Δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση ότι στην πρόσφατη έρευνα της GPO για το Μεταναστευτικό -που βρέθηκε πάλι σε έξαρση εξαιτίας της Λιβύης- όχι μόνο η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών επικροτεί τα κυβερνητικά μέτρα ανάσχεσης των ροών, αλλά επιπλέον υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία που ζητεί να ληφθούν ακόμη σκληρότερα μέτρα. Και λέμε ότι δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση το γεγονός, διότι υπάρχει η εμπειρία των προηγουμένων ετών με τις αθρόες ροές λαθρομεταναστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και το τι τράβηξαν οι τοπικές κοινωνίες. Και βεβαίως οι σχετικές ειδήσεις πληροφορούσαν την υπόλοιπη Ελλάδα για τις συνθήκες που οι μετανάστες -οι περισσότεροι λαθραίοι- είχαν δημιουργήσει.

Ασφαλώς η έννοια του πρόσφυγα, που ξεριζώνεται από την πατρίδα του με την οικογένειά του και αναζητεί καλύτερες συνθήκες για να ζήσει, είναι ένα αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα. Άλλο όμως πρόσφυγας και άλλο λαθρομετανάστης που αποτελεί τη συντριπτική πλειονότητα των εισερχομένων, καθώς εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που τους δίνουν οι παράνομοι διακινητές με αντάλλαγμα βεβαίως. Είναι μια αμοιβαία εξυπηρέτηση!

Να θυμίσουμε, για όση σημασία έχει -και έχει-, ότι εδώ και 23 χρόνια, αναλογικά προς τον πληθυσμό μας, πρέπει να είχαμε ήδη τον μεγαλύτερο αριθμό λαθρομεταναστών! Το ζήτημα έχει μια πολυσήμαντη κοινωνική διάσταση, δεδομένου ότι στην πράξη αποδεικνύεται πως η λαθρομετανάστευση υπερβαίνει τα όρια των οικονομικών επιπτώσεων για τη χώρα στην οποία καταφεύγουν οι λαθραίως εισερχόμενοι. Πέραν δε αυτού, είχαμε ως συνέπεια και φαινόμενα εγκληματικότητας, με τα οποία είναι φυσικό να συναρτάται η αύξηση της λαθρομετανάστευσης. Ασφαλώς και απάδει προς στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αρχές μια βάναυση ελληνική συμπεριφορά έναντι δύσμοιρων ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν στον ήλιο μοίρα. Αλλά αυτό αφορά τους αυθεντικούς πρόσφυγες και όχι κάθε καρυδιάς καρύδι που θέλει να μπει στη χώρα. Από την άλλη πλευρά, πρέπει ως χώρα να προστατευθούμε από τα δυσμενή φαινόμενα, αυτά που συνδέονται με τη λαθραία είσοδο μεταναστών. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση αφυπνίστηκε αργά, καθώς στην πολιτική των ισχυρών της χωρών ήταν η αναζήτηση από τους μετανάστες εργατικών χειρών που τους έλειπαν. Όμως οι διαμορφούμενες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες απέδειξαν το απερίσκεπτο τέτοιων πολιτικών.

Η -κατά τα άλλα- ανεκτική ελληνική κοινωνία, για να αντιδρά με τον τρόπο που καταδείχτηκε στη δημοσκόπηση της GPO για το Μεταναστευτικό, σημαίνει ότι έχει φτάσει στα όριά της. Και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας τούς θεωρεί «εισβολείς». Και μόνο ο χαρακτηρισμός αυτός είναι αρκετός για να επιβεβαιώσει την ανάγκη οργάνωσης της ελληνικής άμυνας κατά των λαθραίως εισερχομένων, οι οποίοι -ακόμη και αν δεν το επιδιώκουν- μπορούν και εξελίσσονται σε κοινωνική μάστιγα. Αυτή τουλάχιστον είναι η κωδικοποιημένη έννοια της στάσης της ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι στο Μεταναστευτικό.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή