Η σημερινή ημερομηνία είναι ιστορική, αν θέλουμε να την αξιολογήσουμε στο πλαίσιο της Μεταπολίτευσης, καθώς στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, δηλαδή πριν από 51 χρόνια -αλήθεια, πώς πέρασαν;- ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυε το ΠΑΣΟΚ. Ένα κόμμα με, υποτίθεται, σοσιαλιστική ιδεολογία που έμελλε να κυβερνήσει τη χώρα συνολικά επί δεκαεννέα χρόνια. Και μόνο αυτή η χρονική διάρκεια στη διακυβέρνηση της χώρας -έστω και σπαστά- αρκεί για να χαρακτηρίσει ιστορική την ημερομηνία «γέννησης» του κόμματος αυτού, το οποίο, βεβαίως, για συγκεκριμένους λόγου ς εκρίθη χρόνια μετά από την ελληνική κοινωνία ως ακατάλληλο να ξανακυβερνήσει.

Αν θέλαμε με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό τρόπο να αξιολογήσουμε τα σοσιαλιστικά πεπραγμένα των δεκαεννέα αυτών χρόνων διακυβέρνησης, μάλλον θα καταλήγαμε ότι η πλάστιγγα γέρνει περισσότερο υπέρ των αρνητικών παρά υπέρ των θετικών, παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ είχε συμβολή στη διαμόρφωση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας.

Πάντως ως προς την αξιολόγηση της διαχρονικής πολιτικής πορείας του κόμματος αυτού -που ασφαλώς προτιμούν οι εχέφρονες να αποτελεί σήμερα την αξιωματική αντιπολίτευση, παρά κάποιο έξαλλο κόμμα της Αριστεράς- θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε το εξής ως μια πρωτοφανή επίδοσή του: Ένα κόμμα που είχε την τύχη να είναι επί τόσα χρόνια στην εξουσία και να έχει τύχει τόσες φορές της λαϊκής πίστωσης να έχει καταγράψει στο παθητικό του αποτυχίες, οι οποίες πολλές φορές διέσυραν τη χώρα, απογοήτευσαν έναν ολόκληρο λαό και δημιούργησαν τόσο έντονη κάποια στιγμή την ανάγκη της αλλαγής. Μιας αλλαγής που επί χρόνια τώρα η κοινωνία το έχει καταδικάσει σε ρόλο πολιτικού κομπάρσου.

Ασφαλώς έχει δόση αλήθειας -μικρής πάντως σε σχέση με την πραγματικότητα- αυτό που παραδοσιακά υποστηρίζεται από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ότι συνέβαλε στην πολιτική ανανέωση, στην εδραίωση ενός καθεστώτος ισονομίας και ισοπολιτείας και στην εθνική συμφιλίωση αλλά και στη διεκδίκηση των εθνικών δικαίων και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Όπως επίσης ότι καλυτέρεψε τη ζωή του λαού και ενέταξε στις πολιτικές διαδικασίες μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι ένα ιστορικό κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ θα όφειλε να σέβεται περισσότερο τη μνήμη του ελληνικού λαού. Λ.χ. τη συμφιλίωση την εξασφάλισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ.

Όσον αφορά τη βελτίωση του επιπέδου ζωής του λαού, ας μην ξεχνάμε ότι έγινε με δανεικά τα οποία πληρώσαμε πανάκριβα ως δημόσιο χρέος και η βελτίωση αυτή αποτέλεσε μια κατάσταση την οποία γλαφυρά όσο και ωμά περιέγραψε ο Θόδωρος Πάγκαλος με τη φράση «μαζί τα φάγαμε». Αυτές τις ψευδαισθήσεις πλήρωσε χρόνια αργότερα το κόμμα, επειδή η κοινωνία κλήθηκε να καταβάλει το τίμημα μιας πλαστής καλοπέρασης.

Εν πάση περιπτώσει, η στήλη εύχεται χρόνια πολλά στη Χαριλάου Τρικούπη.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή