Η φράση-κλισέ που έχει μείνει στην ιστορία των ΜΜΕ είναι αυτή του Ουμπέρτο Έκο, παρμένη από ένα από τα πρώτα του βιβλία, που στα ελληνικά είχε μεταφραστεί από έναν πολύ καλό συνάδελφο Θεσσαλονικιό, φίλο του Έκο (αλλά και του γράφοντος), τον Θεόδωρο Ιωαννίδη. «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Ο συγγραφέας ήθελε με τον τίτλο αυτόν να αποτυπώσει τη χαλαρότητα της περιόδου κατά μάλλον υπερβολικό τρόπο, ειδικώς για χώρες όπως η Ιταλία και, κυρίως η Ελλάδα, που δεν παύουν ποτέ να μας εκπλήσσουν. Ειδικώς στον πολιτικό τομέα. Ειδήσεις υπάρχουν πολλές στη χώρα μας ακόμη και τον Αύγουστο. Είτε θα μας καίνε κάθε καλοκαίρι - οπότε το ενδιαφέρον της είδησης είναι μεγάλο, για όλους και όχι μόνο γι’ αυτούς που κινδυνεύουν να καούν μαζί με τις περιουσίες τους. Είτε το ίδιο το πολιτικό σύστημα με την απαξίωση στην οποία ορισμένα κόμματα έχουν επιδοθεί -και που θα πρέπει να προσέξουν, γιατί έτσι διαβρώνονται οι δημοκρατίες- είτε κάποια από τις γνωστές πολιτικές κοτσάνες που έχουν κατά καιρούς εκστομισθεί θα δίνει τη σκυτάλη σε κάποια άλλη.

Ασφαλώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι πρόκειται να γίνει μέχρι το τέλος του μηνός, ώστε να διαψευσθεί για μια ακόμη φορά ο Έκο. Όμως στην Αυλή των Θαυμάτων, που συνιστά μια ολόκληρη Ελλάδα, με οργανοπαίκτη μία εξίσου θαυματουργή αντιπολίτευση, πολλά μπορεί να συμβούν, καθώς «μεταξύ κύλικος και χ ειλέων πολλά πέλει». Να λ.χ., να εμφανιστεί καμιά «κρυφή δημοσκόπηση» που να βγάζει πρώτο κόμμα αυτό που θα ιδρύσει ο κ. Τσίπρας και τον ίδιο πιο ικανό για πρωθυπουργό.

Αυτό κι αν θα είναι είδηση. Τον τρελαίνεις ή όχι τον μακαρίτη τον Έκο; Το παρελθόν πάντως, για να επανέλθουμε στα σοβαρά, έχει αποδείξει ότι στην Ελλάδα «δεν φτουράνε» τέτοιες δογματικές διαβεβαιώσεις του Ουμπέρτο. Όταν μάλιστα συμβαίνουν τραγικά γεγονότα που τα τραβάει η Ελλαδίτσα σαν ξόβεργα. Για παράδειγμα, Αύγουστο έγινε ο «Αττίλας 2» στην Κύπρο. Και μία μέρα μετά οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν χωρίς αντίσταση την πόλη της Αμμοχώστου και απέκοψαν ολόκληρη τη χερσόνησο της Καρπασίας. Την ίδια μέρα που έκαναν το δεύτερο «ντου» στην Κύπρο οι Τούρκοι και ακριβώς εξαιτίας του «Αττίλα 2» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αντιδρώντας, έβγαζε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και επί χρόνια μετά ασχολούμασταν -κυρίως οι δημοσιογράφοι- με το πώς θα ξαναμπούμε και με ποιους όρους. Αύγουστο μήνα δικάστηκαν και οι πρωταίτιοι της χούντας, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θανατική ποινή. Η οποία με απόφαση του Καραμανλή μετατράπηκε σε ισόβια. Και έχει μείνει ιστορική η φράση του «όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια». Παρ’ όλα αυτά, οι ειδήσεις εν Ελλάδι τον Αύγουστο δεν χαλάνε τα μπάνια του λαού, που έλεγε και ένας άλλος διάσημος μακαρίτης…


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή