Το 5o Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ απηχεί πλήρως τη λαϊκή θυμοσοφία, «όπου φτωχός κι η μοίρα του». Διότι δεν έφτανε που από αυτό το κόμμα-κουνέλα προέκυψαν τέσσερα άλλα, αλλά ζει και με την αγωνία αν θα είναι στη Βουλή στις προσεχείς εκλογές. Επομένως το πρώτο συνθετικό της παραπάνω παροιμίας περί πενίας δικαιολογείται πλήρως από την εξέλιξη που είχε τελικώς το κόμμα αλλά και από τη ζοφερή προοπτική του.

Ας δούμε τώρα και το δεύτερο συνθετικό της παροιμίας, δηλαδή τη μοίρα του φτωχού (κόμματος) που είναι και στην κυριολεξία φτωχό αφού δεν έχει λεφτά να συντηρηθεί αλλά και να συντηρήσει τα κομματικά ΜΜΕ που διαθέτει. Στο Συνέδριο, λοιπόν, η μοίρα του φτωχού ήταν όπως οι σύνεδροι «βγάλουν την μπέμπελη» που έλεγαν και οι παλαιότεροι εξ ημών. Αγνοώ αν σιγοβράζοντας στο μέρος όπου συνεδρίαζαν, λόγω αφόρητης ζέστης και έλλειψης κλιματιστικών, σιγοτραγουδούσαν, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια, τον Μανώλη τον Τραμπαρίφα και κυρίως τη στροφή που πήγαινε ασορτί με τις συνθήκες Αφρικής που βίωναν: «Απόψε που τη βγάλαμε την μπέμπελη// γουστάρω νύχτα δροσερή και ρέμπελη…»! Βεβαίως κάποιοι εκ των συνέδρων φρόντισαν να προσαρμοστούν ενδυματολογικά, όπως ένας κύριος που ανέβηκε στο βήμα με φανελάκι (μάρκας Άριστον ή της Πειραϊκής Πατραϊκής, θα σας γελάσω) για να απευθύνει, κυρίως προς την ηγεσία του κόμματος το πλήρες κοινωνικών νοημάτων και ευαισθησίας ερώτημα, «αν προτείνουμε στον ελληνικό λαό να κάνει συνέδρια χωρίς κλιματιστικά, τι προτείνουμε; Ποια είναι τελικά η Αριστερά του 21ου αιώνα;».

Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα από το υπαρξιακό ερώτημα που έθεσε ο σύνεδρος είναι ότι για την Αριστερά προέχει να έχει κλιματιστικά ο ελληνικός λαός, δεδομένου ότι η κλιματική αλλαγή σφίγγει ακόμη περισσότερο τις ζέστες. Μπορεί επίσης η σχετική αναφορά να ήταν και ένα καρφί για την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας ουδείς σκέφτηκε να μοιράσει έστω και ανεμιστήρες στον λαό. Μπορεί επίσης να υπονοεί ότι αυτή η παράλειψη της διανομής είτε κλιματιστικών είτε ανεμιστήρων να υπήρξε και η βασική αιτία της καταψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα άλλο συμπέρασμα, έμμεσο, εκ της αναφοράς του συγκεκριμένου συνέδρου μπορεί να παραπέμπει σε ένα ανάλογο περιστατικό που είχε συμβεί στη Βουλή επί προεδρίας Τασούλα. Προήδρευε αυτός λοιπόν σε κάποια θερινή συνεδρίαση, με αφόρητη ζέστη και τα κλιματιστικά της αίθουσας ήταν κλειστά. Οπότε ακούστηκε κάποια στιγμή φωνή βουλευτή να λέει: «Μα ανοίξτε επιτέλους τα κλιματιστικά… Θα σκάσουμε!». Και ο ετοιμόλογος Τασούλας απάντησε: «Μα γι΄ αυτό τα κλείσαμε… Για να σκάσετε!». Εννοώντας βεβαίως να παύσουν να μιλάνε!

Υποπτεύομαι λοιπόν ότι οι οργανωτές του Συνεδρίου, δηλαδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμπνεόμενη από την αποστροφή Τασούλα και φοβούμενη προφανώς του τι θα έλεγαν οι σύνεδροι, προτίμησε να… σκάσουν. Από τη ζέστη εννοώ…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή