Ross Edgley: Ο Βρετανός "Θορ" κολυμπά γύρω από την Ισλανδία - Η συνάντηση με τις φάλαινες δολοφόνους
Το απίστευτο ταξίδι στα παγωμένα νερά
Λάτρης των ακραίων προκλήσεων και κάτοχος του ρεκόρ Γκίνες, ο Βρετανός «Θορ» δεν βουτάει στα παγωμένα νερά μόνο για την πρωτιά, αλλά και για χάρη της επιστήμης

Πανύψηλα κύματα, παγωμένες θερμοκρασίες και ακόμη και κάποιες φάλαινες δολοφόνοι είναι μερικές από τις προκλήσεις με την Ισλανδία να κάνει ό,τι μπορεί για να λυγίσει τον Ross Edgley, ωστόσο αυτός δεν φαίνεται να ενδίδει τόσο εύκολα.
We’re BACK! Storm passed, miles being smashed 🔱 (again) sorry for lack of content since losing our videographer to sea sickness BUT check out EPIC shots from our friends on Talitha who joined us for our 2am swim (I’m the dot swimming between the 2 boats) #GreatIcelandicSwim pic.twitter.com/RYwE6gLyWt
— Ross Edgley (@RossEdgley) June 7, 2025
Στο νέο του εγχείρημα εμπνευσμένος από τον «Θορ», ο Βρετανός αθλητής κολυμπά εδώ και τέσσερις μήνες σχεδόν 1.000 μίλια γύρω από όλη την Ισλανδία. Κατά μέσο όρο, αν το επιτρέπουν οι καταιγίδες, ο Ρος σηκώνεται και κολυμπάει για έξι ώρες, ξεκουράζεται για έξι ώρες και στη συνέχεια ξαναμπαίνει στο νερό για να κολυμπήσει άλλες έξι ώρες. «Είναι πολύ απλό στη θεωρία, αλλά βάναυσο στην πραγματικότητα», λέει, όπως μετέδωσε το Sky News.
Παρά τις δυσκολίες, όπως το βίντεο με κομμάτια της γλώσσας του που έπεσαν από το αλμυρό νερό, το οποίο έγινε viral, η επιβίωση στο τοπίο των Βίκινγκ έχει και όμορφες στιγμές.
Ο 39χρονος σε συνέντευξή του στο Sky News περιγράφει την καθημερινή «πάλη» του με τα στοιχεία της ισλανδικής φύσης. «Το σώμα δέχεται απλώς ένα συνεχές χτύπημα», λέει με αναπάντεχο ενθουσιασμό.Day 5 of swimming 1,000 miles around Iceland 🇮🇸 So sorry for the radio silence… my tongue is taking a battering from the saltwater 🙈 BUT… the Nordic gods of blessed us with good weather, so can’t complain ⚔️ #GreatIcelandicSwim pic.twitter.com/XKXGwCeJh8
— Ross Edgley (@RossEdgley) May 21, 2025
Αξίζει να σημειωθεί πως για να επιβιώσει και να μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του υρώει μεταξύ 10.000 και 15.000 θερμίδων την ημέρα - με τα ζυμαρικά και τη νέα αγαπημένη του ισλανδική γλυκόριζα ως βασικά μενού.
Προετοιμάστηκε βάζοντας 10-15 κιλά λίπος, όπως τα ζώα που ζουν στα παγωμένα νερά, οι φάλαινες και οι φώκιες, όπως λέει.
Η μέση μέρα του - όταν οι καταιγίδες το επιτρέπουν - θέλει τον Ross να σηκώνεται και να κολυμπά για έξι ώρες, να ξεκουράζεται για έξι ώρες και στη συνέχεια να επιστρέφει στο νερό για να κολυμπήσει άλλες έξι ώρες.
Η συνάντησή του με τις φάλαινες δολοφόνους
Την ίδια ώρα, ο Βρετανός αθλητής υπερασπίζεται τις φάλαινες δολοφόνους, λέγοντας πως δεν υπάρχει ποτέ πιστοποιημένο περιστατικό επίθεσης σε άνθρωπο στη φύση και ότι αξίζουν σεβασμό.«Έχουμε δει πολλές, κοπάδια πέρασαν και με τσέκαραν, αναρωτιόντουσαν τι κάνει ο παράξενος Άγγλος στα ισλανδικά νερά, και μετά πήραμε χωριστούς δρόμους. Θέλω να καταπολεμήσω κάποιες από τις κακές ιδέες που μπορεί να έχει ο κόσμος για τις όρκες, επειδή δεν έχει υπάρξει ποτέ επιβεβαιωμένη περίπτωση επίθεσης όρκας σε άνθρωπο στη φύση», λέει ο Ross.
«Είναι καταπληκτικά ζώα που αξίζουν τον σεβασμό μας και δεν πρέπει να τα φοβόμαστε», συμπληρώνει ο ίδιος.
Παράλληλα, το εγχείρημά του έχει και μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον, καθώς συλλέγει καθημερινά δείγματα DNA και μικροπλαστικών από το νερό, χαρτογραφώντας τη βιοποικιλότητα της ακτογραμμής της Ισλανδίας με πρωτόγνωρη λεπτομέρεια.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως η περιπέτειά του χρηματοδοτείται από χορηγίες και ιδιωτικά κεφάλαια.
Ο Ρος εμπνεύστηκε από τον ηθοποιό Κρις Χέμσγουορθ, που υποδύεται τον Θορ, και συγκρίνει την κολύμβησή του με ένα ταξίδι γύρω από την μυθική Άσγκαρντ, την κατοικία των Θεών της σκανδιναβικής μυθολογίας (και του Θορ των κόμικ και ταινιών της Μάρβελ).
Καθώς συνεχίζει, βρίσκεται σε τοπικές κοινότητες όπου οι μύθοι των Βίκινγκ ζουν ακόμα. «Είναι καταπληκτικό, ακούμε ιστορίες της σκανδιναβικής λαογραφίας, που γράφονται για κάθε φιορδ που γυρίζουμε. Είναι απίστευτο», επισημαίνει ο Βρετανός.
Πρόσφατα, ο ίδιος και η ομάδα του βοήθησαν να σωθούν 30 φάλαινες που είχαν παγιδευτεί, μια στιγμή που χαρακτήρισε «την πιο ανταποδοτική».
Η αποστολή ξεκίνησε στις 17 Μαΐου και ο στόχος είναι να ολοκληρωθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο, αν και, όπως λέει, «όταν κάνεις σχέδια, η Ισλανδία γελά».