Ο Κηφισός αποτελεί εδώ και πολύ καιρό τον πλέον προβληματικό οδικό άξονα του Λεκανοπεδίου, μετατρέποντας σε καθημερινό εφιάλτη τη μετακίνηση χιλιάδων οδηγών και επιβατών από τα βόρεια προς τα νότια της Αττικής και αντίστροφα. Η κατάσταση επιδεινώνεται σταθερά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης των οχημάτων και της ανεπαρκούς υποδομής.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η κυκλοφορία στον Κηφισό έχει αυξηθεί σημαντικά, αγγίζοντας σε επιλεγμένα σημεία έως και τις 180.000-200.000 οχήματα ημερησίως. Κατά τις ώρες αιχμής -πρωί, μεσημέρι και βράδυοι καθυστερήσεις ξεπερνούν συχνά τα 30 με 40 λεπτά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ο χρόνος αναμονής υπερβαίνει τη μία ώρα. Αυτή η απώλεια χρόνου δεν επηρεάζει μόνο την καθημερινότητα των πολιτών, που βρίσκονται στα όριά τους, αλλά και την οικονομία, μέσω της μειωμένης παραγωγικότητας και της αυξημένης κατανάλωσης καυσίμων.

Οι αιτίες της σημερινής κατάστασης είναι σαφείς. Πρώτον, η διαρκής αύξηση του αριθμού των οχημάτων στην Αττική, που πλέον ξεπερνούν τα 3,5 εκατομμύρια, οδηγεί σε κορεσμό των βασικών οδικών αρτηριών, με τον Κηφισό να δέχεται το μεγαλύτερο βάρος. Επιπλέον, η διέλευση βαρέων οχημάτων -τα οποία δεν διαθέτουν εναλλακτικές διαδρομές- επιβαρύνει περαιτέρω την κυκλοφορία. Τέλος, οι ελλείψεις και η αστάθεια στη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς ωθούν όλο και περισσότερους πολίτες στη χρήση του ΙΧ, εντείνοντας το πρόβλημα. Παρά τις διάφορες προτάσεις και παρεμβάσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, ουσιαστική βελτίωση δεν έχει σημειωθεί. Η λειτουργία γερανών για την απομάκρυνση ακινητοποιημένων οχημάτων, κάποιες βελτιώσεις στους κόμβους και η εγκατάσταση συστημάτων έξυπνης διαχείρισης κυκλοφορίας δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Συζητούνται μέτρα, όπως η δημιουργία παράπλευρων οδών και η πρόβλεψη ειδικών λωρίδων για λεωφορεία και οχήματα με πολλούς επιβάτες, ωστόσο η εφαρμογή τους καθυστερεί.

Κατά τις ώρες αιχµής οι καθυστερήσεις ξεπερνούν συχνά τα 30 µε 40 λεπτά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνει τη µία ώρα

Οι συγκοινωνιολόγοι τονίζουν την ανάγκη μιας συνολικής στρατηγικής που να συνδυάζει άμεσα και μακροπρόθεσμα μέτρα. Σε πρώτο στάδιο προτείνεται η αυστηρότερη ρύθμιση της κυκλοφορίας με αποκλειστικές λωρίδες για λεωφορεία ώστε να ενισχυθεί η χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Παράλληλα, θεωρείται αναγκαίος ο περιορισμός της διέλευσης βαρέων οχημάτων κατά τις ώρες αιχμής ή η διοχέτευσή τους σε εναλλακτικές διαδρομές. Επιπλέον, σχεδιάζεται η κατασκευή νέων κόμβων και παράπλευρων δρόμων για την αποσυμφόρηση του βασικού άξονα, καθώς και η ενίσχυση της τηλεματικής για τη διαχείριση της κυκλοφορίας σε πραγματικό χρόνο. Σε βάθος χρόνου είναι απαραίτητες επενδύσεις σε έργα υποδομής, όπως νέα δίκτυα μετρό και τραμ, που θα περιορίσουν σταδιακά την εξάρτηση από το αυτοκίνητο.

Η επιδείνωση της κυκλοφορίας στον Κηφισό δεν είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να συνεχίζει να αγνοείται. Χωρίς άμεσες παρεμβάσεις αλλά και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, η μετακίνηση θα γίνει πρακτικά αβίωτη, με ακόμα σοβαρότερες επιπτώσεις για τους πολίτες και το περιβάλλον. Απαιτούνται λύσεις που να συνδυάζουν τεχνολογικά εργαλεία, υποδομές και αλλαγές στις μετακινήσεις και κυρίως γενναίες αποφάσεις — και μάλιστα, τώρα.