Σίγησε η φωνή του Νέου Κύματος, η ανεπανάληπτη ερμηνεύτρια του «Δρόμου» - του πιο εμπορικού ελληνικού δίσκου όλων των εποχών. H Ρένα Κουμιώτη δεν είναι πια εδώ. «Έφυγε» χθες τα ξημερώματα, στα 82, έπειτα από σοβαρά προβλήματα υγείας...

Αναμφίβολα, μία μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού με ήθος, σεμνότητα, αξιοπρέπεια και ένα μοναδικό, σπάνιο ταλέντο. Η καθαρή, εκφραστική, κρυστάλλινη -θα έλεγε κανείς- φωνή της συνδύαζε υπέροχα τη λαϊκότητα με το ατόφιο συναίσθημα. Και οι καθηλωτικές ερμηνείες της έμελλε να την καθιερώσουν -κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70- μέσα από απαράμιλλες επιτυχίες στο ελληνικό τραγούδι.

Και, βέβαια, κάθε άλλο παρά είναι τυχαίο που μεσουράνησε στη δισκογραφία με τα τραγούδια «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα, το «Θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου, η «Άγια Κυριακή» του Κώστα Βίρβου και Μίμη Πλέσσα στον δίσκο τους «Θάλασσα Πικροθάλασσα». 

Φτωχικά

Γεννήθηκε το 1941 στη Νέα Ιωνία και μεγάλωσε στην Κοκκινιά. Στα παιδικά της χρόνια έζησε την πρώτη προσωπική της τραγωδία: ήταν μόλις επτά ετών όταν έχασε τη μητέρα της. Μεγάλωσε φτωχικά, αλλά σε μια ευτυχισμένη οικογένεια με τα άλλα δύο αδέλφια της και με την αγάπη του πατέρα και της γιαγιάς της, η οποία στάθηκε για εκείνην πραγματική μάνα. 

Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες: Ο πατέρας της καταγόταν από τη Σμύρνη και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη. Στο σχολείο η μικρή Ρένα ξεχώριζε ήδη για τη σωστή φωνή που διέθετε στο τραγούδι - ή ίδια, μάλιστα, από τότε αισθανόταν ότι είχε γεννηθεί γι’ αυτό. Στο σπίτι έπαιρνε την... οδοντόβουρτσα και τη χρησιμοποιούσε σαν μικρόφωνο για να λέει αγαπημένα της τραγούδια. Και, πράγματι, η δική της πρώτη τεράστια ευκαιρία θα ερχόταν το 1968, όταν μόλις είχε ξεκινήσει να εργάζεται στην «Απανεμιά».

Ένα βράδυ, στη σκηνή της μπουάτ στην Πλάκα, αυτό το νέο, άγνωστο στο ευρύ κοινό κορίτσι τραγουδάει μαζί με τον επίσης νεαρό Μανώλη Μητσιά που μόλις είχε κατέβει απ’ τη Θεσσαλονίκη. Από κάτω, στο κοινό, κάθονται ο Μάνος Λοΐζος και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος που εκείνη την εποχή μαζί με τον Μίμη Πλέσσα αναζητούν μια γυναικεία φωνή για τον νέο δίσκο που ετοίμαζαν: τον «Δρόμο».

Παρέμβαση Παπαδόπουλου

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ενθουσιάζεται με τη φωνή της κοπέλας και της ζητά να πάει, την επόμενη κιόλας μέρα, για ακρόαση στα στούντιο της Κολούμπια. Μέσα σε λίγες μόλις ώρες εκείνη έχει στα χέρια της ένα δισκογραφικό συμβόλαιο και τις επόμενες μέρες ηχογραφεί δύο από τα τραγούδια του πλέον διαχρονικού και εμπορικού δίσκου στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού: το «Πρώτη Φορά» και το «Δώσε μου το στόμα σου»!

Κάπως έτσι η φωνή της βρήκε τον ιδανικό «Δρόμο» για να φτάσει στον κόσμο. Και εκείνος την αγκάλιασε αμέσως, χαρίζοντάς της μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ερμηνευτές της εποχής του Νέου Κύματος. Η συνέχεια υπήρξε εξίσου εντυπωσιακή. Από την «Απανεμιά» βρίσκεται ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν Καν». Την ίδια χρονιά θα εμφανιστεί στο θέατρο «REX» στον θεατρικό «Δρόμο», ενώ θα δισκογραφηθούν τραγούδια όπως τα «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα.

Η επιτυχία της είναι ευρύτατη και εκείνη θα συμμετάσχει στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου. Το επόμενο καλοκαίρι βρίσκεται πάλι με τον Πουλόπουλο στην «Αθηναία» και μετά για τρεις σεζόν στα «Δειλινά» - από τον Οκτώβριο του 1970 μέχρι το 1972. Εκεί συμμετέχουν και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Σταμάτης Κόκοτας, ο Χρηστάκης κι ο Γιώργος Ζαμπέτας.

Ο Πουλόπουλος

Το 1972 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη και στη συνέχεια με τον Πουλόπουλο στην Πλάκα, με τον οποίο απέκτησαν και φιλική σχέση, μετά ξανά στο «Καν Καν» με Διονυσίου και Ζαμπέτα. Το 1974 πήγε για δουλειά στον Καναδά όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της.

Λίγα χρόνια μετά η επάνοδός της είναι πολυαναμενόμενη και το 1983 εμφανίζεται για ακόμα μία φορά με τον Γιάννη Πουλόπουλο, καθώς και με την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή Κομπανία στον «Ζυγό». Μετά, στα «Ηλιοβασιλέματα» με τον Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα και στα «Αστέρια» με τον Κόκοτα. Το 1995 συνεργάζεται με τον Μίμη Πλέσσα και από τότε πραγματοποιούσε μόνο κάποιες συναυλίες τα καλοκαίρια και μερικές επιλεκτικές συμμετοχές σε μουσικές σκηνές. Το 1998 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Δύο ξένοι» του MEGA και εκεί ερμήνευσε δύο από τις μεγάλες της ερμηνευτικές διαχρονικές στιγμές: «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» και «Αγαπιόμασταν». Η επιτυχία ήταν για ακόμη μία φορά συγκινητική - ο κόσμος δεν μπορούσε να την ξεχάσει.

Πληροφορούμενη την απώλεια της Ρένας Κουμιώτη, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Ανάμεσα στον πλούτο των καλών τραγουδιστών της ελληνικής μουσικής, η Ρένα Κουμιώτη ξεχώρισε από την πρώτη της εμφάνιση, με ερμηνείες που είχαν ξεχωριστό χαρακτήρα, ένταση, δύναμη, συναίσθημα, μελωδικότητα και επιβλητικότητα μαζί.

Μέσα σε λίγα χρόνια, συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές και άφησε το μοναδικό της αποτύπωμα στην εποχή των μπουάτ, πριν αποφασίσει να φύγει από την Ελλάδα για να αφιερωθεί στην οικογένειά της. Όμως, απέδειξε ότι ακόμη και με μεγάλα διαλείμματα στις εμφανίσεις της, η παρουσία της ήταν πάντα έντονη και τα τραγούδια της αγαπημένα από το κοινό». 

Ο χαμός του πρωτότοκου

Μολονότι η τύχη τής χαμογέλασε στα επαγγελματικά, δεν συνέβη το ίδιο και με την προσωπική της ζωή. Γιατί εκτός από την πρόωρη απώλεια της μητέρας της, έμελλε να βιώσει, πρόσφατα, και τον ανείπωτο πόνο της μάνας που χάνει το παιδί της: ο πρωτότοκος γιος της, Νίκος Σαββίδης, το περασμένο καλοκαίρι έφυγε ξαφνικά από τη ζωή έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Κάπου εκεί φαίνεται ότι «σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες» και για την ερμηνεύτρια.

*Το αφιέρωμα του Γιώργου Βαϊλάκη δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή (04/04/2023).