Αν πάρουμε ως παράδειγμα τις αντιδράσεις -οι οποίες είχαν εκδηλωθεί πριν από τη συμφωνία που επέβαλε ο Τραμπ για την εκεχειρία στη Γάζα και την ανταλλαγή ομήρων- των Ισραηλινών εναντίον της κυβέρνησης Νετανιάχου και προσωπικά εναντίον του, μπορούμε να πούμε ότι δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις ότι κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει. Όπως, προφανώς, δεν αξίζει το μένος που από μερίδα κόσμου διεθνώς εκφράζεται προς έναν λαό που υπήρξε μάλιστα θύμα γενοκτονίας. Και που είναι αναγκασμένος -και εννοούμε τον απλό λαό- να ζει με τον διαχρονικό εφιάλτη ότι κάποιοι θέλουν να τον εξαφανίσουν από προσώπου γης.

Δεν ξέρω αν το μένος, στα όρια του μίσους, έχει μια μεταφυσική διάσταση ειδικά στον χριστιανικό κόσμο, υπό την έννοια ότι ευθύνονται οι Εβραίοι για τη Σταύρωση. Που δεν είναι ακριβώς έτσι, διότι αν θέλαμε να επιμερίσουμε ευθύνες για το γεγονός εκείνο που γέννησε μια θρησκεία, θα έπρεπε να μισεί ο κόσμος και τους... Ιταλούς, καθώς μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη στον ιδρυτή της θρησκείας μας έχουν και οι πρόγονοί τους Ρωμαίοι. Και δεν «καθαρίζουν» επομένως με ένα «νίπτω τας χείρας μου».

Εδώ που τα λέμε, έχει καλλιεργηθεί το μίσος εναντίον αυτού του λαού με αρκετούς μύθους ή άλλες ευφάνταστες ιστορίες, από το ότι οι Εβραίοι... τρώνε παιδάκια, μέχρι το ότι κατέχουν και διαχειρίζονται όπως αυτοί θέλουν τον παγκόσμιο πλούτο ή ότι... μυρίζει το στόμα τους!! Και από την άλλη, αυτές οι... ιστορίες παραβλέπουν τον πολυετή εφιάλτη της εξαφάνισης, όπως προαναφέρθηκε, του λαού αυτού, στον οποίο δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα ύπαρξης. Είναι πράγματι πρωτόγνωρο να βλέπεις -όπως συνέβη να δω όταν προ ετών είχα επισκεφτεί το Ισραήλ- νεαρά ζευγάρια στο Τελ Αβίβ να πηγαίνουν στο σινεμά ή στις καφετέριες έχοντας στον ώμο ένα αυτόματο όπλο για την περίπτωση που θα δέχονταν επίθεση από εκεί που δεν θα το περίμεναν. Μπορεί να φανταστεί κανείς να βλέπει ένα τέτοιο θέαμα στην Ελλάδα, επειδή θα ζούσαμε υπό μια συνεχή απειλή; Ειδικά αν ζούσαν τέτοια εμπειρία Έλληνες! Δεν ξέρω αν... μυρίζει το στόμα τους ή αν μας έχουν περιορίσει τη δυνατότητα οικονομικής ανάπτυξης κάποιοι με κιπά στο κεφάλι και γαμψή συνήθως μύτη επειδή διαφεντεύουν την παγκόσμια οικονομία ή το σύμπαν. Όμως ας καταλάβουν κάποιοι πως θέλοντας ή μη συντάσσονται με τις αντιλήψεις του Χίτλερ, που κάτι τέτοια πίστευε κι αυτός και έκανε ό,τι έκανε. Βεβαίως δικαίωμα καθενός είναι να έχει τις απόψεις του και κυρίως τις ψυχώσεις και τις εμμονές του. Δεν είδα όμως κανέναν πονόψυχο από εκείνους που φωνάζουν «Free Palestine» -που κι εγώ θέλω να βρουν επιτέλους οι βασανισμένοι αυτοί άνθρωποι τη δική τους πατρίδα- να κάνει καμιά διαδήλωση φωνάζοντας «Free North Cyprus»...

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή