Μεγάλη γιορτή για την Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα, Κυριακή 29 Ιουνίου, καθώς τιμάει τη μνήμη των Αγίων Πέτρου και Παύλου, Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων. Δεν πρόκειται περί μίας απλής εορτής, καθώς στον εναγκαλισμό των δύο αποστόλων η Εκκλησία μας πρόβαλε τη σύζευξη της πίστεως και των έργων, με άλλα λόγια είδε τους αποστόλους αυτούς ως σύμβολο και τύπο της παραδόσεώς της. Την επομένη, 30 Ιουνίου, η Εκκλησία τιμά τη Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους.

Σύμφωνα με το εορτολόγιο τιμάται επίσης ο Άγιος Κύριλλος ο Μάρτυρας, ενώ εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Κασπερώφ.



Πέτρου και Παύλου: Γιατί γιορτάζουν μαζί

Σε ολόκληρη την Ελλάδα τιμάται στις 29 Ιουνίου η μνήμη των Αγίων Πέτρου και Παύλου, των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων, οι οποίοι θεωρούνται και θεμελιωτές της Χριστιανοσύνης και της Εκκλησίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ξεχωριστής θέσης που κατέχουν στη χριστιανική πίστη είναι το γεγονός πως στις εικόνες τους, οι δύο απόστολοι παρουσιάζονται μαζί, να κρατούν έναν μικρό βυζαντινό ναό, ο οποίος συμβολίζει την Εκκλησία.

Μάλιστα, η απόφαση για τον κοινό εορτασμό της μνήμης των Αγίων Πέτρου και Παύλου εκτιμάται ότι ελήφθη το 258 μ.Χ, όταν ο Πάπας Σίξτος ο Β’, μετέφερε τα λείψανά τους στην κατακόμβη του ναού του Αγίου Σεβαστιανού της Ρώμης.


Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα

Την ονομαστική τους εορτή, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν σήμερα οι:
  • Πέτρος, Πετρής, Πέτρα, Πετρίνα, Πετρούλα, Πετρία
  • Παύλος, Παυλίνα, Πωλίνα


Ο βίος του Αποστόλου Πέτρου

Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά και αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν.

Γνωρίζουμε ότι ο Πέτρος ήταν έγγαμος, γιατί ο Χριστός θεράπευσε την πεθερά του. Είναι πολύ πιθανό η σύζυγος να μη ζούσε όταν τον κάλεσε ο Χριστός στο αποστολικό αξίωμα.

Ο Πέτρος ήταν παρών στον γάμο της Κανά και αμέσως μετά από το γάμο αυτόν εγκαταστάθηκε με τον Ιησού και άλλους μαθητές στην Καπερναούμ.

Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάσταση δεν είναι πολλές. Στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας και πάλι πρωτοστατεί ο Πέτρος στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του Ιούδα του Ισκαριώτη.

Την ημέρα της Πεντηκοστής πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν και άλλοι.

Στη συνέχεια ο Πέτρος θεράπευσε κάποιον χωλό στο Ναό, όντας με τον Ιωάννη, μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος. Αυτός ο λόγος είχε συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι Σαδδουκαίοι συνέλαβαν για δεύτερη φορά τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο.


Ο βίος του Αποστόλου Παύλου

Ο Παύλος γεννηθείς ως Σαούλ ήταν Απόστολος και συγγραφέας των μισών περίπου βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Ήταν μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της πρώιμης εποχής του Χριστιανισμού, υποστηρικτής της παγκοσμιότητας της Διδασκαλίας Του Ιησού. Για τον λόγο αυτό, έλαβε το όνομα «Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν».

Εκτός από την Καινή Διαθήκη, δεν υπάρχουν άλλες αξιόπιστες πηγές για τον βίο του Παύλου.
Όπως ο ίδιος λέει, γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας, από γονείς Ιουδαίους της φυλής Βενιαμίν (Ρωμ. 16:1, Φιλιππ. 3:5). Ο πατέρας του ήταν Ρωμαίος πολίτης, κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι προερχόταν από τα ανώτερα στρώματα του πληθυσμού της Κιλικίας και ίσως ήταν φαρισαίος ως προς τις θρησκευτικές προτιμήσεις.

Αν λάβουμε υπόψη ότι στο Πράξ. 7:58, κατά τον λιθοβολισμό του πρωτομάρτυρα διακόνου Στεφάνου, αναφέρεται ως «νεανίας», ενώ στη Φιλήμ. 9 η οποία γράφτηκε περί το τέλος του 61 με αρχές του 62 μ.Χ. (ή έστω στα 52-55 μ.Χ.), αυτοαποκαλείται «πρεσβύτης», είναι δυνατόν να υπολογίσουμε ότι το έτος γέννησής του ήταν κάπου ανάμεσα στο 5-15 μ.Χ.

Η εκπαίδευση και η ανατροφή του υπήρξε αυστηρά ραββινική και εβραϊκή.

Το ύφος του, η θεολογική του μέθοδος και η χρήση της Γραφής παρουσιάζουν τον Παύλο ως αυστηρό αλλά και αγνό, ραββίνο, γνώστη όλων των επίμαχων ζητημάτων του ιουδαϊκού Νόμου και ικανό χειριστή της ραββινικής διαλεκτικής. Ο ίδιος ομολογεί αργότερα ότι υπήρξε πολύ επιμελής και μάλιστα «περισσότερος ζηλωτής των πατρικών παραδόσεων» και διέπρεπε μεταξύ των συνομηλίκων.

Ο Στράβων μάς πληροφορεί ότι η Ταρσός στα χρόνια του Παύλου ήταν ανώτερη από την Αθήνα και την Αλεξάνδρεια στα γράμματα, και ήταν έδρα πολλών στωικών φιλοσόφων. Στην πόλη αυτή ο Παύλος διδάχθηκε την ελληνική γλώσσα και ήρθε σε επαφή με τη σκέψη και τη ζωή του ελληνισμού.


Η εικόνα της Παναγίας του Κασπερώφ

Η ιερή εικόνα της Παναγίας του Κασπερώφ προέρχεται κατά την παράδοση από την Τρανσυλβανία και είχε εμφανισθεί σε ένα Σέρβο μοναχό στη Χερσώνα περί τα τέλη του 16ου αιώνος μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κριμαία (1853 – 1856) η εικόνα λιτανεύθηκε στην Οδησσό.