Η στήλη δεν είναι επιστημονική. Και γι’ αυτό σε ορισμένα γεγονότα για τα οποία αρμοδιότεροι για να τα αναλύσουν και να δώσουν λύσεις είναι οι ειδικοί -που και αυτό είναι αρκετά θεωρητικό- ο γράφων προσπαθεί να επιστρατεύσει τη λογική. Κατ’ αρχάς, αν πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας ως λαός, θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι τόσο η λογική, την οποία ανέδειξαν αυτοί των οποίων υποτίθεται είμαστε η συνέχεια, όσο και το αυτονόητο είναι δύο στοιχεία που αρχίζουν να βρίσκονται σε ανεπάρκεια.

Ας λάβουμε ως παράδειγμα το φαινόμενο που κάθε καλοκαίρι ταλαιπωρεί και καταστρέφει τη χώρα, τις περιουσίες και ενίοτε, δυστυχώς, παίρνει και ζωές. Μιλάμε για τις πυρκαγιές. Κατ’ αρχάς -και όχι με επιστημονική προσέγγιση, όπως προαναφέρθηκε- οι πυρκαγιές στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούν να θεωρηθούν φυσικό φαινόμενο. Όταν λ.χ. είναι αποτέλεσμα ενός βραχυκυκλώματος καλωδίων, όπως λέγεται ότι ήταν στον Βαρνάβα, δεν μπορείς να μιλάς για ένα φυσικό φαινόμενο όπως είναι π.χ. μία καταιγίδα. Ούτε βεβαίως όταν η αμέλεια, ένας παρανοϊκός ή οικοπεδοφάγος βάζει επίτηδες φωτιά. Άλλο θέμα αν υπάρχει μία ξηρά καταιγίδα, όπως λένε, ή ενός είδους αυτανάφλεξη λόγω καύσωνα, ξηρασίας και οι αχτίνες του ήλιου πετυχαίνουν κάποιο γυαλάκι και ανάβει φλόγα όπως κάναμε κι εμείς παιδιά με αυτό το υλικό, για να κάψουμε ένα χαρτί.

Ένα δεύτερο στοιχείο που πρέπει να αξιολογείται, από πολιτικής σκοπιάς καθαρά, είναι ότι καμία, μα καμία κυβέρνηση δεν θέλει να της σκάσει μια τέτοια συμφορά στα χέρια. Αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν απαλλάσσει καμία κυβέρνηση από τυχόν ευθύνες στη διαχείριση της συγκεκριμένης κρίσης. Όμως ακόμη και η υπεύθυνη για την τραγωδία στο Μάτι κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς και εξόρκιζε μια τέτοια συμφορά. Άλλο θέμα η ανικανότητα.

Ένα τρίτο τέλος στοιχείο όσον αφορά αυτού του είδους τις καταστροφές είναι ότι πουθενά στον κόσμο δεν αρχίζει πολεμική η αντιπολίτευση κατά της όποιας κυβέρνησης βρίσκεται στα πράγματα γι’ αυτό που συνέβη επί των ημερών της. Είδαμε πρωτόγνωρης έκτασης και εφιαλτικές σκηνές στο παρελθόν στην Καλιφόρνια, με τεράστιες καταστροφές, αλλά δεν είδαμε πολιτική αντιπαράθεση γι’ αυτό που συνέβη. Όπως και στην Ισπανία, που συχνά πλήττεται από πυρκαγιές. Για τον απλό λόγο ότι αλλού δεν επιχειρείται να θεμελιωθεί πάνω στον ανθρώπινο πόνο μία πολιτική θέση, προκειμένου να αποφέρει έστω και βραχυπρόθεσμα κομματικά οφέλη. Διότι σε τελευταία ανάλυση, όπως είπε και κάποιος για την πολιτική έκφραση, προσπάθησε τα όσα λες να είναι τουλάχιστον γλυκά, γιατί μπορεί κάποια στιγμή να υποχρεωθείς να τα φας…

Δυστυχώς από τις πυρκαγιές, είτε μπαίνουν «τεχνητά» είτε είναι αποτέλεσμα κάποιας φυσικής αιτίας, δεν πρόκειται να απαλλαγούμε. Μένει να δούμε αν θα απαλλαγούμε από τον πολιτικό αριβισμό.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή