Η ΤΝ ως Ελένη Κικίδου
Άρθρο γνώμης
Η τεχνητή νοημοσύνη ή αλλιώς ΑΙ επιχειρώντας να παίξει τον ρόλο της Ελένης Κικίδου την πάτησε παταγωδώς

Να εξηγήσω κατ’ αρχάς τον τίτλο του σημειώματος. Η Ελένη Κικίδου ήταν ένα διάσημο μέντιουμ των Αθηνών που διαφημιζόταν τακτικά στις εφημερίδες και που, όπως ανέφεραν τα αστυνομικά ρεπορτάζ της εποχής, το είχαν συμβουλευτεί -δηλαδή την Κικίδου- οι αστυνομικές Αρχές για τη διαλεύκανση εγκλημάτων!
Ποια σχέση έχει η Κικίδου με την τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ); Λοιπόν, την Παρασκευή περιμέναμε όλοι με αγωνία τον αγώνα μπάσκετ της εθνικής μας ομάδας με την Τουρκία. Προσωπικώς το αποτέλεσμα μου προκάλεσε δύο συναισθήματα. Όσο κι αν αυτό μοιάζει παράξενο. Το ένα ήταν θλίψη και απογοήτευση από τη συντριπτική ήττα που υπέστημεν. Το άλλο ήταν μεγάλη ικανοποίηση για τον απλούστατο λόγο ότι η τεχνητή νοημοσύνη έκανε πρόβλεψη για την έκβαση του αγώνα βγάζοντας νικήτρια τη δική μας ομάδα και μάλιστα με διαφορά 5 έως 8 πόντων, χρησιμοποιώντας αλγορίθμους και δεν ξέρω τι άλλα βλακώδη -εκ του αποτελέσματος- στοιχεία.
Επομένως η τεχνητή νοημοσύνη ή αλλιώς ΑΙ επιχειρώντας να παίξει τον ρόλο της Ελένης Κικίδου την πάτησε παταγωδώς. Και ο άνθρωπος νίκησε κατά κράτος την τεχνολογία. Διότι οι παίκτες μας βρέθηκαν σε κακή μέρα, έκαναν το χειρότερό τους παιγνίδι και νίκησαν έτσι τους αλγόριθμους και τις στατιστικές. Τελικώς ο παράγοντας άνθρωπος και η ψυχολογία του ουδέποτε θα υποκατασταθούν από υπολογιστές και ρομπότ, καθώς αυτά αδυνατούν να προσδιορίσουν τις αντιδράσεις του. Είναι διδακτικό τελικώς αυτό το μικρό παράδειγμα, καθότι «τρελοί επιστήμονες», όπως ο Κύρος ο Εφευρέτης των παλαιών κόμικς, θεωρούν ότι κάποια στιγμή οι μηχανές από βοηθητικά όργανα του ανθρώπου θα μπορούν και να τον αντικαταστήσουν. Δύσκολο όμως ένα δημιούργημα να υποκαταστήσει τον δημιουργό του.
Σε προηγούμενα σημειώματα, από αυτήν εδώ τη στήλη, είχα αναφερθεί, μεταξύ άλλων, και στην αποβλάκωση που μπορεί να επιφέρει η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας. Ανέφερα συγκεκριμένα ότι η συνεχώς αναπτυσσόμενη τεχνολογία αποτελεί μια μορφή ανθρώπινης ενδυναμώσεως αλλά οι τεχνικές της δεν πρέπει να καθορίζουν τους σκοπούς της. Παρέθετα δε αυτό που είχε πει ο Γιώργος Γραμματικάκης σχετικά με το θέμα της τεχνη τής νοημοσύνης: «Κίνδυνο αποτελεί η χρήση της, που πάλι εξαρτάται από τον άνθρωπο, και όχι η ίδια η τεχνολογία».
Να επαναλάβω το συμπέρασμα στο οποίο κατέληγα για το τεράστιο αυτό θέμα: Άλλο πράγμα ο εθισμός λόγω τεχνολογίας στην οκνηρία του πνεύματος και των νοητικών διεργασιών, χάρη στην ανάπτυξη των οποίων έχει φτάσει στην τεχνητή νοημοσύνη! Επομένως, να μη συγχέουμε τις δυνατότητες που μπορούμε να εκμεταλλευθούμε με την αποβλάκωση που η αλόγιστη υπερεκμετάλλευση μπορεί να επιφέρει.
Είναι ακριβώς αυτό που αναφέρει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη: Με την πολυμήχανη γνώση του που ξεπερνά κάθε προσδοκία, ο άνθρωπος προχωρεί προς το καλό ή το κακό…
Ποια σχέση έχει η Κικίδου με την τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ); Λοιπόν, την Παρασκευή περιμέναμε όλοι με αγωνία τον αγώνα μπάσκετ της εθνικής μας ομάδας με την Τουρκία. Προσωπικώς το αποτέλεσμα μου προκάλεσε δύο συναισθήματα. Όσο κι αν αυτό μοιάζει παράξενο. Το ένα ήταν θλίψη και απογοήτευση από τη συντριπτική ήττα που υπέστημεν. Το άλλο ήταν μεγάλη ικανοποίηση για τον απλούστατο λόγο ότι η τεχνητή νοημοσύνη έκανε πρόβλεψη για την έκβαση του αγώνα βγάζοντας νικήτρια τη δική μας ομάδα και μάλιστα με διαφορά 5 έως 8 πόντων, χρησιμοποιώντας αλγορίθμους και δεν ξέρω τι άλλα βλακώδη -εκ του αποτελέσματος- στοιχεία.
Επομένως η τεχνητή νοημοσύνη ή αλλιώς ΑΙ επιχειρώντας να παίξει τον ρόλο της Ελένης Κικίδου την πάτησε παταγωδώς. Και ο άνθρωπος νίκησε κατά κράτος την τεχνολογία. Διότι οι παίκτες μας βρέθηκαν σε κακή μέρα, έκαναν το χειρότερό τους παιγνίδι και νίκησαν έτσι τους αλγόριθμους και τις στατιστικές. Τελικώς ο παράγοντας άνθρωπος και η ψυχολογία του ουδέποτε θα υποκατασταθούν από υπολογιστές και ρομπότ, καθώς αυτά αδυνατούν να προσδιορίσουν τις αντιδράσεις του. Είναι διδακτικό τελικώς αυτό το μικρό παράδειγμα, καθότι «τρελοί επιστήμονες», όπως ο Κύρος ο Εφευρέτης των παλαιών κόμικς, θεωρούν ότι κάποια στιγμή οι μηχανές από βοηθητικά όργανα του ανθρώπου θα μπορούν και να τον αντικαταστήσουν. Δύσκολο όμως ένα δημιούργημα να υποκαταστήσει τον δημιουργό του.
Σε προηγούμενα σημειώματα, από αυτήν εδώ τη στήλη, είχα αναφερθεί, μεταξύ άλλων, και στην αποβλάκωση που μπορεί να επιφέρει η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας. Ανέφερα συγκεκριμένα ότι η συνεχώς αναπτυσσόμενη τεχνολογία αποτελεί μια μορφή ανθρώπινης ενδυναμώσεως αλλά οι τεχνικές της δεν πρέπει να καθορίζουν τους σκοπούς της. Παρέθετα δε αυτό που είχε πει ο Γιώργος Γραμματικάκης σχετικά με το θέμα της τεχνη τής νοημοσύνης: «Κίνδυνο αποτελεί η χρήση της, που πάλι εξαρτάται από τον άνθρωπο, και όχι η ίδια η τεχνολογία».
Να επαναλάβω το συμπέρασμα στο οποίο κατέληγα για το τεράστιο αυτό θέμα: Άλλο πράγμα ο εθισμός λόγω τεχνολογίας στην οκνηρία του πνεύματος και των νοητικών διεργασιών, χάρη στην ανάπτυξη των οποίων έχει φτάσει στην τεχνητή νοημοσύνη! Επομένως, να μη συγχέουμε τις δυνατότητες που μπορούμε να εκμεταλλευθούμε με την αποβλάκωση που η αλόγιστη υπερεκμετάλλευση μπορεί να επιφέρει.
Είναι ακριβώς αυτό που αναφέρει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη: Με την πολυμήχανη γνώση του που ξεπερνά κάθε προσδοκία, ο άνθρωπος προχωρεί προς το καλό ή το κακό…
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή