«Στη Στροφή» του parapolitika.gr και τη Σοφία Τουντούρη o Γιώργος Σταθόπουλος, μιλάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια για το ταξίδι της ζωής του. Από την Καλλιθέα και το Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, όπου γεννήθηκε και πέρασε τα μαθητικά του χρόνια, από τον «χειρότερο μαθητή» στο σχολείο -όπως εξομολογείται- σε έναν από τους πιο σπουδαίους ζωγράφους της χώρας. «Ένας καλλιτέχνης αντέχει και το κρύο και τη ζέστη, και τη φτώχεια και τον πλούτο» και προσθέτει: «Όλοι είμαστε υπό αμφισβήτηση. Ο χρόνος θα δείξει εάν αξίζει κανείς ή όχι». Μια φράση που θα μπορούσε να είναι και το προσωπικό του μανιφέστο.
«Ένα πράγμα με ενοχλεί πολύ: η βλακεία που κυριαρχεί στην κοινωνία μας, στην Τέχνη, στην πολιτική, σε όλα», αναφέρει.
Μιλώντας για τον Μάνο Χατζιδάκι, θυμάται έναν καλλιτέχνη που «καυτηρίαζε κάθε μέρα τα κακώς κείμενα», που μπορούσε να είναι φίλος με τον Καραμανλή, να τρώει και να φιλοσοφεί μαζί του και την επόμενη μέρα «έβριζε το Υπουργείο Πολιτισμού». «Έλεγε μεγάλες αλήθειες. Μορφή σαν τον Χατζιδάκι δεν θα ξαναπεράσει», επισημαίνει.
Στις στροφές του, και η απώλεια της συζύγου του, την οποία θυμάται με αγάπη: «Τη γυναίκα μου τη θεωρούσα πολύ καλύτερη από μένα». Κλείνοντας, εξομολογείται: «Δεν νοσταλγώ τίποτα, ήταν καλές όλες οι εποχές, και με τις δυσκολίες και με τις ευκολίες. Έζησα καταπληκτικά και ζω καταπληκτικά. Η νοσταλγία γίνεται σαράκι».
En
