Η Σοφία Λαυκιώτη, η όμορφη Μις Ελλάς του 1990, (την χρονιά εκείνη η Τζένη Μπαλατσινού είχε κερδίσει τον τίτλο της Σταρ Ελλάς) έχει ζήσει μια μοναδική πορεία από τις πασαρέλες της μόδας μέχρι τα... σουβλατζίδικα του Κορυδαλλού. Η ζωή της, γεμάτη αλλαγές και νέες προκλήσεις, αποτελεί παράδειγμα μεταμόρφωσης και αφοσίωσης στην οικογένεια και τις ρίζες της. Από τα λαμπερά φώτα των καλλιστείων και των επιδείξεων μόδας, βρέθηκε να αναλαμβάνει το οικογενειακό σουβλατζίδικο μετά τον θάνατο του πατέρα της, συνεχίζοντας παράλληλα την παράδοση με την αδερφή της, ενώ σήμερα και η κόρη της έχει μπει στη «δουλειά». Μέσα από μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση στην εκπομπή Super Κατερίνα, η Σοφία Λαυκιώτη μοιράζεται αναμνήσεις, όνειρα και απόψεις για το σήμερα.

 

Σοφία Λαυκιώτη: Η αρχή ενός ονείρου με την κατάκτηση του τίτλου Μις Ελλάς 1990 και η στροφή στη ζωή

«Ασχολήθηκα γύρω στα 6 χρόνια και μετά σταμάτησα. Τον πατέρα μου τον χάσαμε το 16 και το μαγαζί το πήραμε η αδερφή μου και εγώ. Ακόμα και σε επιδείξεις που ασχολήθηκα πάντα ερχόμουν στο μαγαζί. Το αγαπάω, θέλω να το κρατήσω και να το εξελίξω», είπε η Σοφία Λαυκιώτη, περιγράφοντας τη μεταβατική περίοδο από τη μόδα στην οικογενειακή επιχείρηση.

 

Οι αναμνήσεις από τα καλλιστεία και η αγάπη για τη μόδα

«Όταν πήγαινα λύκειο μου άρεσε ο χώρος της μόδας. Το είχα όνειρο. Όταν στην τρίτη λυκείου πήγα και στη σχολή της Κρίστυ, έστειλα συμμετοχή και πήγα. Μετά έγιναν πολύ γρήγορα όλα. Δεν πίστευα ότι θα βγω. Το έκανα μια δοκιμή. Όταν άκουσα το όνομά μου ήταν απίστευτο. Ήταν από τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου. Με βοήθησε και ο κύριος Ασλάνης και ο κύριος Κωστέτσος», μοιράζεται με νοσταλγία. Και συμπληρώνει με μια επιθυμία: «Θα μου άρεσε για τελευταία φορά να κάνω μια guest εμφάνιση σε πασαρέλα».

 

Η άποψη για το GNTM και η συμβουλή στην κόρη της

Σχετικά με τη νέα γενιά μοντέλων και τα ριάλιτι, η Σοφία λέει με ειλικρίνεια: «Δεν μου άρεσε όλο αυτό το concept με το ριάλιτι και τα μοντέλα όπως τα αντιμετωπίζουν». Όταν τη ρώτησαν τι θα έλεγε στην κόρη της αν ήθελε να συμμετάσχει, παραμένει προστατευτική και σκεπτική, δείχνοντας τη διαφορά των εποχών.