Σέβη Βολουδάκη στα Παραπολιτικά: ''Μετά την απώλεια του Μανούσου δίνω αγώνα για να βάλω τη ζωή μου σε τάξη'' - Η σκοποβολή και τα υπουργικά της καθήκοντα

Σέβη Βολουδάκη, η παρουσία της σεμνή και δυναμική συγχρόνως. Μοιάζει να μην της αρέσουν τα πολλά λόγια. Η δωρικότητα αυτή δεν της στερεί δυναμισμό και επιχειρήματα, όταν υπερασπίζεται την κυβέρνηση και τους πολίτες των Χανίων. Μέχρι σήμερα, από την πρώτη ημέρα της εκλογής μέχρι και την υπουργοποίησή της, κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν δικαιώνει την επιλογή του πρωθυπουργού στο πρόσωπό της.

Διαβάστε: Σέβη Βολουδάκη: Μετανάστες που δεν δικαιούνται άσυλο θα αποχωρούν από την χώρα

Αναλυτικά η συνέντευξη της Σέβης Βολουδάκη στα Παραπολιτικά

Πόσο εύκολη είναι η καθημερινότητά σας και πώς αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις της επαγγελματικής ζωής και των οικογενειακών υποχρεώσεων;

Δεν αισθάνομαι ότι κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν και πολλές άλλες γυναίκες. Γυναίκες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, εργάζονται, παλεύουν και συνεχίζουν κόντρα στις αντιξοότητες της καθημερινότητας. Είμαι ευτυχισμένη που μπορώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και στα παιδιά μου αλλά και στα σημαντικά καθήκοντα της βουλευτού και της υφυπουργού.

Φαντάζομαι ότι η απώλεια του συζύγου σας δημιουργεί μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας…

Μετά την απώλεια του Μανούσου δίνω αγώνα για να βάλω τη ζωή μου σε τάξη. Ομως, αισθάνομαι ότι ο Μανούσος βρίσκεται διαρκώς στο πλευρό μου. Είναι σαν να συναποφασίζουμε. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι τα πάντα έγιναν πιο δύσκολα από τότε που τον χάσαμε. Μας λείπει. Δυσκολίες υπάρχουν. Στις 6 το πρωί ετοιμάζω πρωινά, πηγαίνω τη μικρή στη στάση, τα αγόρια στο σχολείο και έρχομαι στο υπουργείο. Δεν είναι εύκολη η ζωή με τρία παιδιά και με τις απαιτήσεις του υπουργείου, θέλει προγραμματισμό, σκληρή δουλειά και επιμονή. Τα παιδιά μου ήταν η προτεραιότητά μου και όλα τα άλλα είπα ότι θα τα προσαρμόσω εκεί. Και δεν μετανιώνω γι’ αυτή μου την επιλογή.

Ας περάσουμε στη μετανάστευση. Μπορούμε να έχουμε πολιτικές που κρατούν ισορροπίες ανάμεσα στο ανθρωπιστικό κομμάτι και στις αγωνίες της κοινωνίας;

Σαφώς. Μπορούμε, όταν έχουμε ξεκάθαρη στρατηγική, διαφανείς αποφάσεις και καταγεγραμμένες τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, αλλά και τις αντοχές της. Σίγουρα με τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουμε διαφορετική αντίληψη ως προς το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους των οποίων η αίτηση για άσυλο έχει απορριφθεί δύο φορές. Εμείς πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να παραμένουν στη χώρα μας και στοχεύουμε να επιστρέφονται στις χώρες από τις οποίες ήρθαν ή κατάγονται. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη, έντιμη και ευρωπαϊκή προσέγγιση. Τώρα, αν κάποιοι ενοχλούνται, το μόνο που θέλω να θυμίσω και σε εκείνους, αλλά και στους πολίτες είναι οι εικόνες που επικρατούσαν στην Ειδομένη και τη Μόρια, αλλά και οι ιστορίες για τη μικρή Μαρία.

Και οι ανάγκες για εργατικά χέρια;

Με την ίδια αρχή κινούμαστε και σε αυτό το θέμα. Μοντέλο η διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο για 5.000 ανθρώπους που έχουν ελεγχθεί τα ποινικά μητρώα τους και έχουν περάσει τις συνεντεύξεις, ενώ στόχος του υπουργείου είναι να επιτευχθούν και άλλες αντίστοιχες διακρατικές συμφωνίες. Σύντομα θα έρθει σχετικό νομοσχέδιο, που θα φέρνει αλλαγές στον τρόπο επιλογής των εργαζομένων από τρίτες χώρες, αλλά και ασφαλιστικές δικλίδες, ώστε, όταν λήξει η σύμβαση εργασίας τους, να επιστρέφουν στη χώρα τους.

Και μια ερώτηση για την περιφέρειά σας, τα Χανιά. Ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητες των συμπολιτών σας;

Η προστασία του αγροδιατροφικού τομέα και ο ΒΟΑΚ, για τον οποίο η σύμβαση υπεγράφη μόλις χθες. Υπάρχουν και άλλα ανοιχτά θέματα, όπως η επίσπευση της κατασκευής φραγμάτων στην περιοχή των Χανίων, έργα ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση της σταθερότητας της υδροδότησης και την υποστήριξη της γεωργικής παραγωγής, ειδικά τώρα, που οι νέες κλιματικές συνθήκες και η εποχικότητα των βροχοπτώσεων επηρεάζουν δραματικά τη διαθεσιμότητα νερού.

Πριν από δύο χρόνια χάσατε τον σύζυγό σας από καρκίνο. Πώς βιώσατε την απώλεια;

Η απώλεια ενός ανθρώπου τόσο αγαπημένου, τόσο βαθιά συνδεδεμένου με τη ζωή σου, σε σημαδεύει οριστικά. Ο πόνος είναι μεγάλος και παραμένει μέσα σου. Δεν εξασθενεί με τον χρόνο. Αντιθέτως, πολλές φορές γίνεται εντονότερος, καθώς σε κάθε στιγμή χαράς, σε κάθε οικογενειακή γιορτή ή σημαντική απόφαση νιώθεις πιο έντονα την απουσία. Η πίστη μου στον Θεό με βοήθησε να σταθώ όρθια. Πιστεύω ότι ο Μανούσος βρίσκεται κάπου καλύτερα και ότι κάποια στιγμή θα ξανασυναντηθούμε. Αυτό μου δίνει μια εσωτερική γαλήνη.

Από πού αντλείτε τη δύναμή σας;

Τα παιδιά μου, ο Γιώργος, ο Σήφης και η Δάφνη, είναι η βασική μου δύναμη. Είναι το νόημα της ζωής μου. Αισθάνομαι ότι υπάρχω και αναπνέω γι’ αυτά. Ο,τι κάνουμε το κάνουμε μαζί. Δεν αισθάνομαι ποτέ μόνη, γιατί δεν είμαι μόνη. Είμαστε τέσσερις, μια ομάδα που πορεύεται ενωμένη.

Προλάβατε να πείτε στον σύζυγό σας όλα όσα θέλατε;

Εννοείται πως όχι. Ο Μανούσος κι εγώ μιλούσαμε καθημερινά για όλα. Ήμασταν σύντροφοι με ουσιαστική επικοινωνία, ανταλλάσσαμε σκέψεις και ανησυχίες, βρίσκαμε χρόνο για εμάς, ακόμα και μέσα στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν πρόλαβα να του πω όλα όσα θα ήθελα. Δεν θα μου έφτανε ούτε μία ζωή ούτε και μια δεύτερη για να του πω όλα όσα θα ήθελα. Η απουσία του είναι συνεχής, όχι μόνο στις προσωπικές στιγμές, στις οικογενειακές, αλλά και στις επαγγελματικές. Σε κάθε απόφαση, σε κάθε πρόκληση, αναρωτιέμαι: «Τι θα μου έλεγε; Πώς θα το χειριζόταν εκείνος;». Κάθε βράδυ, όταν κάνω τον απολογισμό της ημέρας μου, ακούω μέσα μου τη φωνή του. Είναι μια σιωπηλή, αλλά πολύτιμη παρουσία, που με καθοδηγεί.

Έχετε χόμπι;

Ναι, τη σκοποβολή και λυπάμαι που δεν μπορώ να εξασκούμαι συχνά. Είναι οικογενειακό χόμπι, και δικό μου και των παιδιών. Μου αρέσει γιατί απαιτεί συγκέντρωση, ψυχραιμία και ακρίβεια. Οταν εξασκείσαι, αναπτύσσεις νέες δεξιότητες και αυτό σε βοηθάει να βελτιώνεσαι όχι μόνο στη σκοποβολή, αλλά και σε άλλες πτυχές της ζωής σου. Απαιτεί αυτοπειθαρχία, ειδικά όταν πρέπει να διαχειριστείς το άγχος έπειτα από μια αποτυχημένη βολή, και αυτό είναι κάτι που ενδυναμώνει τον χαρακτήρα και την ψυχολογία και σε βοηθά γενικά στη ζωή σου. Από την άλλη, είναι και μια ευκαιρία να αποδράσεις από την καθημερινότητα και να αφοσιωθείς σε κάτι που σου προσφέρει γαλήνη και χαλάρωση, ενώ ταυτόχρονα η αίσθηση της επιτυχίας όταν πετύχεις τον στόχο είναι απελευθερωτική. Αυτό το αίσθημα επιβεβαίωσης και προόδου είναι που με κάνει να αγαπάω τόσο τη σκοποβολή.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά