Ως λάτρεις του βιβλίου να ευχηθούμε «καλοτάξιδο» στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα. Κυρίως για τον εκδοτικό οίκο, που είναι από τους πλέον έγκριτους. Από κει και πέρα, αν θέλαμε να αξιολογήσουμε το περιεχόμενό του μέσα από ένα καθαρά πολιτικό πρίσμα, θα επισημαίναμε τα εξής:

Πρώτον, παρέχει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και στο κυβερνών κόμμα να εφησυχάσουν επ’ ολίγον από τα πιεστικά προβλήματα, διότι τουλάχιστον για κάποιο διάστημα την πολιτική συζήτηση θα μονοπωλεί το περιεχόμενο του βιβλίου. Καθόλου άσχημα για την κυβέρνηση…

Δεύτερον -συμπληρωματικό του πρώτου όσον αφορά την τύχη αυτής της κυβέρνησης-, ένα μέρος της αντιπολίτευσης, αν όχι όλη, είναι βέβαιο ότι θα γίνει μαλλιά κουβάρια με τις αναφορές του Αλέξη Τσίπρα σε πλειάδα προσώπων, κυρίως πρώην συντρόφων του, προκειμένου αυτός να αποσείσει από πάνω του τις δικές του ευθύνες. Είναι επόμενο οι αναφερόμενοι να απαντήσουν και έτσι να αρχίσει -αν αποφασίσει και ο ίδιος να ανταπαντήσει- ένας διάλογος που θα επιβεβαιώνει τη διάλυση των κομμάτων της Αριστεράς, που απαρτίζουν μάλιστα ένα σημαντικό τμήμα της αντιπολίτευσης.

Τρίτον, επειδή υπάρχουν πολλοί διάλογοι μέσα στο βιβλίο και παρασκήνια, ένα μέρος του περιεχομένου αποτελεί σημαντική τροφή για τα λεγόμενα «πρωινάδικα» της τηλεόρασης, τα οποία δεν θα διαιωνίσουν απλώς -και μάλιστα με πιπεράτα σχόλια- τη συζήτηση περί του συγκεκριμένου βιβλίου και περί του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του. Θα προκαλέσουν και παρεμβάσεις των θιγομένων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα τηλεοπτικό σίριαλ που δεν θα αφορά την πραγματική πολιτική αλλά την… παραπολιτική. Γεγονός που υποβιβάζει τον βαθμό σοβαρότητας ως προς την πραγματική αξιολόγηση του βιβλίου.

Τέταρτον, όλο αυτό το σκηνικό που τείνει να δημιουργηθεί δεν χωρεί αμφιβολία ότι είναι προς όφελος της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος. Με άλλα λόγια, το σκηνικό αυτό απλώς ρίχνει νερό στον μύλο της Νέας Δημοκρατίας. Από την άλλη πλευρά, είναι μάλλον βέβαιο ότι μερίδα της κοινωνίας μπορεί να αγανακτήσει με την απόπειρα δικαιολόγησης γεγονότων τα οποία έχει βιώσει αρνητικά τα χρόνια της αριστερής διακυβέρνησης. Που και αυτό δεν είναι μια θετική προοπτική για τις όποιες σκέψεις κάνει -όπως δικαιούται άλλωστε- ο πρώην πρωθυπουργός για την επάνοδό του στο πολιτικό προσκήνιο. Ταράζει το βιβλίο τα νερά ασφαλώς, αλλά μήπως δημιουργεί κυματισμούς από τους οποίους μπορεί να κινδυνεύσει να… πνιγεί ο κ. Τσίπρας; Όταν μάλιστα είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι οι κοινωνίες είναι αμείλικτες;

Όλα τα παραπάνω είναι ιδωμένα μέσα από μια συγκεκριμένη οπτική. Ασφαλώς υπάρχει κι άλλη. Δεδομένου όμως ότι, σε πρώτη φάση, αυτά όλα φαίνεται να λειτουργούν υπέρ της ΝΔ και της κυβέρνησης, η λογική λέει ότι αυτή δεν χρειάζεται καν να αντιδράσει στα όσα γράφονται. Αρκεί να σιωπήσει. Τη δουλειά την κάνουν άλλοι. Και κυρίως ο κ. Τσίπρας και τα όσα γράφει…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή