Τεράστιο ενδιαφέρον παγκοσμίως έχει προκαλέσει η νέα σειρά του Netflix για τη ζωή του Εντ Γκιν, του διαβόητου κατά συρροή δολοφόνου που έγινε γνωστός ως «Ο χασάπης του Πλέινφιλντ». Η τρίτη σεζόν της ανθολογίας «Monster» των Ράιαν Μέρφι και Ίαν Μπρένναν, με τον Τσάρλι Χάναμ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, εξερευνά την ανατριχιαστική ιστορία ενός ανθρώπου που όχι μόνο συγκλόνισε την Αμερική της δεκαετίας του '50, αλλά έγινε και η έμπνευση για μερικούς από τους πιο εμβληματικούς κινηματογραφικούς κακούς όλων των εποχών. Ο Εντ Γκιν δεν ήταν απλώς ένας δολοφόνος. Ήταν ο άνθρωπος που ενέπνευσε τον Νόρμαν Μπέιτς του «Ψυχώ», τον Λέδερφεϊς του «Το Μακελειό με το Πριόνι στο Τέξας» και τον Μπάφαλο Μπιλ της «Σιωπής των Αμνών». Η ιστορία του είναι τόσο σκοτεινή και διαστρεβλωμένη που συνεχίζει να σοκάρει ακόμα και σήμερα, 68 χρόνια μετά τη σύλληψή του. Η σειρά του Netflix δεν περιορίζεται απλώς στα εγκλήματά του. Εξετάζει την κατάχρηση που υπέστη από τη δεσποτική του μητέρα, Ώγκαστα Γκιν (που υποδύεται η Λόρι Μέτκαλφ), τη μοναχική του ζωή στη φάρμα του Ουισκόνσιν, τη σκοτεινή γοητεία του με τους Ναζί εγκληματίες πολέμου, και την τελική του διάγνωση μετά την φυλάκισή του. Είναι μια βαθιά και ανησυχητική εξέταση του πώς ένας φαινομενικά απλός άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε ένα από τα πιο διαβόητα τέρατα της αμερικανικής ιστορίας.

MONSTER: The Ed Gein Story | Official Teaser | Netflix

Εντ Γκιν: Το χρονικό μιας φρίκης

Τα παιδικά χρόνια: Οι "σπόροι" της τρέλας

Ο Έντουαρντ Θίοντορ Γκιν γεννήθηκε το 1906 στο Λα Κρος του Ουισκόνσιν. Από μικρός ζούσε κάτω από τη σκιά μιας φανατικά θρησκευόμενης και απόλυτα ελεγκτικής μητέρας. Η Ώγκαστα Γκιν είχε μια παραμορφωμένη άποψη για τον κόσμο, θεωρώντας όλες τις γυναίκες εκτός από τον εαυτό της ως αμαρτωλές και διεφθαρμένες. Απομόνωσε τα παιδιά της από τον έξω κόσμο, καλλιεργώντας μια ανθυγιεινή εξάρτηση. Ο πατέρας του Εντ, Τζορτζ, ήταν αλκοολικός και βίαιος, αλλά η μητέρα του παρέμενε η κυρίαρχη φιγούρα στη ζωή του. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Χένρι, άρχισε να αμφισβητεί την επιρροή της μητέρας τους, αλλά πέθανε μυστηριωδώς σε μια πυρκαγιά το 1944 - ένα συμβάν για το οποίο ορισμένοι υποψιάζονται τον Εντ, αν και ποτέ δεν κατηγορήθηκε.

Η μοναξιά και ο θάνατος της μητέρας του (1945)

Όταν η Ώγκαστα πέθανε από εγκεφαλικό το 1945, ο Εντ, 39 ετών, βρέθηκε απολύτως μόνος. Σφράγισε το δωμάτιο της μητέρας του, διατηρώντας το σαν ιερό ναό. Έζησε στο υπόλοιπο σπίτι που σιγά-σιγά κατέρρεε γύρω του, ενώ ο εσωτερικός του κόσμος άρχιζε να διαλύεται ολοκληρωτικά.


Ο Λεηλασίες τάφων (1947-1956)

Στο διάστημα που ακολούθησε, ο Γκιν ξεκίνησε τις νυχτερινές του επισκέψεις στα τρία τοπικά κοιμητήρια του Πλέινφιλντ. Ανασκάβοντας τάφους - υπολογίζεται ότι άνοιξε μέχρι και 40 τάφους - πήρε πτώματα γυναικών που έμοιαζαν με τη μητέρα του. Αυτό που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε φαντασία τρόμου. Στη φάρμα-σπίτι του, ο Γκιν δημιούργησε μια μακάβρια συλλογή από ανθρώπινα μέρη. Έφτιαχνε έπιπλα και οικιακά αντικείμενα από ανθρώπινα οστά και δέρμα. Φορούσε "στολές" από ανθρώπινο δέρμα, προσπαθώντας κυριολεκτικά να ντυθεί σαν γυναίκα - και πιο συγκεκριμένα, σαν τη νεκρή μητέρα του.


Το πρώτο έγκλημα: Η Μαίρη Χόγκαν (Δεκέμβριος 1954)

Η 54χρονη Μαίρη Χόγκαν, ιδιοκτήτρια ταβέρνας στο κοντινό Πάιν Γκρόουβ, εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Το μπαρ της ήταν γεμάτο αίμα. Ποτέ κανείς δεν υποψιάστηκε τον ήσυχο, παράξενο άνδρα που μερικές φορές έκανε μικροδουλειές για τους κατοίκους της περιοχής. Το σώμα της δεν βρέθηκε ποτέ - αλλά μέρη του ανακαλύφθηκαν αργότερα στο σπίτι του Γκιν.


Η δολοφονία της Μπέρνις Γουόρντεν (16 Νοεμβρίου 1957)

Το πρωί της 16ης Νοεμβρίου 1957, η 58χρονη Μπέρνις Γουόρντεν, ιδιοκτήτρια καταστήματος σιδηρικών στο Πλέινφιλντ, εξαφανίστηκε. Η ταμειακή μηχανή έλειπε, και ένα ίχνος αίματος οδηγούσε προς την πίσω έξοδο. Ο γιος της Φρανκ, αναπληρωτής σερίφης, θυμήθηκε ότι ο Γκιν είχε έρθει στο κατάστημα την προηγούμενη μέρα, ρωτώντας για αντιψυκτικό. Όταν οι αρχές έφτασαν στη φάρμα του Γκιν το απόγευμα της ίδιας μέρας, ανακάλυψαν μια σκηνή που θα χαράσσονταν για πάντα στην ιστορία του εγκλήματος. Το αποκεφαλισμένο σώμα της Γουόρντεν κρεμόταν ανάποδα από το ταβάνι ενός υπόστεγου, ξεκοιλιασμένο σαν κυνηγετικό ελάφι. Αυτό ήταν μόνο η αρχή του εφιάλτη. Μέσα στο σπίτι, οι αστυνομικοί βρήκαν μια συλλογή φρίκης: κεφάλια που χρησιμοποιούνταν σαν διακοσμητικά, κούπες από κρανία, κορσέδες από ανθρώπινο δέρμα, καρέκλες ταπετσαρισμένες με ανθρώπινο δέρμα, και ακόμα και αβαζούρ από πρόσωπα. Βρέθηκαν μέρη σωμάτων από δέκα διαφορετικές γυναίκες.


Η αμφιλεγόμενη σχέση του Εντ Γκιν με την Αντελίν Γουότκινς

Ένα από τα πιο συζητημένα στοιχεία της νέας σειράς είναι η απεικόνιση της σχέσης του Γκιν με την Αντελίν Γουότκινς, μια γείτονά του που υποδύεται η Σουζάνα Σον. Εφημερίδες του Νοεμβρίου 1957 ισχυρίστηκαν ότι η Γουότκινς είχε μακροχρόνια ρομαντική σχέση με τον Γκιν και είχε απορρίψει πρόταση γάμου. Σε συνέντευξή της στην Minneapolis Tribune το 1957, η Γουότκινς παραδέχτηκε ότι είχε βγει ραντεβού με τον Γκιν για δύο δεκαετίες, τον χαρακτήρισε "καλό και γλυκό" και αποκάλυψε ότι σχεδόν παντρεύτηκε τον κατά συρροή δολοφόνο.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι πολύ πιο περίπλοκη. Με αντικρουόμενες αναφορές και δηλώσεις που φέρεται να παραποιήθηκαν, η Γουότκινς τελικά διέψευσε την υποτιθέμενη εικοσαετή ρομαντική σχέση. Σε μεταγενέστερη συνέντευξη δήλωσε: "Δεν υπήρξε εικοσαετής ρομάντζο", περιγράφοντας τη σχέση τους ως καθαρά φιλική. Ο Γκιν περνούσε περιστασιακά από το διαμέρισμά της για επίσκεψη και μερικές φορές πήγαιναν μαζί σινεμά. Επιπλέον, διέψευσε ότι είχε επισκεφθεί ποτέ το σπίτι του Γκιν, το οποίο περιείχε λείψανα θυμάτων και ένα ιερό προς τη μητέρα του.

Στη σειρά, η Γουότκινς απεικονίζεται να συμμετέχει ακόμα και σε λεηλασία τάφων μαζί με τον Γκιν - κάτι που δεν έχει καμία ιστορική βάση. Η καλλιτεχνική ελευθερία του Μέρφι στην απεικόνιση αυτής της σχέσης έχει προκαλέσει συζητήσεις για το πού χρειάζεται να υπάρχει η γραμμή μεταξύ δραματοποίησης και ιστορικής ακρίβειας.


Η σύλληψη και η δίκη

Ο Γκιν συνελήφθη και ομολόγησε άμεσα. Αρχικά κρίθηκε ανίκανος να δικαστεί και εισήχθη στο Κεντρικό Κρατικό Νοσοκομείο για Εγκληματίες Παράφρονες στο Γουόπον του Ουισκόνσιν, στις 6 Ιανουαρίου 1958. Μια δεκαετία αργότερα, το 1968, κρίθηκε ικανός να δικαστεί. Καταδικάστηκε για φόνο πρώτου βαθμού για τη δολοφονία της Γουόρντεν, αλλά κατά τη φάση της ποινής, οι ενορκοι τον έκριναν ένοχο αλλά τρελό. Επέστρεψε στο ψυχιατρικό ίδρυμα, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του από καρκίνο και ανεπάρκεια του αναπνευστικού, στις 26 Ιουλίου 1984, σε ηλικία 77 ετών.


Η κληρονομιά του τρόμου

Η υπόθεση του Εντ Γκιν κατέστησε το Πλέινφιλντ συνώνυμο με τη φρίκη. Το σπίτι του κάηκε μυστηριωδώς λίγο μετά τη σύλληψή του - φημολογείται ότι οι ντόπιοι δεν ήθελαν να γίνει τουριστικό αξιοθέατο. Το αυτοκίνητό του και άλλα αντικείμενά του πωλήθηκαν σε δημοπρασία, αλλά η ταφόπλακά του έχει κλαπεί πολλές φορές από συλλέκτες macabre. Η επίδραση του Γκιν στον κινηματογράφο είναι αδιαμφισβήτητη. Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ άκουσε την ιστορία του και δημιούργησε το «Ψυχώ» το 1960. Ο Ρόμπερτ Μπλοχ έγραψε το μυθιστόρημα που βασίστηκε στην υπόθεση. Το «Μακελειό με το Πριόνι στο Τέξας» του 1974 εμπνεύστηκε άμεσα από τη ζωή του. Και ο Τομ Χάρις χρησιμοποίησε στοιχεία από την ιστορία του Γκιν για τον χαρακτήρα του Μπάφαλο Μπιλ. Η νέα σειρά του Netflix, με τη συγκλονιστική ερμηνεία του Χάναμ, υπόσχεται να εξερευνήσει όχι μόνο τα εγκλήματα, αλλά και την ψυχολογία πίσω από αυτά. Πώς ένας άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε τέτοια άβυσσο; Τι ρόλο έπαιξε η δεσποτική μητέρα; Και τι μας λέει η συνεχιζόμενη μας γοητεία με τέτοιες ιστορίες για την ανθρώπινη φύση;