Η διάλυση οικογενειών, όταν μάλιστα αυτές δείχνουν, προς τα έξω τουλάχιστον, ότι είναι αγαπημένες, είναι ένα φαινόμενο θλιβερό που χρειάζεται, ασφαλώς, κοινωνιολογική μελέτη. Διότι η οικογένεια είναι πυλώνας της κοινωνίας μας. Τι να κάνουμε όμως; Αυτό μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες.

Δεν έχετε ακούσει, δηλαδή, για πολύ καλές και αγαπημένες οικογένειες που αιφνιδίως βαράνε διάλυση, είτε επειδή ο πατέρας κάποια στιγμή βαρέθηκε τη μουρμούρα και την κοπάνησε για να βρει την ησυχία του είτε επειδή η μάνα βρήκε εραστή, νέο και ωραίο και φραγκάτο, και τα παιδιά δεν άντεξαν την ξεφτίλα και τράβηξαν και αυτά τον δικό τους δρόμο;

Να, για παράδειγμα, εγώ γνωρίζω μία πολύ καλή οικογένεια που κάποιο διάστημα έμοιαζε και αριστοκρατική, γιατί μέλη της κατείχαν περίοπτες θέσεις στην κοινωνία. Ήταν μία οικογένεια που στη γειτονιά -πολύ καλή γειτονιά, δεν λέω- την αποκαλούσαμε «6+6». Γιατί, θα μου πείτε, της είχαμε δώσει αυτόν τον αριθμητικό τίτλο; Ας πούμε ότι αποτελούνταν, εκτός από τον πάτερ φαμίλια και τη μάνα, από 6 αγόρια και 6 κορίτσια. Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρις ότου ο μπαμπάς άρχισε να χάνει σε ό,τι επιδιδόταν. Κι εδώ που τα λέμε, έχανε χρήμα και κύρος. Αφού κόντευε να αφήσει την οικογένεια ρακένδυτη, από εκεί που κολυμπούσε στα πλούτη και έκανε ό,τι ήθελε -δεδομένου, όπως προαναφέραμε, ότι από τις περίοπτες θέσεις που κατείχε έλεγχε τους αρμούς της κοινωνίας- βαρέθηκε, τον έπιασε μία μελαγχολία, κάτι σαν ντουβρουτζάς, και παράτησε τη φαμίλια. Σύξυλη. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση ο μπαμπάς. Μέχρι που στην υπό διάλυση αυτή οικογένεια εμφανίστηκε νέος και ωραίος και είπε σε μαμά και παιδιά: Μη φοβάστε, εγώ θα σας σώσω. Βέβαια, η μαμά δεν πείστηκε ότι θα σωζόταν η φαμίλια, διότι ο νέος και ωραίος κουβαλήθηκε με… σύζυγο. Όχι με θρησκευτικό γάμο αλλά με σύμφωνο συμβίωσης. Κάτι που ζήτησε και από τη νέα οικογένεια, πιστεύοντας ότι θα δημιουργήσει μία άλλη, καινούργια οικογένεια, μέσα στην παλιά. Αυτά, βεβαίως, δεν γίνονται ούτε σε αμερικανικές ταινίες!

Αφού λοιπόν τον νέο και ωραίο τον έμπασαν για ένα διάστημα ως σώγαμπρο, αποφάσισαν τα περισσότερα μέλη της πολυμελούς οικογένειας, της εγκαταλελειμμένης από τον άκαρδο αλλά μπουχτισμένο μπαμπά, να «την κάνουν και αυτά με μικρά πηδηματάκια». Και έτσι, οι ελπίδες του νεοεισελθόντος στην άλλοτε επιφανή οικογένεια, για μία άλλη καλύτερη, αποδείχθηκαν φρούδες. Ή φλούδες.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 27/11