Αλήθειες - Ποιος τις αντέχει;
Γύρω-γύρω όλοι
Ας δούμε ψύχραιμα μερικές αλήθειες γύρω από το σημαντικό αυτό γεγονός που εορτάζεται σήμερα όπως κάθε χρόνο συμβαίνει επί 52 συναπτά έτη
Γιορτάζει η χώρα την επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πέρασαν 52 χρόνια από εκείνη την ημέρα. Το «γιορτάζει η χώρα» ας το λάβουμε ως έναν ιστορικό κώδικα για κάτι πραγματικά σημαντικό που συνέβη εκείνη την 17η του Νοέμβρη. Διότι δεν τη γιορτάζουν όλοι καθώς, εκτός από τους -δυστυχώς αρκετούςνοσταλγούς ενός επάρατου καθεστωτικού παρελθόντος, υπάρχουν και άλλοι που αηδίασαν από την εκμετάλλευση του γεγονότος από ορισμένους και από την προσπάθεια μονοπώλησης της αντιστασιακής αυτής εκδήλωσης, κυρίως από την Αριστερά.
Ας δούμε ψύχραιμα μερικές αλήθειες γύρω από το σημαντικό αυτό γεγονός που εορτάζεται σήμερα όπως κάθε χρόνο συμβαίνει επί 52 συναπτά έτη. Υπήρξε αυθόρμητη αντιστασιακή πράξη από τη φοιτητική νεολαία της εποχής; Πράξη που υπήρξε πρόδρομος κάποιων εξελίξεων καθώς το δικτατορικό καθεστώς συνειδητοποίησε τη λαϊκή οργή έπειτα από τόσα χρόνια στην εξουσία και με την Ελλάδα στον γύψο; Ναι, αναμφισβήτητα! Ήταν ηρωική η πράξη αυτή; Για ορισμένους από τους συμμετάσχοντες στην κατάληψη της Σχολής, ναι.
Πυροδότησε εξελίξεις ώστε να λήξει η δικτατορία στη χώρα; Όχι. Τη δικτατορία την έληξε το απονενοημένο εγχείρημα εκείνων που ανέτρεψαν τον Παπαδόπουλο κατά του Μακαρίου στην Κύπρο και η εν συνεχεία τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η αδυναμία -τι ειρωνεία- των στρατιωτικών να την αντιμετωπίσουν. Στο Κυπριακό δράμα οφείλεται η αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα. Όλα τα άλλα είναι μύθοι αυτών που προσποιούνται τους ήρωες ή εκμεταλλεύθηκαν το Πολυτεχνείο.
Έκτισαν ή όχι ορισμένοι πολιτικές καριέρες ως συμμετάσχοντες στο Πολυτεχνείο; Ναι, οπωσδήποτε. Υπήρξε γι’ αυτούς και για άλλους το Πολυτεχνείο βατήρας ανόδου, επί πολύ καιρό στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και ειδικά στα πρώτα χρόνια; Ναι, υπήρξε.
Συμμετείχαν στην αντιστασιακή αυτή πράξη και άλλοι πλην αριστερών και αριστεριζόντων που απέφυγαν όχι μόνο να εκμεταλλευθούν τη συμμετοχή τους αλλά και να την κάνουν παντιέρα; Ναι, συμμετείχαν.
Επιχειρήθηκε ή όχι να μονοπωληθεί το Πολυτεχνείο από συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο σε σημείο ώστε για αρκετά χρόνια όσοι «μη δικοί» επιχειρούσαν να καταθέσουν το δικό τους στεφάνι στον χώρο του Πολυτεχνείου να προπηλακίζονται και να τους φωνάζουν ότι είναι φασίστες; Ναι, αν και σε φασισμό παρέπεμπαν οι δικές τους ενέργειες. Χρόνο με τον χρόνο το Πολυτεχνείο και η ημέρα του, που έδωσε την ονομασία της στη μακροβιότερη τρομοκρατική οργάνωση που δυσφήμησε στην ουσία τη φοιτητική εκείνη αντίσταση, εξελίσσονται σε μια ανάμνηση που η Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας επιβάλλει να θυμόμαστε και να τιμάμε. Πέραν τούτου τίποτε άλλο. Η χώρα θεμελίωσε ένα μέλλον με τη συνεχή προσπάθεια όσων δεν βρέθηκαν στο Πολυτεχνείο. Και παγιώθηκε έτσι μια δημοκρατία, η μακροβιότερη στην ελληνική Ιστορία, που συνεχίζει να αντέχει πεισματικά παρ’ όλες τις υπονομευτικές προσπάθειες στις οποίες δυστυχώς αποδύθηκε και μέρος του πολιτικού κόσμου…
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
En