Από τις πιο ευρηματικές παρομοιώσεις στην προετοιμασία για τη συγκρότηση της κυβερνητικής συμμαχίας των ξεβαμμένων αριστερών και των υπερδεξιών είναι αυτή που αποκαλύπτει ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του και αφορά τη συνομιλία που είχε με τον Πάνο Καμμένο. Όταν αυτός του είπε με αρκετά λυρικό τρόπο -κατά τον συγγραφέα τουλάχιστον- για την επικείμενη κυβερνητική τους συνεργασία «εσύ θα είσαι ο Άρης Βελουχιώτης κι εγώ ο Ναπολέων Ζέρβας».

Προσπαθώ να φανταστώ τον Αλέξη ως Άρη και τον Πάνο ως Ναπολέοντα-Ζέρβα όχι Βοναπάρτη. Δύσκολο είναι η αλήθεια. Διότι όποια γνώμη, καλή ή κακή, και αν έχει κανένας για τους δυο τους (εννοώ τον Βελουχιώτη και τον Ζέρβα, ανάλογα με την ιδεολογική του πεποίθηση) δεν παύει να πρόκειται για δύο ιστορικά πρόσωπα με προσφορά στην αντίσταση. Ενώ αντιθέτως η προσφορά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν στις υποκλίσεις προς πάσαν κατεύθυνση. Δεν επέτυχαν κάτι και ούτε μας είχαν απαλλάξει από τίποτε. Αν ήταν ο ένας Άρης και ο άλλος Ναπολέων δεν θα βρίσκονταν και οι δύο κάπου μεταξύ περιθωρίου και αφάνειας, τη βουλήσει του ελληνικού λαού ο οποίος προφανώς δεν εξετίμησε τις διά γονυκλισιών αντιστασιακές τους επιδόσεις. Πώς το έλεγε κάποτε ο ένας από τους δύο; Στα τέσσερα στα τέσσερα!

Έτσι όμως είναι η ζωή στην Ελλάδα και ειδικότερα ο λαός της. Είναι αχάριστος και δεν αξιολόγησε θετικά τα όσα προσέφεραν στην πατρίδα. Και τι δεν έκαναν; Μέχρι και στη μητέρα-Ρωσία είχαν απευθυνθεί για τη σωτηρία της χώρας αλλά αυτή κατά τα ειωθότα και την παράδοσή της έναντι της Ελλάδας τους πούλησε. Πάντα η Μόσχα μας πουλούσε αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν αρκετοί που έχουν χάψει το παραμύθι των τάχα ομόθρησκων και την προστατευτική ομπρέλα του ξανθού γένους που μια χαρά τα πάει με τους μουσουλμάνους. Και εμάς μας «γράφει» κανονικά. Ο Άρης-Αλέξης έχει ούτως ή άλλως ιδίαν πείρα από το μαθηματάκι που του έκανε ο Βλαδίμηρος. Από την άλλη πλευρά, η παρομοίωση «εσύ ο Άρης κι εγώ ο Ναπολέων» κάπου χάσκει. Διότι ο Βελουχιώτης και ο Ζέρβας δεν υπήρξαν ποτέ «κολλητοί» καθώς ο πρώτος επιβουλευόταν τον δεύτερο. Και, βεβαίως Αλέξης και Πάνος δεν υπήρξαν συγγενείς όπως επέμενε ο Ζέρβας καθώς η μάνα των Κλαραίων ήταν Ζερβοπούλα.

Αυτές οι ανιστόρητες παρομοιώσεις μου θυμίζουν την έναρξη της δικής μου συνεργασίας με το εκδοτικό συγκρότημα των «Παραπολιτικών» και της «Απογευματινής» και πολλών άλλων Μέσων ηλεκτρονικών και μη. Όταν συναντήθηκα με τον εκδότη και φίλο, του είπα: «Θα είσαι εσύ ο Σουλτσμπέργκερ ή ο Χιου Χέφνερ, διάλεξε. Κι εγώ ο Βίκτορ Ουγκώ». Και έκανα να φύγω όταν στην πόρτα εμφανίστηκαν δύο κύριοι με άσπρη ιατρική μπλούζα. Είχε προλάβει ο εκδότης να κάνει τα δέοντα τηλεφωνήματα...

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή