Με αφορµή την απάτη περί τις αγροτικές επιδοτήσεις µε κοινοτικά χρήµατα, χάνει κυριολεκτικά όποιος δεν έχει ακούσει ηχητικό απόσπασµα από παλαιά συνέντευξη του µακαρίτη του Θόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος συνήθιζε να τα λέει ωµά. Στο ηχητικό εκείνο ντοκουµέντο ο Πάγκαλος περιγράφει συνάντησή του µε αγρότες για το θέµα αυτό των επιδοτήσεων, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε πάρει χαµπάρι τι κάναµε. Ακούγεται να τους λέει ο Πάγκαλος: «Να κάνουµε µία συζήτηση µεταξύ κλεφτών. ∆εν έχω αντίρρηση. Να τους κλέψουµε τους Ευρωπαίους. Αλλά είπαµε… Μπορούσατε να δηλώνετε διπλάσια σε έκταση κτήµατα και διπλάσιο αριθµό ζώων… Όχι και τετραπλάσιο!!!». Ας µη γελιόµαστε. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και ειδικότερα από ένα σηµείο και µετά ο λαϊκισµός επίτασσε να τρώµε µε χρυσά κουτάλια, έστω και δανεικά. Εποµένως όσα αποκαλύφθηκαν µε επίκεντρο τον ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελούν µία συνήθη, δυστυχώς, ελληνική πραγµατικότητα. Να θυµηθούµε λόγου χάρη το περίφηµο σκάνδαλο καλαµποκιού, µε λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαµποκιού από κρατική εταιρεία και εξαγωγή του ακολούθως σε ευρωπαϊκές χώρες ως ελληνικού. Τα κέρδη υπερέβησαν το 1.500.000 δολάρια, ενώ στα παραστατικά εµφανίστηκαν µόνο 1.000.000 δραχµές! Αγροτικής φύσεως και η διασπάθιση δηµοσίου χρήµατος στην Αγροτική Ασφαλιστική.


Συγχρόνως είχε διαπιστωθεί σειρά από υπεξαιρέσεις αγροτικών εξαγωγών στην ΑΓΡΕΞ. Στα περί την πρωτογενή παραγωγή σκάνδαλα είχαµε και το σκάνδαλο της ΚΥ∆ΕΠ, της Κεντρικής Υπηρεσίας ∆ιαχείρισης Εγχώριας Παραγωγής. Αφορούσε το σκάνδαλο του σταριού, που στη συγκεκριµένη περίπτωση δεν ευνοήθηκαν οι αγρότες, αλλά αντιθέτως ζηµιώθηκαν µε ποσό που έφτανε το 1 δισεκατοµµύριο δραχµές. Συγκεκριµένα χρησιµοποιούνταν δύο εταιρείες ως µεσάζοντες για το ξεπούληµα των προϊόντων της ΚΥ∆ΕΠ, µε αποτέλεσµα να κερδίσουν δισεκατοµµύρια οι εταιρείες αυτές εις βάρος του ελληνικού ∆ηµοσίου. Στις ωραίες εκείνες εποχές είχε αποκαλυφθεί και ένα διπλό σκάνδαλο µε πρωταγωνίστρια την κρατική ΠΡΟΜΕΤ. Ενώ η επίσηµη τιµή του εισαγόµενου καφέ ανά τόνο ήταν 1.500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγε λαθραία, υπερτιµολογώντας στα 2.000 δολάρια τον τόνο. Επιπλέον, η ίδια κρατική εταιρεία αγόραζε από φινλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες ξύλων αντί του ποσού των 250.000.000 δραχµών, τα οποία µάλιστα κρίθηκαν ακατάλληλα από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισαν στο λιµάνι της Ελευσίνας. Άλλες περιπτώσεις σκανδάλων την περίοδο της ευωχίας ήταν αυτά µε πρωταγωνίστρια την κρατικοποιηµένη ΠΥΡΚΑΛ. Σε µία περίπτωση ο οργανισµός αυτός αποκαλύφθηκε ότι είχε πουλήσει στο Ιράκ οβίδες προς 112 δολάρια τη µία, ενώ στις ελληνικές Ένοπλες ∆υνάµεις τις χρέωνε προς 201 δολάρια τη µία! Η ΠΥΡΚΑΛ επίσης είχε σπαταλήσει 370 εκατοµµύρια δραχµές προκειµένου να αγοράσει ένα άχρηστο ναυπηγείο πλαστικών σκαφών στο Λαύριο. Κάποιοι βεβαίως επωφελήθηκαν και στις δύο περιπτώσεις. ∆εν είναι µόνο ο αγροτικός χώρος που προσφερόταν για απάτες. Κάποια εποχή αποκαλύφθηκε ότι γινόταν πάρτι µε τις προµήθειες των νοσοκοµείων. ∆ιαπιστώθηκαν εικονικές τιµολογήσεις και υπερτιµολογήσεις φαρµάκων και ιατρικού υλικού και ιατρικών εργαλείων σε ποσοστά που κυµαίνονταν από 300% έως 1.500%. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις είχε αποκαλυφθεί ότι λειτουργούσε επικερδώς ολόκληρη βιοµηχανία ελληνοποιήσεων, µε τη χορήγηση, έναντι αδράς αµοιβής βεβαίως, ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόµη και σε σεσηµασµένους κακοποιούς.

Όπως επίσης είχε εντοπιστεί ύποπτη συµφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, που είχε προκαλέσει µεγάλη ζηµιά, πολλών εκατοµµυρίων δραχµών, στη ∆ΕΗ. Για να µην ξεχάσουµε κιόλας ότι είχαµε προµηθευτεί άρµατα µάχης Λέοπαρντ, τα οποία αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων ότι τα είχαµε πληρώσει -δηλαδή ο ελληνικός λαός- επτά (!) φορές ακριβότερα απ’ ό,τι τα είχε αγοράσει η Τουρκία! Αυτά είναι µερικά µόνο παραδείγµατα περιπτώσεων απάτης στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και υπ’ αυτή την έννοια δεν θα έπρεπε να προκαλούν κατάπληξη όσα αποκαλύφθηκαν για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τη στιγµή µάλιστα που όσα συνέβαιναν επί σειρά ετών στο αγροτικό τοµέα ήταν γνωστά από ακριτοµυθίες, στις οποίες ορισµένοι επαίρονταν κιόλας για την κλοπή που έκαναν. ∆εν ξέρουµε αν αυτή είναι η Ελλάδα, όπως είχε πει κάποτε ένας µακαρίτης και µε πολλά χρόνια στην εξουσία πρώην πρωθυπουργός. Το βέβαιο είναι ότι η πλειοψηφία δεν θέλει αυτή την Ελλάδα του ΟΠΕΚΕΠΕ και όσων άλλων προηγήθηκαν ή ακολούθησαν το «παράδειγµά» του. ∆ιότι, αν µη τι άλλο, τέτοιες κουτοπονηριές, που στο τέλος ανακαλύπτονται, δεν µας κάνουν µόνο ρεζίλι διεθνώς υπονοµεύοντας την ελληνική αξιοπιστία. Αλλά επιβεβαιώνουν ίσως και για ποιο λόγο στη γαλλική γλώσσα ο χαρτοκλέφτης αποκαλείται «Grec»!