Δεν ξέρω αν ο πρόεδρος Τραμπ δοκίμασε κανένα ιμάμ μπαϊλντί, που θα του πρόσφεραν ως πεσκέσι, λίγο πριν να συναντήσει τον Τούρκο πρόεδρο, αλλά σε κάτι τέτοιες γα στριμαργικές αξιολογήσεις παραπέμπει η φράση του ότι οι Τούρκοι φτιάχνουν καταπληκτικά προϊόντα!

Όντως ό,τι έχει να κάνει με την τουρκική κουζίνα είναι καταπληκτικό και τύφλα να' χει η γαλλική και τα διάφορα Μισελέν που απονέμονται από δω κι από κει για θαυμαστές επιδόσεις στις γεύσεις. Κατά τα άλλα, δεν είμαι βέβαιος ότι θα επέλεγα αυτοκίνητο που να έχει κατασκευαστεί στη γείτονα, πολύ περισσότερο αεροπλάνο για να ταξιδέψω, στην περίπτωση που η τουρκική παραγωγή που υπαινίχθηκε επίσης ο πρόεδρος Τραμπ αφορούσε και τέτοια προϊόντα.

Καλόν θα ήταν κάποιος εκ των πολυπληθών συμβούλων του Αμερικανού προέδρου να του συνιστούσε όπως η συνεργασία των δύο χωρών, και ειδικότερα της Αμερικής και της χώρας που φτιάχνει καταπληκτικά προϊόντα, κατά δήλωση Τραμπ, άρχιζε δοκιμαστικά από το πεδίο στο οποίο οι Τούρκοι είναι άνευ αντιπάλου. Και εννοώ να άρχιζε η συνεργασία από το… στομάχι και ειδικότερα από την κουζίνα. Ωφελημένος θα ήταν ο αμερικανικός λαός, καθότι με τα πολλά χάμπουργκερ και μπέικον οδεύει σταθερά προς τις καρδιοπάθειες, περνώντας προηγουμένως από το στάδιο της παχυσαρκίας. Δεν λέω… Είναι πικάντικη η τουρκική κουζίνα, αλλά μπορείς γρήγορα να χωνέψεις με καμιά σοδίτσα. Τη συνεργασία αυτή, προκειμένου να λάβει χαρακτηριστικά συναλλαγής σε βιομηχανικό επίπεδο, θα πρότεινα να την αρχίσουν οι δύο χώρες από την ίδρυση τουρκικών εστιατορίων και φούρνων σε σειρά αμερικανικών πολιτειών. Θα είναι μια επένδυση με τουρκικά κεφάλαια, αφού άλλωστε ο Αμερικανός πρόεδρος αυτά θέλει να προσελκύσει.

Δεδομένου δε ότι αγορά από την Τουρκία μαχητικών αεροσκαφών έχει, βάσει της λογικής, πεπερασμένο αριθμό του συγκεκριμένου προϊόντος, αυτομάτως αναδεικνύεται το αμερικανικό συμφέρον, αν ληφθεί υπόψιν ότι ούτε τα τουρκικά εστιατόρια ούτε οι φούρνοι υπόκεινται σε αριθμητικούς περιορισμούς όπως τα αεροσκάφη. Και επομένως και οι τουρκικές επενδύσεις στην Αμερική θα είναι πολλαπλάσιες του κόστους αγοράς μαχητικών, λαμβανομένων υπόψιν δύο παραγόντων: Πρώτον, υπάρχει αντίδραση στο Κογκρέσο για την πώληση στην Τουρκία των αμερικανικών αεροσκαφών, ενώ δεν υπάρχει αντίρρηση όσον αφορά την τουρκική κουζίνα. Δεύτερον, όσο θα δοκιμάζουν οι Αμερικανοί τα πρωτόγνωρα γι’ αυτούς γιαλαντζί και σεκέρ παρέ, τόσο θα αυξάνεται και η ζήτηση για εστιατόρια και φούρνους με τουρκικά κεφάλαια.

Επιπλέον, για τη σύσφιγξη των σχέσεων των δύο χωρών δεν πρέπει να παραβλέπεται η διαχρονικής επικαιρότητας λαϊκή θυμοσοφία, ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι. Βεβαίως, καλόν είναι να μην το παρακάνουν οι δύο πλευρές, διότι αυτό δεν συμφέρει εμάς. Εκτός και αν σε αντιπερισπασμό εμείς και έναντι της καλής προαίρεσης της Chevron στείλουμε στην Ουάσινγκτον μερικούς τόνους φέτα, που είναι και ΠΟΠ.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή