Είναι θεµιτό βεβαίως, στο πλαίσιο της λειτουργίας ενός κράτους δηµοκρατικά οργανωµένου, τα κόµµατα που ο λαός τα άφησε εκτός εξουσίας να θέλουν να επανέλθουν στη διακυβέρνηση. Αυτή η φιλοδοξία παραµένει ζωντανή στα κόµµατα της σηµερινής αντιπολίτευσης, δύο εκ των οποίων µάλιστα έχουν κυβερνήσει τη χώρα, το ένα µάλιστα έχοντας σηµειώσει ρεκόρ διακυβέρνησης από πλευράς χρόνου παραµονής στην εξουσία.

Είπαµε, η φιλοδοξία είναι θεµιτή. Επειδή όµως είµαστε µία χώρα που γέννησε τη δηµοκρατία, καλό είναι καµιά φορά να στρέφουµε τη σκέψη µας σε αυτούς που «την ίδρυσαν», στην πρωταρχική εµπειρία τους από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας ενός πολιτεύµατος που τον κυρίαρχο λόγο είχε ο δήµος, αλλά και στις διαπιστώσεις τους από την εµπειρία αυτή, που πολλές φορές εκφράστηκε µε αποφθέγµατα που διατηρούν την επικαιρότητά τους 2.500 χρόνια µετά. Να, για παράδειγµα, ο Ισοκράτης µάς υπενθυµίζει τι απλό χρειάζεται να κάνουµε ως πολίτες. Εχει πει: Αν θυµάσαι το παρελθόν, θα σκεφτείς καλύτερα για το µέλλον.

Απλό και σαφές, χωρίς να σηµαίνει ότι ως πολίτες το τηρούµε, ειδικώς µάλιστα σε περιόδους κανονικότητας ή µε προβλήµατα αντιµετωπίσιµα, που και στις δύο περιπτώσεις είναι συνθήκες που δεν εγκυµονούν κινδύνους. Και εποµένως, η πολυτέλεια πειραµατισµών στις επιλογές θεωρείται φυσιολογική. Μόνο όταν στην πράξη αποδειχθεί εσφαλµένη η επιλογή που συνήθως αποβαίνει εις βάρος του επιλέγοντος, τότε το πάθηµα γίνεται µάθηµα, αλλά και αυτό, δυστυχώς, προσωρινά.

Οπως προαναφέρθηκε, δύο εκ των κοµµάτων που βρίσκονται στην αντιπολίτευση έχουν κυβερνήσει τη χώρα. Τουλάχιστον όσον αφορά τα πεπραγµένα του ενός, οι µνήµες είναι ακόµη νωπές. Εποµένως, χωρίς να σηµαίνει ότι δεν µπορεί να έχουν αλλάξει αντιλήψεις, εν τούτοις η προτροπή του Ισοκράτη παραµένει επίκαιρη. Κι αυτό διότι δεν φρόντισαν κατά την πολυετή ήδη παραµονή τους στον χώρο της αντιπολίτευσης να ακολουθήσουν µία τακτική απαλλαγµένη είτε από γερά κοµµάτια είτε από ψήγµατα, έστω, επικίνδυνου λαϊκισµού. Που γνωρίζουν όσοι έχουν µνήµη ποια ζηµιά έχει κάνει στη χώρα η διαχρονική εφαρµογή τους στην πολιτική πράξη.

Αν δεν παρουσιαζόταν έτσι η πολιτική πραγµατικότητα στα µάτια της κοινωνίας, ασφαλώς και η δηµοσκοπική απεικόνισή της θα ήταν διαφορετική. ∆ιότι αυτό που αποτυπώνεται, όχι απλώς πρόσφατα, αλλά επί χρόνια, είναι ως και η κοινή γνώµη, στο µέτρο που παρακολουθεί τα πολιτικά πράγµατα, να ενστερνίζεται την εξής αλήθεια: ότι είναι προτιµότερη µία κυβέρνηση που κάνει λάθη, από µία λάθος κυβέρνηση. Σε τελευταία ανάλυση, ακόµη και αν ήθελε να παραβλέψει κάποιος τη σύσταση του Ισοκράτη, ας γνωρίζει ότι αν µετανιώσει κάποια στιγµή για τις επιλογές του, απλώς θα επιβεβαιώσει τον Μπρεχτ, που και αυτός πολύ σοφά προειδοποιούσε σε ένα ποίηµά του: Από τους καρχαρίες ξέφυγα/και νίκησα τις τίγρεις/Μ’ έφαγαν όµως οι κοριοί!

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή