EnΤάκης Προεστάκης: Ο άνθρωπος που εγκατέλειψε τα πάντα για να σώσει τα αδέσποτα της Κρήτης
Η αγάπη του για τα ζώα έγινε ισόβια δέσμευση
"Κουράστηκα από τους ανθρώπους... Αντίκρισα πολλά ζώα σε άθλια κατάσταση, συγκινήθηκα πολύ κι αυτό άλλαξε τη ζωή μου", αναφέρει ο Τάκης Προεστάκης που έχει αφιερωθεί στα αδέσποτα ζώα
Δημητρα Τσιπη
Σε μια εποχή που το προσωπικό συμφέρον συχνά υπερισχύει της κοινωνικής προσφοράς, η ιστορία του Τάκη Προεστάκη μοιάζει σχεδόν απίστευτη, κι όμως είναι αληθινή. Ο άλλοτε D.J. και ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου στην Ιεράπετρα Κρήτης άφησε πίσω του τη νύχτα και την οικονομική άνεση για να αφιερωθεί ολοκληρωτικά σε όσους δεν έχουν φωνή: τα αδέσποτα ζώα. «Δούλευα 20 χρόνια D.J.», λέει ο ίδιος στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». «Κουράστηκα από τους ανθρώπους... Αντίκρισα πολλά ζώα σε άθλια κατάσταση, συγκινήθηκα πολύ κι αυτό άλλαξε τη ζωή μου. Ένα ζωάκι ήταν βαριά τραυματισμένο. Κι έτσι ξεκίνησα να τα βοηθάω όλα», περιγράφει.
Διαβάστε: Ζώα συντροφιάς και τρίτη ηλικία: Μια θεραπευτική σχέση - Τι δείχνουν μελέτες για τον ρόλο σκυλιών και γατιών στην καταπολέμηση της άνοιας
Η αφορμή δόθηκε μια μέρα στην Ιεράπετρα, όταν σε μια τυχαία επίσκεψη στη χωματερή είδε ένα τραυματισμένο σκυλί, με το κόκαλό του να προεξέχει. Το πήγε στον κτηνίατρο, το θεράπευσε, αλλά δεν είχε πού να το φιλοξενήσει. «Το πήγα πάλι πίσω στη χωματερή. Αλλά το επισκεπτόμουν κάθε μέρα. Και είχα δεθεί με το σκυλί αυτό», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Η αγάπη αυτή εξελίχθηκε σύντομα σε δέσμευση. Από ένα σκυλί, έγιναν εβδομήντα. Η καθημερινή παρουσία του στη χωματερή τράβηξε την προσοχή και τις απειλές κάποιων κατοίκων, που ζητούσαν «να τα εξαφανίσει». Αντί να τα εγκαταλείψει, τους ζήτησε διορία: έναν μήνα. Τόσο χρειάστηκε για να αλλάξει η ζωή του για πάντα.
«Έφτιαξα ένα μικρό καταφύγιο και οι άνθρωποι πετούσαν ζωάκια στη χωματερή συνεχώς», εξηγεί σήμερα. «Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό. Εκεί ήμουν κοντά στη φύση και στα ζώα. Η μαμά μου με έψαχνε κι εγώ ήμουν στα δέντρα, στις σπηλιές, με τα ζωάκια», αναφέρει. Αγόρασε ένα μικρό χωράφι και άρχισε να το μεταμορφώνει. Από πέντε στρέμματα, έφτασε τα διακόσια. Ξόδεψε ό,τι είχε και δεν είχε. Πούλησε μέχρι και το αυτοκίνητό του, στέρησε από τον εαυτό του βασικά αγαθά, βρέθηκε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.
«Όταν έφτιαξα το καταφύγιο για να μεταφέρω τα 75 σκυλιά, χάθηκαν όλα μου τα χρήματα. Ολα έγιναν με δικά μου λεφτά: στειρώσεις, τροφές, τα πάντα τα αγόραζα μόνος μου. Το πρόβλημα ήταν όταν τελείωσαν τα λεφτά. Έφτασα να χρωστάω 50.000 ευρώ. Πούλησα το αυτοκίνητό μου. Οι δικοί μου με πήγαν σε ψυχολόγο, με θεωρούσαν τρελό. Τώρα όλη η οικογένειά μου δουλεύει στο καταφύγιο», λέει. Το σημείο καμπής ήρθε όταν δημοσίευε την καθημερινότητά του με τα ζώα σε μια σελίδα στο Facebook.
Εκεί τον εντόπισε μια δημοσιογράφος της «Daily Mail» και έγραψε ένα άρθρο για εκείνον. «Η ζωή μου άλλαξε. Άρχισαν να μου στέλνουν χρήματα εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο. Ξεχρέωσα. Μου πήραν και αυτοκίνητο. Τότε είχα 5.000 τ.μ. καταφύγιο, τώρα είναι 200.000 τ.μ. Στο καταφύγιο εργάζονται εννέα οικογένειες, με κανονικά ένσημα. Έχω 630 ζωάκια αυτήν τη στιγμή», περιγράφει. Παρά τις δυσκολίες, δεν δείχνει ίχνος πικρίας. Αντιθέτως, μιλά με χαμόγελο για την αλλαγή που βλέπει γύρω του. «Έχω αλλάξει τη νοοτροπία πολλών ανθρώπων. Πολλοί δεν είχαν καμία επαφή με τα ζώα και τώρα έχουν κατοικίδια. Χέω δει ζωάκια σε άθλιες συνθήκες και τώρα τα έχω κάνει ευτυχισμένα», αναφέρει. Όμως, δεν ήταν όλα ρόδινα. «Μου κάνουν ακόμη καταγγελίες. Όταν βλέπουν κάποιον επιτυχημένο, υπάρχει φθόνος, ακόμα κι όταν κάνεις καλό. Οι φιλόζωοι πολλές φορές είναι χειρότεροι, πέφτουν πάνω σου να σε φάνε. Νόμιζα ότι θα είμαστε όλοι αγαπημένοι με κοινό σκοπό, αλλά δεν είναι έτσι. Με κατηγορούσαν ότι εκμεταλλευόμουν ένα σκυλάκι που είχε χάσει το 60% του δέρματός του. Μου έλεγαν να του κάνω ευθανασία. Σήμερα είναι υιοθετημένο στη Νορβηγία», συνεχίζει.
Το Takis Shelter έγινε παγκοσμίως γνωστό. Η δεύτερη καθοριστική στιγμή ήρθε όταν η σκηνοθέτις Ελένη Αλαφούζου έκανε ένα βίντεο για εκείνον στη Νέα Υόρκη. «Την αγαπάω πολύ την Ελένη. Με έχει βοηθήσει. Το βίντεο είχε εκατομμύρια προβολές και η ιστορία μου έγινε παγκοσμίως γνωστή», λέει. Με αφορμή αυτήν τη συγκλονιστική πορεία, η Ε. Αλαφούζου μαζί με τον Μιχάλη Ρουμπή και τη σεναριογράφο Αννα Ποδάρα δημιούργησαν το ντοκιμαντέρ «TAKIS.», που κάνει πρεμιέρα στις 18 Σεπτεμβρίου στον θερινό κινηματογράφο «Άνεσις» και συνεχίζει με προβολές στον «Δαναό» από τις 19 έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Το φιλμ είναι υποψήφιο για το Βραβείο Κοινού, αλλά ο ίδιος ο Τάκης δηλώνει: «Το βραβείο για μένα είναι ένα: η αγάπη των ζώων που λαμβάνω».
Όσο για το ίδιο το ντοκιμαντέρ; «Δεν με ενδιαφέρει που έγινε για μένα. Το βλέπω ως ευκαιρία για να δείξουμε στον κόσμο πόση ανάγκη έχουν τα αδέσποτα ζωάκια. Θέλω να ευαισθητοποιήσω για ένα καλύτερο μέλλον για τα ζώα». Κοιμάται με 22 σκυλιά, δεν έχει προσωπική ζωή, δεν σταματά. Είναι, όπως λέει, ένας συνεχής αγώνας. «Δουλεύω 20 ώρες το 24ωρο. Το τραπέζι μου είναι περιφραγμένο για να μπορώ λίγο να φάω. Τώρα σχεδιάζω να φτιάξω έναν χώρο 500 τ.μ. για μένα. Όχι για πολυτέλεια, απλώς για να μπορώ να φάω ή να ξαποστάσω. Αλλά θα έχει και χώρο με τζάμι για σκυλιά με ειδικές ανάγκες και ηλικιωμένα. Είναι σκυλιά που δεν μπορούν χωρίς επαφή, χωρίς εμένα». Ο Τάκης Προεστάκης δεν είναι πια μόνος. Το Takis Shelter είναι μια παγκόσμια κοινότητα με χιλιάδες υποστηρικτές. Και το ντοκιμαντέρ «TAKIS.» φροντίζει να μεταφέρει την ιστορία του όχι ως ηρωοποίηση, αλλά ως έμπνευση. «Δεν είμαι καλύτερος από κανέναν», λέει ο ίδιος με απλότητα. «Απλώς δεν μπορούσα να το προσπεράσω».
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
Διαβάστε: Ζώα συντροφιάς και τρίτη ηλικία: Μια θεραπευτική σχέση - Τι δείχνουν μελέτες για τον ρόλο σκυλιών και γατιών στην καταπολέμηση της άνοιας
Η αφορμή δόθηκε μια μέρα στην Ιεράπετρα, όταν σε μια τυχαία επίσκεψη στη χωματερή είδε ένα τραυματισμένο σκυλί, με το κόκαλό του να προεξέχει. Το πήγε στον κτηνίατρο, το θεράπευσε, αλλά δεν είχε πού να το φιλοξενήσει. «Το πήγα πάλι πίσω στη χωματερή. Αλλά το επισκεπτόμουν κάθε μέρα. Και είχα δεθεί με το σκυλί αυτό», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Η αγάπη αυτή εξελίχθηκε σύντομα σε δέσμευση. Από ένα σκυλί, έγιναν εβδομήντα. Η καθημερινή παρουσία του στη χωματερή τράβηξε την προσοχή και τις απειλές κάποιων κατοίκων, που ζητούσαν «να τα εξαφανίσει». Αντί να τα εγκαταλείψει, τους ζήτησε διορία: έναν μήνα. Τόσο χρειάστηκε για να αλλάξει η ζωή του για πάντα.
Τάκης Προεστάκης: Έφτιαξα ένα μικρό καταφύγιο για αδέσποτα ζώα
«Έφτιαξα ένα μικρό καταφύγιο και οι άνθρωποι πετούσαν ζωάκια στη χωματερή συνεχώς», εξηγεί σήμερα. «Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό. Εκεί ήμουν κοντά στη φύση και στα ζώα. Η μαμά μου με έψαχνε κι εγώ ήμουν στα δέντρα, στις σπηλιές, με τα ζωάκια», αναφέρει. Αγόρασε ένα μικρό χωράφι και άρχισε να το μεταμορφώνει. Από πέντε στρέμματα, έφτασε τα διακόσια. Ξόδεψε ό,τι είχε και δεν είχε. Πούλησε μέχρι και το αυτοκίνητό του, στέρησε από τον εαυτό του βασικά αγαθά, βρέθηκε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. «Όταν έφτιαξα το καταφύγιο για να μεταφέρω τα 75 σκυλιά, χάθηκαν όλα μου τα χρήματα. Ολα έγιναν με δικά μου λεφτά: στειρώσεις, τροφές, τα πάντα τα αγόραζα μόνος μου. Το πρόβλημα ήταν όταν τελείωσαν τα λεφτά. Έφτασα να χρωστάω 50.000 ευρώ. Πούλησα το αυτοκίνητό μου. Οι δικοί μου με πήγαν σε ψυχολόγο, με θεωρούσαν τρελό. Τώρα όλη η οικογένειά μου δουλεύει στο καταφύγιο», λέει. Το σημείο καμπής ήρθε όταν δημοσίευε την καθημερινότητά του με τα ζώα σε μια σελίδα στο Facebook.
Εκεί τον εντόπισε μια δημοσιογράφος της «Daily Mail» και έγραψε ένα άρθρο για εκείνον. «Η ζωή μου άλλαξε. Άρχισαν να μου στέλνουν χρήματα εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο. Ξεχρέωσα. Μου πήραν και αυτοκίνητο. Τότε είχα 5.000 τ.μ. καταφύγιο, τώρα είναι 200.000 τ.μ. Στο καταφύγιο εργάζονται εννέα οικογένειες, με κανονικά ένσημα. Έχω 630 ζωάκια αυτήν τη στιγμή», περιγράφει. Παρά τις δυσκολίες, δεν δείχνει ίχνος πικρίας. Αντιθέτως, μιλά με χαμόγελο για την αλλαγή που βλέπει γύρω του. «Έχω αλλάξει τη νοοτροπία πολλών ανθρώπων. Πολλοί δεν είχαν καμία επαφή με τα ζώα και τώρα έχουν κατοικίδια. Χέω δει ζωάκια σε άθλιες συνθήκες και τώρα τα έχω κάνει ευτυχισμένα», αναφέρει. Όμως, δεν ήταν όλα ρόδινα. «Μου κάνουν ακόμη καταγγελίες. Όταν βλέπουν κάποιον επιτυχημένο, υπάρχει φθόνος, ακόμα κι όταν κάνεις καλό. Οι φιλόζωοι πολλές φορές είναι χειρότεροι, πέφτουν πάνω σου να σε φάνε. Νόμιζα ότι θα είμαστε όλοι αγαπημένοι με κοινό σκοπό, αλλά δεν είναι έτσι. Με κατηγορούσαν ότι εκμεταλλευόμουν ένα σκυλάκι που είχε χάσει το 60% του δέρματός του. Μου έλεγαν να του κάνω ευθανασία. Σήμερα είναι υιοθετημένο στη Νορβηγία», συνεχίζει.
Το ντοκιμαντέρ "TAKIS."
Το Takis Shelter έγινε παγκοσμίως γνωστό. Η δεύτερη καθοριστική στιγμή ήρθε όταν η σκηνοθέτις Ελένη Αλαφούζου έκανε ένα βίντεο για εκείνον στη Νέα Υόρκη. «Την αγαπάω πολύ την Ελένη. Με έχει βοηθήσει. Το βίντεο είχε εκατομμύρια προβολές και η ιστορία μου έγινε παγκοσμίως γνωστή», λέει. Με αφορμή αυτήν τη συγκλονιστική πορεία, η Ε. Αλαφούζου μαζί με τον Μιχάλη Ρουμπή και τη σεναριογράφο Αννα Ποδάρα δημιούργησαν το ντοκιμαντέρ «TAKIS.», που κάνει πρεμιέρα στις 18 Σεπτεμβρίου στον θερινό κινηματογράφο «Άνεσις» και συνεχίζει με προβολές στον «Δαναό» από τις 19 έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Το φιλμ είναι υποψήφιο για το Βραβείο Κοινού, αλλά ο ίδιος ο Τάκης δηλώνει: «Το βραβείο για μένα είναι ένα: η αγάπη των ζώων που λαμβάνω». Όσο για το ίδιο το ντοκιμαντέρ; «Δεν με ενδιαφέρει που έγινε για μένα. Το βλέπω ως ευκαιρία για να δείξουμε στον κόσμο πόση ανάγκη έχουν τα αδέσποτα ζωάκια. Θέλω να ευαισθητοποιήσω για ένα καλύτερο μέλλον για τα ζώα». Κοιμάται με 22 σκυλιά, δεν έχει προσωπική ζωή, δεν σταματά. Είναι, όπως λέει, ένας συνεχής αγώνας. «Δουλεύω 20 ώρες το 24ωρο. Το τραπέζι μου είναι περιφραγμένο για να μπορώ λίγο να φάω. Τώρα σχεδιάζω να φτιάξω έναν χώρο 500 τ.μ. για μένα. Όχι για πολυτέλεια, απλώς για να μπορώ να φάω ή να ξαποστάσω. Αλλά θα έχει και χώρο με τζάμι για σκυλιά με ειδικές ανάγκες και ηλικιωμένα. Είναι σκυλιά που δεν μπορούν χωρίς επαφή, χωρίς εμένα». Ο Τάκης Προεστάκης δεν είναι πια μόνος. Το Takis Shelter είναι μια παγκόσμια κοινότητα με χιλιάδες υποστηρικτές. Και το ντοκιμαντέρ «TAKIS.» φροντίζει να μεταφέρει την ιστορία του όχι ως ηρωοποίηση, αλλά ως έμπνευση. «Δεν είμαι καλύτερος από κανέναν», λέει ο ίδιος με απλότητα. «Απλώς δεν μπορούσα να το προσπεράσω».
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
