Η... ζωή µας θέλει χρώµα

Διαβάζω διάφορα επιχειρήματα κατά της συνένωσης δύο ή περισσοτέρων κομμάτων προκειμένου να αντιμετωπίσουν το κυβερνών κόμμα και τον αρχηγό του. Δεν τα συμμερίζομαι. Κατ’ αρχάς είναι γνωστό ότι η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί αν ενωθούν δεν θα αποτελέσουν έναν ισχυρό πολιτικό πόλο; Φανταστείτε να ενώνονται λόγου χάρη οι Δήμοι Άνω Κάτω Καρδιόλακκα και Πέρα Ευταλούς. Αμέσως συγκροτούν έναν μεγάλο δήμο που θα κάνει να τρέμουν Αθήνα και Περιστέρι. Άσε που δικαιολογημένα θα μπουν ψύλλοι στα αυτιά του κ. Δούκα, μην τυχόν και ο νέος δήμαρχος των συνενωμένων δήμων θελήσει να βάλει υποψηφιότητα για επικεφαλής στο ΠΑΣΟΚ. Ένας άλλος λόγος είναι ψυχαγωγικός και στη ζωή μας πρέπει να βάζουμε χρώμα. Πράσινο οι μεν, κόκκινο οι δε, να σου αμέσως αμέσως τα χρώματα της Πορτογαλίας, που τα φοράει και η εθνική της ομάδα και βγάζουν μάτι. Μέχρι και γυαλιά ηλίου θα πρέπει να φοράς στην τηλεόραση όταν παρακολουθείς αυτή την ομάδα. Χώρια που με τέτοια χρώματα θα μπορούσαν στην περίπτωση που δεν συμφωνούν για αρχηγό της συνένωσης να φωνάξουν τον Φερνάντο Σάντος.

Ένας τρίτος λόγος, ψυχαγωγικός και αυτός, είναι η αρχηγία στην Ένωση. Και δεν εννοώ την ΑΕΚ. Πώς θα αποφασίσουν ποιος θα ηγηθεί και να καμαρώνει μάλιστα όταν τα ΜΜΕ θα τον αποκαλούν και εν δυνάμει πρωθυπουργό; Δεδομένου ότι οι επίδοξοι αρχηγοί και στα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης -να μην επαναλαμβάνουμε ποια- είναι μάλλον περισσότεροι από τους ψηφοφόρους τους, ο ανταγωνισμός θα είναι μέγας, οι διαγκωνισμοί χειρότεροι και από τα τζαρτζαρίσματα στον Εμπαπέ και επομένως η συνένωση θα κινδυνεύει από ασυμφωνία χαρακτήρων στην κορυφή. Μην αναφερθούμε και σε πιθανές κακοποιήσεις που είναι της μόδας.

Τα πράγματα θα εξελιχθούν ακόμη χειρότερα στην περίπτωση που στο πολιτικό καρτέλ θα θελήσουν οι έχοντες τη σχετική πρωτοβουλία να εντάξουν στην ένωση και τα λεγόμενα απολειφάδια της ευρύτερης Αριστεράς. Διότι υπάρχουν προσωπικότητες που θεωρούν ότι έχουν γεννηθεί για ισόβιοι αρχηγοί. Και πώς λ.χ. μία ένωση κομμάτων θα ήταν δυνατό να αφήσει στην απέξω έναν Γιάνη; Βεβαίως με τα σημερινά δεδομένα, για να πιάσουν όλα αυτά τα κόμματα μαζί το ποσοστό της ΝΔ θα πρέπει να εντάξουν και κανένα μικρό αριστερό κόμμα της αλλοδαπής, κάποιο από αυτά που μας έλεγαν ότι ιδεολογικά είναι συμπέθεροι. Διότι σε πλαίσιο εκλογών οι υπολογισμοί δεν θα πρέπει να ξεκινούν από τα ποσοστά που είτε έχουν καταγραφεί στις ευρωεκλογές είτε καταγράφονται μετά στις δημοσκοπήσεις. Όταν ο κοσμάκης βάλει κάτω το ποιος θέλει να τον κυβερνήσει, σίγουρα δεν θα θέλει ούτε τον Φερνάντο Σάντος ούτε ιδιοκτήτες ιδρυμάτων ΠΜΕΑ. Πολιτικών με Ειδικές Ανάγκες. Δηλαδή να μας κυβερνήσουν με το ζόρι.