Όπως κάθε γνώστης στοιχειωδών γνώσεων γεωγραφίας ξέρει, έχει και η υπερδύναμη Αμερική τη Μακρόνησό της: το Λoνγκ Άιλαντ, το οποίο μάλιστα έχει πληθυσμό μεγαλύτερο και από την Ιρλανδία! Εκεί βρίσκεται και το Μπρούκλιν. Δεν ξέρω τι συμβαίνει εκεί σήμερα, αλλά προφανώς είχε κάτι από αριστοκρατία η περιοχή, διότι θυμάμαι ότι οι παλαιοί όταν ήθελαν να χαρακτηρίσουν κάποιον ως μεγαλοαστό ή αριστοκράτη τον αποκαλούσαν μπρούκλη. Βεβαίως, οι περισσότεροι που έχουμε ταξιδέψει κατά Αμερική μεριά έχουμε περπατήσει την αμερικανική Μακρόνησο. Στη χώρα μας, το δικό μας Λόνγκ Άιλαντ δεν είχε μπρούκληδες. Αντιθέτως, είχε χαρακτηριστεί σύγχρονος Παρθενώνας από κάποιον, που δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος ήταν, αν και μου έρχεται στον νου ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, στον οποίο άλλωστε ανήκει και ο χαρακτηρισμός των σκυλάδικων ως πολιτιστικών κέντρων.

Το ελληνικό Λονγκ Άιλαντ έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος σχετικά πρόσφατα. Προσωπικώς, για να μην την μπερδεύω με το αμερικανικό Λονγκ Άιλαντ προτιμώ την αρχαία της ονομασία. Ελένη. Πόθεν; Λοιπόν, η γνωστή μας Ελένη, η οποία «τα φόρεσε» στον Μενέλαο, σιτεμένη πια έπειτα από δέκα χρόνια, σταμάτησε, είτε στον πηγεμό για την Τροία είτε στον γυρισμό, για να ξαποστάσει στη Μακρόνησο. Γιατί δεν πηγαινοερχόταν με κρουαζιερόπλοιο. Γι’ αυτό και ονόμαζαν το νησί Ελένη, όπου, αν του είχε μείνει μέχρι τις μέρες μας το όνομα, θα είχαμε εκεί λιτανείες κάθε Κωνσταντίνου και Ελένης. Καθώς έτσι έχουν τα πράγματα, διερωτώμαι γιατί να μη θυμόμαστε το νησί για την Ελένη και τον Πάρι ή για το ότι υπήρξε ορμητήριο πειρατών ή λοιμοκαθαρτήριο. Γιατί, εν πάση περιπτώσει, το να πούμε το νησί σύγχρονο Παρθενώνα είναι σαν να βρίζουμε τον κανονικό.

Υπό μία έννοια θα μπορούσε να θεωρηθούν σύγχρονος Παρθενώνας ο Γράμμος και το Βίτσι, και γιατί όχι Ακρόπολη, από ορισμένους, η Πηγάδα του Μελιγαλά. Όλα αυτά σφυρηλατούν την ενότητά μας ως λαού, που μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει (όπως η Ελένη του Πάρι στη Μακρόνησο) και ξανά προς τη δόξα τραβά. Ενίοτε και προς τη λόξα... Νησί όμως είναι και το Μανχάταν εκεί κάτω, χωρίς, δυστυχώς, να έχει το αντίστοιχό του στην ελληνική επικράτεια. Μόνο στα μπαρ μπορείς να βρεις αντιστοίχιση. Αντιθέτως, στην Αμερική βρίσκεις και Αθήνα και Ολυμπία και Ιθάκη και Κόρινθο και Μαραθώνα και Κρήτη. Αυτή βρίσκεται στο Ιλινόις. Επομένως, για να μη γίνονται παρεξηγήσεις ιδεολογικές και άλλες, οι οποίες διχάζουν έναν λαό που βγάζει ορτικάρια και παθαίνει οστρακιά, αν δεν πλακώνεται ο ένας με τον άλλον, πώς θα φαινόταν αν τη Μακρόνησο την καθιερώναμε είτε ως Λονγκ Άιλαντ, επί το αριστοκρατικότερον, ή ως Super Paradise, επειδή έχει ωραίες παραλίες;

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/9