικού Βεργή που εξασφάλισε στις πρώτες εκλογές του Μαΐου μία και μοναδική ψήφο.
Και μόνο διότι η ψήφος αυτή είναι συλλεκτική, θα έπρεπε να επιτραπεί η κοινοβουλευτική παρουσία του κόμματος, ακόμη και με το όριο του 3%!
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 2/7
Για ποιο λόγο εντυπωσιαστήκαμε που μπήκαν στη Βουλή οκτώ κόμματα και δεν απογοητευτήκαμε που έμειναν εκτός Κοινοβουλίου άλλα 36! Διότι 44 ήταν όσα συμμετείχαν στις εκλογές αυτές της περασμένης Κυριακής. Προφανώς οι κανόνες της πλέριας δημοκρατίας είναι άδικοι. Αν -λέμε ανείχε καταργηθεί το όριο του 3% ώστε να μπαίνει στη Βουλή κάθε πικραμένος και οι ψηφοφόροι ήταν πολύ πιο φειδωλοί προς τα μεγάλα κόμματα και πολύ πιο γαλαντόμοι στα άλλα, τότε θα είχαν μπει όλοι στη Βουλή. Κάτι το οποίο, πέραν του ψυχαγωγικού περιεχομένου που θα εξασφαλιζόταν για το φιλοθεάμον κοινό από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, θα πρόσφερε και μια νέα χωροταξική αναπροσαρμογή με 44 κόμματα εντός Βουλής. Διότι το κτίριο του σημερινού Κοινοβουλίου θα μπορούσε να αναδειχθεί ιστορικά ως προς τη φυσιογνωμία του μετατρεπόμενο σε Μουσείο Πολιτικής Ιστορίας.
Κι αυτό δεδομένου ότι, παρά τα πολλά δωμάτια που είχαν φροντίσει οι Βαυαροί να εξασφαλίσουν στους πρώτους εστεμμένους, δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν εντούτοις τα μέλη -εκλεγμένα μάλιστα βάσει του δικού μου συστήματος- των 44 κομμάτων. Από την άλλη πλευρά, η «χρήσιμη συνέπεια» της εισόδου τόσων κομμάτων στη Βουλή είναι ότι μόνο στο ΟΑΚΑ θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι κοινοβουλευτικές εργασίες. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπ’ όψιν ότι αθλητικοί παράγοντες παραπονιούνται ότι το εν λόγω -πρώην καμάρι μας- αθλητικό κέντρο είναι περίπου εγκαταλελειμμένο, είναι βέβαιο ότι η κοινοβουλευτική δράση τόσων κομμάτων θα το αναζωογονούσε. Μια άλλη αδικία του συστήματος είναι ότι μένει εκτός Βουλής το Κίνημα ΕΥ, το οποίο είναι βέβαιο ότι στο ΟΑΚΑ θα εξασφάλιζε μερικά στρώματα CΟCΟ-Mat για τους καταπονημένους, αφού είναι σίγουρο ότι με τόσα κόμματα οι συνεδριάσεις μπορεί να διαρκούσαν και δύο εβδομάδες.
Μια πρόσθετη αδικία του εκλογικού συστήματος είναι ότι οι οπαδοί του Τραμπ είναι εκτός Βουλής μολονότι πέτυχαν να εξασφαλίσουν 3 ψήφους, μάλλον οικογενειακής προέλευσης. Οδύρομαι, όμως, για τη μη είσοδο στη Βουλή του κόμματος του διαχρονικού Βεργή που εξασφάλισε στις πρώτες εκλογές του Μαΐου μία και μοναδική ψήφο.
Και μόνο διότι η ψήφος αυτή είναι συλλεκτική, θα έπρεπε να επιτραπεί η κοινοβουλευτική παρουσία του κόμματος, ακόμη και με το όριο του 3%!
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 2/7