Ρόσα Ροϊσινμπλίτ: Η θρυλική Γιαγιά της Πλατείας Μαΐου που πέθανε στα 106
Τέλος μιας εποχής για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Απεβίωσε η εμβληματική ακτιβίστρια που αγωνίστηκε κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή και βοήθησε στον εντοπισμό 140 εγγονιών

Η Αργεντινή αποχαιρετά μια από τις πιο σημαντικές μορφές του αγώνα κατά της δικτατορίας. Η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ, η θρυλική ακτιβίστρια και συνιδρύτρια των Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 106 ετών, αφήνοντας πίσω της έναν αξέχαστο αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αναζήτηση της αλήθειας.
Η οργάνωση των Γιαγιάδων της Πλατείας του Μαΐου ανακοίνωσε με βαθιά θλίψη την απώλεια της αγαπημένης τους συντρόφισσας Ρόσα Ταρλόφσκι ντε Ροϊσινμπλίτ. Η εξαιρετική γυναίκα διετέλεσε αντιπρόεδρος της οργάνωσης μέχρι το 2021, όταν λόγω της προχωρημένης ηλικίας της ανέλαβε τον τίτλο της επίτιμης προέδρου.
Το 1919, στο μικρό χωριό Βίσα Μοϊσές της κεντροανατολικής Αργεντινής, γεννήθηκε η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ σε μια οικογένεια Εβραίων μεταναστών. Ως μαία, η ζωή της κυλούσε ήρεμα μέχρι την μοιραία ημερομηνία της 6ης Οκτωβρίου 1978, όταν όλα άλλαξαν δραματικά.
Εκείνη την ημέρα, η κόρη της Πατρίτσια Ροϊσινμπλίτ και ο γαμπρός της Χοσέ Πέρες Ρόχο εξαφανίστηκαν. Και οι δύο ήταν ενεργά μέλη του περονιστικού αντιδικτατορικού κινήματος Μοντονέρος, που αντιστεκόταν στη στρατιωτική δικτατορία που είχε καταλάβει την εξουσία στην Αργεντινή.
Η έγκυος Πατρίτσια, στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της, μεταφέρθηκε στο διαβόητο κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων της σχολής μηχανικού του πολεμικού ναυτικού στο Μπουένος Άιρες. Εκεί γέννησε το παιδί της, το οποίο όμως της αφαιρέθηκε λίγες ημέρες μετά τον τοκετό.
Η μικρή Μαριάνα, 15 μηνών, παραδόθηκε στην οικογένεια και μεγάλωσε από τη γιαγιά της. Όμως η μοίρα της Πατρίτσια και του Χοσέ ήταν σφραγισμένη. Όπως συνέβη με περίπου 30.000 "εξαφανισθέντες" της στρατιωτικής δικτατορίας που διήρκεσε από το 1976 έως το 1983, δολοφονήθηκαν και τα σώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ.
Η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ δεν παραδόθηκε στην απελπισία. Μαζί με άλλες γυναίκες που βίωσαν παρόμοιες τραγωδίες, συνίδρυσε τις Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, μια οργάνωση που αφιέρωσε την ύπαρξή της στην αναζήτηση των κλεμμένων εγγονιών.
Μετά από είκοσι χρόνια ακούραστου αγώνα, το 2000, η επιμονή της ανταμείφθηκε. Η Ρόσα κατάφερε να εντοπίσει τον εγγονό της, τον Γκιγιέρμο Ροϊσινμπλίτ, ο οποίος συγκαταλέγεται στα 140 "εγγόνια" που εντοπίστηκαν χάρη στις προσπάθειες της οργάνωσης.
Την ίδια χρονιά, τρεις στρατιωτικοί που εμπλέκονταν στην απαγωγή του εγγονιού της καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης από 12 έως 25 χρόνια. Η Ρόσα παρακολούθησε τη δίκη μαζί με τα δύο εγγόνια της, τη Μαριάνα και τον Γκιγιέρμο.
Παρά την προσωπική της δικαίωση, η μάχη της δεν τελείωσε εκεί. Σε συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2016, στα 97 της χρόνια, δήλωνε χαρακτηριστικά: "Η οδύνη είναι πάντα εκεί, αυτή η πληγή δεν θα επουλωθεί ποτέ. Αλλά να πω 'σταματάω'; Όχι. Δεν θα σταματήσω. Ποτέ."
Σύμφωνα με τις Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, εκτιμάται ότι περίπου 300 παιδιά που γεννήθηκαν από κρατούμενους γονείς παραμένουν ακόμη αγνοούμενα. Αυτά τα παιδιά δόθηκαν σε οικογένειες συμπαθούντων της στρατιωτικής χούντας και η αναζήτησή τους συνεχίζεται.
Οι "Αμπουέλας" συνεργάζονται στενά με την αδελφή οργάνωση των Μητέρων της Πλατείας Μαΐου, διοργανώνοντας κοινές διαδηλώσεις και δράσεις για τον εντοπισμό των εξαφανισμένων παιδιών.
"Αγωνιζόμαστε, ναι, όμως οι ήρωες είναι τα παιδιά μας, που έδωσαν μάχη εναντίον της βάρβαρης δικτατορίας, που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε σε καλύτερη χώρα", τόνιζε η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ στη συνέντευξή της.
Η εγγονή της, Μαριάνα, αποχαιρέτησε τη γιαγιά της με μια συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δημοσίευσε μια φωτογραφία όπου οι δύο γυναίκες κοιτάζονται στα μάτια γελαστές, συνοδεύοντάς την με τα λόγια: "Για μένα, θα ζεις αιώνια."
Η κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή έχει προκαλέσει αντιδράσεις με την απόφασή της να αποχαρακτηρίσει αρχεία των υπηρεσιών πληροφοριών από την εποχή της δικτατορίας. Παράλληλα, η πολιτική λιτότητας που ακολουθεί έχει οδηγήσει στην κατάργηση δεκάδων θέσεων εργασίας στη γραμματεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε τόπους μνήμης που στεγάζονται σε πρώην φυλακές και κέντρα βασανιστηρίων της χούντας.
Η κληρονομιά της Ρόσα Ροϊσινμπλίτ παραμένει ζωντανή μέσα από τον αγώνα που συνεχίζουν οι Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, αποδεικνύοντας ότι η μνήμη και η αναζήτηση της αλήθειας δεν μπορούν να σβήσουν.
Η οργάνωση των Γιαγιάδων της Πλατείας του Μαΐου ανακοίνωσε με βαθιά θλίψη την απώλεια της αγαπημένης τους συντρόφισσας Ρόσα Ταρλόφσκι ντε Ροϊσινμπλίτ. Η εξαιρετική γυναίκα διετέλεσε αντιπρόεδρος της οργάνωσης μέχρι το 2021, όταν λόγω της προχωρημένης ηλικίας της ανέλαβε τον τίτλο της επίτιμης προέδρου.
Αργεντινή: Η ζωή της Ρόσα Ροϊσινμπλίτ πριν από την τραγωδία
Το 1919, στο μικρό χωριό Βίσα Μοϊσές της κεντροανατολικής Αργεντινής, γεννήθηκε η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ σε μια οικογένεια Εβραίων μεταναστών. Ως μαία, η ζωή της κυλούσε ήρεμα μέχρι την μοιραία ημερομηνία της 6ης Οκτωβρίου 1978, όταν όλα άλλαξαν δραματικά.Εκείνη την ημέρα, η κόρη της Πατρίτσια Ροϊσινμπλίτ και ο γαμπρός της Χοσέ Πέρες Ρόχο εξαφανίστηκαν. Και οι δύο ήταν ενεργά μέλη του περονιστικού αντιδικτατορικού κινήματος Μοντονέρος, που αντιστεκόταν στη στρατιωτική δικτατορία που είχε καταλάβει την εξουσία στην Αργεντινή.
Η φρίκη της δικτατορίας στην Αργεντινή
Η έγκυος Πατρίτσια, στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της, μεταφέρθηκε στο διαβόητο κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων της σχολής μηχανικού του πολεμικού ναυτικού στο Μπουένος Άιρες. Εκεί γέννησε το παιδί της, το οποίο όμως της αφαιρέθηκε λίγες ημέρες μετά τον τοκετό.Η μικρή Μαριάνα, 15 μηνών, παραδόθηκε στην οικογένεια και μεγάλωσε από τη γιαγιά της. Όμως η μοίρα της Πατρίτσια και του Χοσέ ήταν σφραγισμένη. Όπως συνέβη με περίπου 30.000 "εξαφανισθέντες" της στρατιωτικής δικτατορίας που διήρκεσε από το 1976 έως το 1983, δολοφονήθηκαν και τα σώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ.
Ο αγώνας για την αλήθεια
Η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ δεν παραδόθηκε στην απελπισία. Μαζί με άλλες γυναίκες που βίωσαν παρόμοιες τραγωδίες, συνίδρυσε τις Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, μια οργάνωση που αφιέρωσε την ύπαρξή της στην αναζήτηση των κλεμμένων εγγονιών.Μετά από είκοσι χρόνια ακούραστου αγώνα, το 2000, η επιμονή της ανταμείφθηκε. Η Ρόσα κατάφερε να εντοπίσει τον εγγονό της, τον Γκιγιέρμο Ροϊσινμπλίτ, ο οποίος συγκαταλέγεται στα 140 "εγγόνια" που εντοπίστηκαν χάρη στις προσπάθειες της οργάνωσης.
Η δικαιοσύνη και η συνέχεια του αγώνα
Την ίδια χρονιά, τρεις στρατιωτικοί που εμπλέκονταν στην απαγωγή του εγγονιού της καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης από 12 έως 25 χρόνια. Η Ρόσα παρακολούθησε τη δίκη μαζί με τα δύο εγγόνια της, τη Μαριάνα και τον Γκιγιέρμο.Παρά την προσωπική της δικαίωση, η μάχη της δεν τελείωσε εκεί. Σε συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2016, στα 97 της χρόνια, δήλωνε χαρακτηριστικά: "Η οδύνη είναι πάντα εκεί, αυτή η πληγή δεν θα επουλωθεί ποτέ. Αλλά να πω 'σταματάω'; Όχι. Δεν θα σταματήσω. Ποτέ."
Η κληρονομιά και οι σύγχρονες προκλήσεις
Σύμφωνα με τις Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, εκτιμάται ότι περίπου 300 παιδιά που γεννήθηκαν από κρατούμενους γονείς παραμένουν ακόμη αγνοούμενα. Αυτά τα παιδιά δόθηκαν σε οικογένειες συμπαθούντων της στρατιωτικής χούντας και η αναζήτησή τους συνεχίζεται.Οι "Αμπουέλας" συνεργάζονται στενά με την αδελφή οργάνωση των Μητέρων της Πλατείας Μαΐου, διοργανώνοντας κοινές διαδηλώσεις και δράσεις για τον εντοπισμό των εξαφανισμένων παιδιών.
"Αγωνιζόμαστε, ναι, όμως οι ήρωες είναι τα παιδιά μας, που έδωσαν μάχη εναντίον της βάρβαρης δικτατορίας, που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε σε καλύτερη χώρα", τόνιζε η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ στη συνέντευξή της.
Το τελευταίο αντίο
Η εγγονή της, Μαριάνα, αποχαιρέτησε τη γιαγιά της με μια συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δημοσίευσε μια φωτογραφία όπου οι δύο γυναίκες κοιτάζονται στα μάτια γελαστές, συνοδεύοντάς την με τα λόγια: "Για μένα, θα ζεις αιώνια."Η κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή έχει προκαλέσει αντιδράσεις με την απόφασή της να αποχαρακτηρίσει αρχεία των υπηρεσιών πληροφοριών από την εποχή της δικτατορίας. Παράλληλα, η πολιτική λιτότητας που ακολουθεί έχει οδηγήσει στην κατάργηση δεκάδων θέσεων εργασίας στη γραμματεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε τόπους μνήμης που στεγάζονται σε πρώην φυλακές και κέντρα βασανιστηρίων της χούντας.
Η κληρονομιά της Ρόσα Ροϊσινμπλίτ παραμένει ζωντανή μέσα από τον αγώνα που συνεχίζουν οι Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου, αποδεικνύοντας ότι η μνήμη και η αναζήτηση της αλήθειας δεν μπορούν να σβήσουν.