Προφανώς δεν είναι μοναδικό το περιστατικό που συνέβη με πρωταγωνίστρια δημοσιογράφο(;) που δυσφημεί το δημοσιογραφικό επάγγελμα και κάνει τους υπηρετούντες αυτό σφόδρα αντιπαθείς στην κοινή γνώμη. Σε καθιερωμένο έλεγχο της Τροχαίας για αλκοτέστ, η δημοσιογράφος, που ήταν συνοδηγός, σε έξαλλη κατάσταση βιντεοσκοπούσε τον έλεγχο καθυβρίζοντας τους αστυνομικούς και απειλώντας τους ότι «θα δουν τι θα πάθουν» και ότι θα τους «τελειώσει»! Πόθεν η δημοσιογράφος αυτή αλλά και άλλοι με ανάλογη συμπεριφορά έλκουν τη δύναμη και την εξουσία να «τελειώνουν» κάποιους επειδή «έτσι γουστάρουν» και θεωρούν ότι είναι υπεράνω νόμων και των λοιπών κοινών θνητών;

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να έχει ένας δημοσιογράφος είναι η δυνατότητά του να δημοσιοποιεί κάποια πράγματα και να τα μαθαίνει η κοινή γνώμη, όταν αυτός λ.χ. στον οποίο αναφέρονται δημοσιεύματα ή ρεπορτάζ τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά δεν θα ήθελε να δημοσιευθούν διότι θα τον εξέθεταν. Και ότι η Πολιτεία -αν είναι δημόσιο πρόσωπο- θα παρενέβαινε σχετικώς. Η άλλη εξουσία που επιτρέπει πιθανώς σε έναν δημοσιογράφο να απειλεί ότι «θα τελειώσει» όποιον του μπαίνει στο ρουθούνι μπορεί να προκύπτει μόνο από διαπλοκή με πολιτικούς που έχουν εξουσία. Διότι, όπως έχω και με άλλη αφορμή αναφέρει, η μεγαλύτερη διαπλοκή ως έννοια δεν είναι μεταξύ πολιτικού συστήματος και επιχειρηματικών παραγόντων αλλά μεταξύ πολιτικών και δημοσιογράφων. Όχι οικονομικής φύσεως αλλά με αμοιβαίες χάρες, διότι και ο πολιτικός χρειάζεται την προβολή του και κυρίως να μην τον «θάβουν», κατά το κοινώς λεγόμενο. Όμως παρόμοιες δυνατότητες εξουσίας -παραεξουσίας για την ακρίβεια- από εκπροσώπους του δημοσιογραφικού επαγγέλματος είναι παράνομες και κατάπτυστες, διότι αποτελούν επίδειξη ισχύος κατά υποτιθέμενων πιο αδύναμων.

Γι’ αυτούς τους «δημοσιογράφους» θα επαναλάβω την ιστορία με τον Σώμερσετ Μωμ -και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν: Λοιπόν ο μεγάλος αυτός συγγραφέας συναντούσε κάθε πρωί βγαίνοντας από το σπίτι του έναν φέρελπι νεαρό που θεωρούσε τον εαυτό του συγγραφέα. Καλημέριζε λοιπόν τον Μωμ λέγοντάς του, «καλημέρα κύριε συνάδελφε!» Ο Μωμ δεν έλεγε τίποτε αλλά αυτό επαναλαμβανόταν πολλές φορές, καθώς εξακολουθούσε ο νεαρός να αποκαλεί συνάδελφο τον Μωμ. Οπότε κι εκείνος μια μέρα δεν άντεξε και του είπε: «Καλημέρα σας… Είστε κι εσείς φίλαθλος;». Ασφαλώς και στο επάγγελμά μας υπάρχουν αρκετοί… φίλαθλοι που δυσφημούν τον υπόλοιπο δημοσιογραφικό κόσμο: τους άλλους δημοσιογράφους, τους πολλούς, που δεν είναι «αλήτες, ρουφιάνοι, δολοφόνοι». Η αποβολή από το επάγγελμα όσων έχουν παρεξηγήσει την αποστολή τους και θεωρούν ότι το επάγγελμα αυτό τους οδηγεί υπεράνω του νόμου, θα συνιστούσε ένα ξεκαθάρισμα του χώρου. Φαντάζομαι ότι το επαγγελματικό σωματείο του κλάδου έχει τη δυνατότητα να τον προστατεύσει από μέλη του -αν είναι μέλη του βεβαίως- που τον δυσφημούν κατά τον τρόπο αυτό. Αυτή άλλωστε είναι μεταξύ άλλων και η δουλειά του…


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή