Ολο και περισσότερο διαβάζοντας αποτελέσµατα δηµοσκοπήσεων, και ειδικότερα συγκεκριµένες απαντήσεις, καταλήγει κανείς στην απορία αν αυτοί που αποτελούν το εκλογικό σώµα φροντίζουν να ενηµερώνονται έγκυρα, έτσι ώστε οι απαντήσεις που δίνουν όταν ερωτώνται να µη χαρακτηρίζονται από αντιφάσεις. ∆εν είναι η πρώτη φορά που αυτή εδώ η στήλη το επισηµαίνει, σε µια προσπάθεια πάντως να ερµηνεύσει τις αντιφάσεις αυτές οι οποίες σαφώς στερούνται λογικής. Ή, για να το πούµε πιο απλά, δεν είναι δυνατόν µια απάντηση να ακυρώνει µια προηγούµενη. Κάτι τέτοιο εκφράζει είτε έλλειψη ενηµέρωσης είτε ασύγγνωστη επιπολαιότητα. Και µάλιστα από ανθρώπους που ψηφίζουν και µε την ψήφο τους µπορούν και επηρεάζουν τις ζωές των υπολοίπων. Ας πάρουµε ένα παράδειγµα µάλλον επίκαιρο.

Σε πρόσφατη δηµοσκόπηση (Real Polls) ερωτάται το δείγµα για τις τελευταίες συµφωνίες στον ενεργειακό τοµέα και συγκεκριµένα για τον ρόλο της Ελλάδας ως διαµετακοµιστικού κόµβου υγροποιηµένου φυσικού αερίου. Οι θετικές απόψεις είναι πλειοψηφικές. Ένα σύνολο 57,7%. Μέχρις εδώ καλά. Από την άλλη πλευρά, ερωτάται το δείγµα αν η Ελλάδα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ή όχι, βάσει των επιλογών της στην εξωτερική πολιτική. Λοιπόν ένα ποσοστό 62,5% -µεγαλύτερο δηλαδή από αυτό που κρίνει θετικά τις τελευταίες πολύ σηµαντικές συµφωνίες στο ενεργειακό πεδίο µε τα πολύπλευρα οφέλη για την Ελλάδα που άπτονται και της αµυντικής µας προστασίαςαπαντά ότι η χώρα µας δεν είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας!!

Ας επιχειρήσουµε λοιπόν να ερµηνεύσουµε τι σηµαίνει αυτή η απάντηση. ∆εδοµένου λ.χ. ότι οι ενεργειακές συµφωνίες που κρίνονται θετικά τελούν υπό την αµερικανική οµπρέλα, το ότι η χώρα δεν είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας σηµαίνει ουσιαστικώς ότι κακώς έγιναν αυτές οι συµφωνίες(!) και ότι θα ήµασταν στη σωστή πλευρά αν είχαµε «πλευρίσει» τη Ρωσία. Και αναφέρω τη Ρωσία ως λογικό συµπέρασµα, αφού οι ενεργειακές συµφωνίες αποβλέπουν στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο και στην υποκατάστασή του από το αµερικανικό, που θα περνάει από την Ελλάδα! Αυτό είναι το πιο αυτονόητο συµπέρασµα από τις δύο αντιφατικές απαντήσεις που δόθηκαν, καθώς δεν αποκλείεται στο µυαλό αυτών που απάντησαν η σωστή πλευρά της Ιστορίας να είναι λ.χ. το ότι κακώς είµαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά το γεγονός ότι ανεξαρτήτως των επιτήδειων που µε απάτες ωφελήθηκαν, εισέρευσαν στη χώρα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης πολλά δισεκατοµµύρια, τα οποία βεβαίως θα εστερείτο η Ελλάδα αν ήταν εκτός ΕΕ.

Αφού αφήσαµε πίσω µας τα δύσκολα, τα χρόνια που πέρασαν µας επιτρέπουν να δούµε µε ψυχραιµία µεν αλλά και µε συνειρµούς τρόµου τι θα συνέβαινε αν είχαµε µια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στη σηµερινή συγκυρία, όπου όχι απλώς αναβιώνουν συνθήκες Ψυχρού Πολέµου, αλλά υπάρχει κίνδυνος µιας νέας παγκόσµιας ανάφλεξης από µία λάθος κίνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόµµα είχε τηρήσει επαµφοτερίζουσα τακτική, που έκρυβε πίσω από την αµφισηµία της την υποστήριξη της Ρωσίας. ∆είχνοντας συγχρόνως ότι, ως αµετανόητοι εραστές του πλέον αυταρχικού κοµµουνισµού, είχαν δυσθυµία στην παραδοσιακή θέση της χώρας. Ότι ανήκει απαρέγκλιτα στη ∆ύση. Και να µην ξεγελιόµαστε. Η στροφή που είχε κάνει ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ είτε προς την Ευρώπη είτε προς τις Ηνωµένες Πολιτείες ήταν προσχηµατική. Προσχηµατική εξαιτίας του φόβου για µια ενδεχόµενη αποµόνωση της χώρας µας από τους παραδοσιακούς συµµάχους της που θα είχε ακόµη µεγαλύτερες συνέπειες επί των οικονοµικών, όπου ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ρίξει τη χώρα στα βράχια.

Μερικά παραδείγµατα. Ο κ. Τσίπρας είχε αναθέσει ένα από τα πιο κρίσιµα υπουργεία στον Πάνο Καµµένο, ο οποίος µε την εκδήλωση της ουκρανικής κρίσης έκανε «λάικ» στις προκλητικού ύφους ανακοινώσεις της ρωσικής πρεσβείας στην Ελλάδα, επειδή η χώρα µας τασσόµενη στο πλευρό της Ουκρανίας είχε φωταγωγήσει τη Βουλή και την Οµόνοια µε τα χρώµατα της πληττόµενης χώρας. Το φιλορωσικό κρεσέντο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιβεβαιωθεί µε απίθανες δηλώσεις δύο ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ένας είχε αποδώσει τα όσα συµβαίνουν στην Ουκρανία στην… προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ, τα οποία, λέει, µε τη στάση τους διευκόλυναν τις πολεµικές προετοιµασίες!! Ούτε λέξη για τις προθέσεις του Πούτιν, που κατέλυαν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και υπονόµευαν τη διεθνή ειρήνη. Από την άλλη πλευρά ο έτερος ευρωβουλευτής είχε εξισώσει Ρωσία και Ουκρανία, θύτη και θύµα. Και είχε θεωρήσει µάλιστα… ιµπεριαλιστική την Ουκρανία που δέχτηκε την επίθεση. Ή µήπως µπορούµε να ξεχάσουµε ότι ήθελαν να τυπώσουν… δραχµές στη Ρωσία, όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Πούτιν στον Ολάντ.

Άλλη σωστή πλευρά της Ιστορίας στην οποία θα µπορούσε να είναι η χώρα είναι µάλλον δύσκολο κανείς να εντοπίσει. Εκτός και αν κάποιοι εννοούν ότι θα έπρεπε να είµαστε στο πλευρό της Χαµάς, της Χεζµπολάχ και των Χούθι, δεδοµένου ότι υπάρχουν µεταξύ µας και τέτοιοι ανισόρροποι.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή