Ήταν 23 Ιουλίου 1996 όταν η Ελλάδα πάγωσε. Το φως έσβησε απότομα. Η είδηση πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η γυναίκα που έφερε το χαμόγελο σε εκατομμύρια πρόσωπα και σημάδεψε αμέτρητες γενιές με τις ερμηνείες της, είχε φύγει από τη ζωή, σκόρπισε θλίψη σε όλο το πανελλήνιο. Η Αλίκη δεν ήταν απλώς μια ηθοποιός. Ήταν φαινόμενο, μια πολιτιστική δύναμη. Ήταν η εικόνα της αθωότητας, του έρωτα, της επιμονής, της επιτυχίας. Ήταν το κορίτσι της διπλανής πόρτας που έγινε μύθος. Η φωνή της, τα τραγούδια της, τα δάκρυα και τα γέλια της στις ταινίες της έγιναν για δεκαετίες ο καθρέφτης της Ελλάδας – μιας χώρας που προσπαθούσε να βρει τη δική της ταυτότητα, να ελπίσει, να προχωρήσει. Για κάποιους, ήταν η «Μανταλένα», για άλλους η «Αρχόντισσα και ο Αλήτης». Για όλους όμως ήταν η Αλίκη. Η γυναίκα που μπορούσε να κάνει τον θεατή να γελάσει με την καρδιά του, να συγκινηθεί βαθιά, να τραγουδήσει μαζί της και τελικά… να την αγαπήσει σαν οικογένεια. Σήμερα, 29 χρόνια μετά την απώλειά της, η παρουσία της παραμένει ζωντανή. Όχι μόνο μέσα από τις ταινίες, τις θεατρικές της επιτυχίες ή τις εμβληματικές της φωτογραφίες, αλλά κυρίως μέσα από τη μνήμη εκείνων που τη γνώρισαν, την έζησαν ή την ένιωσαν δική τους. Ο γιος της Γιάννης Παπαμιχαήλ, η καλή της φίλη και κουνιάδα της, Έφη Πίκουλα και ο τελευταίος της σύντροφος Κώστας Σπυρόπουλος μοιράζονται σήμερα αναμνήσεις, συναισθήματα και σκέψεις που δεν σβήστηκαν ποτέ.

Η αρχή της μάχης της Αλίκης Βουγιουκλάκη – Η διάγνωση και οι πρώτοι φόβοι

Την άνοιξη του 1996, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στη Θεσσαλονίκη με την παράσταση Η Μελωδία της Ευτυχίας, άρχισε να νιώθει έντονους πόνους στο στομάχι. Παρότι στην αρχή πίστευε πως πρόκειται για παρενέργειες από αντιβίωση λόγω βρογχίτιδας, οι εξετάσεις αποκάλυψαν έναν κακοήθη όγκο στο ήπαρ. Ακόμη και τότε, συνέχισε να εμφανίζεται στη σκηνή για μερικές ακόμα ημέρες, μέχρι που οι πόνοι έγιναν αφόρητοι. Ήταν 29 Απριλίου όταν έπαιξε για τελευταία φορά μπροστά σε κοινό.

Αγωνία και ελπίδα – Το ταξίδι στο Μόναχο και η συγκλονιστική συνέντευξη

Όταν οι γιατροί στην Αθήνα εντόπισαν και δεύτερη εστία καρκίνου – αυτή τη φορά στο πάγκρεας – η κατάσταση έγινε πιο σοβαρή. Στις 7 Μαΐου, η Αλίκη ταξίδεψε στο Μόναχο για επιπλέον εξετάσεις. Εκεί, έδωσε μια ιστορική και βαθιά ανθρώπινη συνέντευξη, λίγες ημέρες πριν επιστρέψει στην Ελλάδα: «Ξεκίνησε όλο αυτό με μια απλή βρογχίτιδα… Έκανα αντιβίωση, δεν υποχωρούσε, και μετά άρχισαν οι πόνοι στο στομάχι. Ένας φίλος μου με έπεισε να κάνω εξετάσεις. Κι εκεί άρχισαν όλα», είπε με φωνή συγκινητική. «Η αλήθεια είναι πως υπέφερα… κάποια στιγμή, μέσα στις εξετάσεις, είπα “ρίξτε και το αέριο να τελειώνουμε”… Αλλά είμαι γενναία. Έχω περάσει δυσκολίες. Όμως αυτή εδώ είναι η πιο δύσκολη μάχη», συμπλήρωσε με δάκρυα στα μάτια. Η ίδια ζήτησε τότε να την αφήσουν να ξεκουραστεί, λέγοντας πως αυτό που λαχταρούσε περισσότερο ήταν να σφίξει στην αγκαλιά της τον γιο της. Ήταν η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση.

Η επιστροφή, η Βοστώνη και το τέλος στο Ιατρικό Κέντρο

Έπειτα από ένα τελευταίο ταξίδι στη Βοστώνη στα μέσα Ιουλίου, όπου έγινε μια απέλπιδα προσπάθεια για θεραπεία, η Αλίκη επέστρεψε στην Ελλάδα και στις 22 Μαΐου εισήχθη στο Ιατρικό Κέντρο. Εκεί παρέμεινε για δύο μήνες. Οι δικοί της άνθρωποι, φίλοι και συγγενείς, έκαναν τα πάντα για να την κρατήσουν ήρεμη, κρύβοντας όσο μπορούσαν την αλήθεια για την επιδείνωση της υγείας της.

Γιάννης Παπαμιχαήλ – Η σπαρακτική ανάρτηση του γιου της

Ο μοναχογιός της, Γιάννης Παπαμιχαήλ, συγκλόνισε με τα λόγια του στην προσωπική του ανάρτηση στο Instagram την ημέρα της επετείου του θανάτου της: «Σαν σήμερα πριν από 29 χρόνια έφυγες… Κι όμως, κάθε μέρα είσαι εδώ. Στη σκέψη μου, στη φωνή σου που αντηχεί στις αναμνήσεις μου, στο φως που άφησες πίσω σου. Μου λείπεις όσο δεν μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις. Όχι μόνο ως μητέρα, αλλά και ως εκείνη τη σπάνια ψυχή που φώτιζε τα πάντα γύρω της. Μεγαλώνω με την απουσία σου, αλλά και με τη δύναμη που μου έδωσες να συνεχίζω. Όλα αυτά τα χρόνια, δεν έφυγες ποτέ πραγματικά. Είσαι πάντα εδώ. Μέσα μου. Σε αγαπώ, μαμά».

 

Έφη Πίκουλα – Αναδρομή με δάκρυα στα μάτια

Η ηθοποιός και οικογενειακή φίλη της Αλίκης, Έφη Πίκουλα, μίλησε με συγκίνηση στην εκπομπή Καλοκαιρινό Ραντεβού, περιγράφοντας τη δραματική αντίστροφη μέτρηση: «Ήμουν στο στούντιο της “Λάμψης”, στις 10:10 το πρωί. Μιλούσα με τον Τάκη Βουγιουκλάκη και τον ρώτησα “πώς είναι η Αλίκη;”. Μου είπε “όλα καλά”, όμως εκείνη την ώρα είχε ήδη φύγει. Υπήρχε μια συμφωνία με το Ιατρικό να μην ανακοινωθεί ακόμα το νέο».  Πρόσθεσε επίσης: «Ζήσαμε τρεις πολύ δύσκολους μήνες στο Ιατρικό. Όλοι προσπαθούσαμε να την πείσουμε ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά ποτέ πλήρως την αλήθεια. Και ίσως ήταν καλύτερα έτσι».

Κώστας Σπυρόπουλος – Ο άνθρωπος που στάθηκε δίπλα της μέχρι το τέλος

Ο ηθοποιός και τελευταίος σύντροφός της, Κώστας Σπυρόπουλος, με τον οποίο ήταν μαζί από το 1987, δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο Instagram μια λιτή αλλά δυνατή εικόνα:

Μαύρο φόντο και το νούμερο “29”. Τίποτα περισσότερο. Καμία περιγραφή. Μόνο το απόλυτο κενό που αφήνει η απώλεια. Ο ίδιος είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Η Αλίκη ήταν ο πιο ζωντανός, φωτεινός και γενναίος άνθρωπος που γνώρισα. Δεν μιλούσε ποτέ για πόνο. Μιλούσε μόνο για όνειρα. Και τους έδινε ζωή. Μέχρι το τέλος, ήταν η Αλίκη – δυνατή, όμορφη, αληθινή».

110010fa977c-e635-4a25-afa1-94a9a99b4b48